Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης

Αγωνιστής του '21 & δολοφόνος Ιωάννη Καποδίστρια

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης (1797-1831) ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821 και πολιτικός του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Ήταν ένας από τους δολοφόνους του Ιωάννη Καποδίστρια.

Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1797
Μάνη
Θάνατος1831
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
ΕθνικότηταΈλληνες[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΠιέρρος Μαυρομιχάλης
ΑδέλφιαΙωάννης Μαυρομιχάλης
Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης
Κυριακούλης Μαυρομιχάλης
Αντώνης Μαυρομιχάλης
ΟικογένειαΟικογένεια Μαυρομιχάλη
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν γιος του Πιέρρου Μαυρομιχάλη και αδερφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821. Συμμετείχε και διέπρεψε στις μάχες των Βαλτετσίου, Μύλων, Βέργας, Διρού, Πολυαράβου, και αλλού. Στον πρώτο χρόνο του Αγώνα, εκτός από τη συμμετοχή του σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο ανέλαβε και τη διεύθυνση της πολιορκίας του Ναυπλίου (Ιούνιος). Το 1822 πολέμησε στο Άργος εναντίον του Δράμαλη και στα 1825-26 κινήθηκε δραστήριο για να αντιμετωπίσει επιθέσεις του Ιμπραήμ. Αποτέλεσε μέλος του Εκτελεστικού του 1824.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, μαζί με τον ανιψιό του Γεώργιο Μαυρομιχάλη και με την ανοχή των αστυνομικών που τον επιτηρούσαν, δολοφόνησε τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.[2] Πυροβολήθηκε όμως και τραυματίστηκε από τον Γεώργιο Κοζώνη, το θηριώδη μονόφθαλμο και μονόχειρα Κρήτα σωματοφύλακα του Καποδίστρια, ενώ παράλληλα το εξοργισμένο πλήθος όρμησε εναντίον του. Αποτελειώθηκε από τον στρατηγό Φωτομάρα, που τον πυροβόλησε από παρακείμενη οικία. Το πλήθος οργισμένο διαμέλισε το πτώμα του και πέταξε τα μέλη στή θάλασσα. Ο ανιψιός του, κατέφυγε στη γαλλική πρεσβεία, η οποία τον προστάτεψε από τον κόσμο που τον καταδίωκε, αλλά στη συνέχεια υποχρεώθηκε να τον παραδώσει στις Αρχές για να δικαστεί. Καταδικάστηκε για την πράξη του και τουφεκίστηκε στις 9 Οκτωβρίου (22 Οκτωβρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο).[3][4][5]

Αναφορές Επεξεργασία