Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας

Η Κωνσταντία Β΄ (Costanza II di Sicilia, 1249 - 9 Απριλίου 1302) από τον Οίκο των Χοενστάουφεν, ήταν βασίλισσα της Σικελίας (1282-1285) μαζί με τον σύζυγό της Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας.[5]

μακάριος
Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Costanza di Sicilia (Ιταλικά) και Constança de Sicília (Καταλανικά)
Γέννηση1248[1]
Κατάνια
Θάνατος9  Απριλίου 1302
Βαρκελώνη
Τόπος ταφήςConvent de Sant Francesc de Barcelona[1] και Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Αραγωνίας
Βασίλειο της Σικελίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου8 Απριλίου και 17 Ιουλίου
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα των Καρμηλιτών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠέτρος Γ΄ της Αραγωνίας (1262–1285)[1][2][3]
ΤέκναΑλφόνσος Β´ της Αραγωνίας[2]
Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας[2]
Ελισάβετ της Πορτογαλίας
Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας[2]
Γιολάντα της Αραγωνίας, δούκισσα της Καλαβρίας
Πέτρος της Αραγωνίας[2][4]
ΓονείςΜανφρέδος της Σικελίας[2] και Βεατρίκη της Σαβοΐας (Μαρκησία του Σαλούτσο)[2]
ΑδέλφιαΘωμάς Α΄ του Σαλούτσο
Βεατρίκη της Σικελίας
ΟικογένειαΟίκος των Χοενστάουφεν
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία
 
Τα σύμβολα της Κωνσταντίας Χοενστάουφεν της Σικελίας

Ήταν κόρη του Μανφρέδου βασιλιά της Σικελίας (Κάτω Ιταλίας, δηλ. περιλάμβανε και τη Νάπολη) και της πρώτης συζύγου του Βεατρίκης, κόρης του Αμεδαίου Δ΄ κόμη της Σαβοΐας.[6] Ο Μανφρέδος ήταν εγγονός της Κωνσταντίας Α΄ των Ωτβίλ της Σικελίας. Η Κωνσταντία μεγάλωσε στην Βίλα ντ΄Αμίτς η οποία ήταν η αγαπημένη της κατοικία την εποχή που έγινε βασίλισσα.

Το 1262 παντρεύτηκε τον Πέτρο Γ' του Οίκου Βαρκελώνης, μεγαλύτερο γιο του Ιακώβου Α' της Αραγωνίας. Η διαμάχη του πατέρα της Μανφρέδου και των Γιβελλίνων οπαδών του εναντίον των παπών κατέληξε, με το να δώσουν οι πάπες το στέμμα στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών κόμη του Ανζού, αδελφό του Λουδοβίκου Θ' της Γαλλίας. Ο Κάρολος Α΄ αποβιβάσθηκε με στρατό και βάδισε εναντίον του Μανφρέδου, που τον συνάντησε το 1266 στο Μπενεβέντο. Στη μάχη σκοτώθηκε ο Μανφρέδος και ο Κάρολος Α' έγινε ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς της Σικελίας», βασιλείου που περιελάβανε τη νήσο Σικελία και τη Νάπολη.

Το 1276 απεβίωσε ο Ιάκωβος Α' και τον διαδέχθηκε ο Πέτρος Γ', που το 1282 υποκίνησε τη σφαγή στη νήσο Σικελία των στρατιωτών του Καρόλου Α΄ (Σικελικοί Εσπερινοί) και έγινε ο πραγματικός (de facto) βασιλιάς της νήσου Σικελίας. Το 1285 απεβίωσαν οι: Κάρολος Α', τον οποίο διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος Β', και Πέτρος Γ', τον οποίο διαδέχθηκαν οι γιοί του Αλφόνσος Γ' (στην Αραγωνία) και Ιάκωβος Β' (στη Σικελία). Ο τελευταίος αργότερα όταν ανέλαβε τον θρόνο στην Αραγωνία συμφώνησε να παραχωρήσει τη νήσο στον Κάρολο Β' το 1296. Όμως οι κάτοικοι παρέδωσαν τη Σικελία στο νεότερο αδελφό του Ιακώβου, Φρειδερίκο Β'. Μετά από 20 ετών διαμάχες, τον Αύγουστο του 1302 συμφωνήθηκε η διαίρεση του βασιλείου της Σικελίας: ο Φρειδερίκος Β' κράτησε τη νήσο με τον τίτλο βασιλιάς της Τρινακρίας (αρχαίο όνομα της νήσου) και ο Κάρολος Β' τις χερσαίες κτήσεις με πρωτεύουσα τη Νάπολη, διατηρώντας τον τίτλο «βασιλιάς της Σικελίας».

Η Κωνσταντία, που είχε γίνει μοναχή, απεβίωσε τον Απρίλιο του 1302.[7]

Εμφάνιση στην Θεία Κωμωδία

Επεξεργασία

Σύμφωνα με τις περισσότερες ιστορικές αναφορές η Κωνσταντία εμφανίζεται στο έργο του Δάντη Θεία Κωμωδία σαν σκιά στο Θεία Κωμωδία, άκουγε τις εκκλήσεις του πατέρα της που πέθανε αφορισμένος. Ο Μανφρέδος παρακαλάει τον ποιητή να γράψει στο έργο του μια άλλη ιστορία για την "σπουδαία κόρη του, μητέρα της Αραγωνίας και της Σικελίας".[8] Ο Μανφρέδος συνεχίζει να αφηγείται στον Δάντη ότι σώθηκε την τελευταία στιγμή από την Κόλαση επειδή λίγο πριν πεθάνει εξομολογήθηκε για τις αμαρτίες του, για αυτό έπρεπε να πει σε όλους τους συγγενείς του ιδιαίτερα στην κόρη του "να προσεύχονται συνέχεια για την ψυχή του".[8]

Οικογένεια

Επεξεργασία

Η Κωνσταντία παντρεύτηκε το 1262 τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (1276-85) και της Σικελίας (1282-85) και είχε τέκνα:

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jaume Sobrequés i Callicó, Mercè Morales i Montoya: «Comtes, reis, comtesses i reines de Catalunya» Editorial Base. Απριλίου 2011. ISBN-13 978-84-15267-24-9.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Kindred Britain»
  3. p11335.htm#i113342. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Runciman 1958, σ. 202
  6. George 1875, σ. Πιν.13
  7. https://www.findagrave.com/memorial/8062250/constance-aragon
  8. 8,0 8,1 Hollander, Jean and Robert (2003). Translation of Purgatorio. New York: Anchor Books. σ. 111
  • Hollander, Jean and Robert (2003). Translation of Purgatorio. New York: Anchor Books.
  • George, Hereford Brooke (1875). Genealogical Tables Illustrative of Modern History. Oxford at the Clarendon Press.
  • Marek, Miroslav. "A listing of descendants of the Hohenstaufen Dynasty". Genealogy.EU
  • Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers: A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century. Cambridge University Press.