Κυριάκος Θ. Καρνέρας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: ύφος, γλωσσικά Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Ο Κυριάκος Θ. Καρνέρας ήταν λαϊκός ποιητής από την Κύπρο. Γεννήθηκε στο χωριό Ξυλοτύμβου τον Ιανουάριο του 1900 και πέθανε το 1986.
| Κυριάκος Θ. Καρνέρας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Ιανουάριος 1900 Ξυλοτύμβου, Κύπρος |
| Θάνατος | 1986 (86 ετών) Ξυλοτύμβου, Κύπρος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Κυριάκος Θ. Καρνέρας ήταν αγράμματος. Ο πατέρας του ήταν φτωχός έτσι τον έστειλε μισταρκό (μισθωτός εργάτης). Ακολούθησε έτσι από πολύ μικρός το επάγγελμα του βοσκού μέχρι το θάνατό του. Το 1923 παντρεύτηκε τη συγχωριανή του Ελισάβετ Αδάμου και μαζί έκαναν 7 παιδιά. Ο Καρνέρας φτωχός καθώς ήταν δεν ευτύχησε να πάρει καμιά μόρφωση, αυτό όμως δε στάθηκε εμπόδιο στο να καθιερωθεί ώς ένας ρωμαλέος λαϊκός ποιητής.
Η ποίηση του μπορεί να χωριστεί σε 3 ενότητες: 1) Τα ερωτικά 2) Τα αγροτικά και 3) τα κοινωνικά-ηθικολογικά. Ο Γ. Λυσιώτης αναφέρει ότι "Πολύ χαριτωμένος είναι ο τρόπος του στα ερωτικά τραγούδια, όπου δημιουργεί μια ατμόσφαιρα φετιχιστική και οδηγείται στο σύνολο της ομορφιάς ξεκινώντας από τα διάφορα μέλη του σώματος της γυναίκας, όπως τα μάτια, τα φρύδια, τα μαλλιά, τα στήθη, τα μάγουλα, τα πόδια κ.α." Η τιμή της ανακάλυψης αυτού του ρωμαλέου λαικού ποιητή των κοκκινοχωρίων ανήκει στον Τεύκρο Ανθία, ο οποίος καθοδηγούσε τον Καρνέρα στο δρόμο της ποίησης και φρόντιζε να δημοσιοποιούνται ποιήματά του στην εφημερίδα "Πρωινή", κάνοντάς τον έτσι γνωστό στο ευρύτερο κυπριακό κοινό.
Εξέδωσε 3 ποιητικές συλλογές και το 1980 ανθολογήθηκαν οι προηγούμενες ποιητικές συλλογές μαζί με άλλα ανέκδοτα ποιήματα και κοφτά τραούθκια (δίστιχα).
Χαρακτηριστικό ποίημα Επεξεργασία
EIMAI
Εἶμ’ ἀγράμματος κουλούτζ‘ιν, ἒν θωρῶ τὰ δκυό μου νύσ‘ια
τζ εις τὴν γῆν γοιὸν το σκουλούτζ‘ιν πασπατεύκω ἴσ‘ια ἴσ‘ια.
Εἶμαι ὅπως μνιὰ κουζούλα, εἶμαι γέρημος ’πὸ οὕλα,
πὄν ἔσ‘ει’ποτζ‘εῖ τζ‘αι τζ‘εῖ εἰς τὸν κόσμον παραπάνω.
Τζ ἡ δουλειά μὄν βοσσ ιτζ‘ὴ τζ·αὶ βοσκὸς ἐννὰ πεθάνω,
γιατί‘ ὁ τζ‘ύρης μ’ ὁ φτωχός ἄφησέν με δίχα φῶς.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
Ποιητικές συλλογές
- Τα τραγούδια του βοσκού (1937)
- Νερά του Μάρτη (1974)
- Που την Αρκήν ως την Υστερκάν (1978)
- Ποιητικά Άπαντα (1980)
- Ανέκδοτα Ποιήματα. Έκδοση Κ. Γ. Γιαγκουλλή
- Εικοσι και πεντε ανεκδοτα ποιηματα του Κυριακου Καρνερα. Έκδοση Κ. Γ. Γιαγκουλλή (1986)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Γεώργιου Χ. Κασάπη "Ιστορία του Χωριού Ξυλοτύμπου", Λευκωσία 1988
- Κυριάκου Θ. Καρνέρα "Ποιητικά Άπαντα", Έκδοση Υπουργείου Παιδείας - Μορφωτική Υπηρεσία.