Κώστας Καζάκος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κώστας Καζάκος (Πύργος Ηλείας, 29 Μαΐου 1935) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και πρώην βουλευτής.
| Κώστας Καζάκος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Μαΐου 1935 Πύργος Ηλείας |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ηθοποιός θεάτρου (από 1957) σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων ηθοποιός ταινιών (από 1953) σκηνοθέτης τηλεόρασης ηθοποιός τηλεόρασης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τζένη Καρέζη (1968-1992) Τζένη Κόλλια (1997-σήμερα) |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Καζάκος Αλέξανδρος Καζάκος Άρτεμις-Γεωργία Καζάκου (1998-99) Ηλέκτρα Καζάκου Μάγια Καζάκου |
| Γονείς | Αναστάσιος Καζάκος Γεωργία Καζάκου |
| Συγγενείς | εγγόνια Τζένη Καζάκου Ιάσονας Καζάκος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (συγκεκριμένα του τμήματος Ηθοποιών και Σκηνοθετών) καθώς και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.
Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς, της Λυσιστράτης. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Είναι Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συν-ιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του ιδρύματος «Τζένη Καρέζη».
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας. Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός ωστόσο η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του, έγινε λόγος, αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του, στη σχολή. Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
ΔιακρίσειςΕπεξεργασία
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών, για το σύνολο της προσφοράς του.
ΠολιτικήΕπεξεργασία
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Προσωπική ζωήΕπεξεργασία
Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε το γιο τους, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως σήμερα είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και την Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.[1]
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
ΚινηματογράφοςΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1956 | Αρπαγή της Περσεφόνης | Πλούτωνας |
| 1961 | Τα σαράντα παλικάρια | Κίτσος |
| 1962 | Πεζοδρόμιο | κακοποιός |
| Προδωμένη αγάπη | Στέλιος | |
| Ηλέκτρα | χωρικός | |
| 1963 | Ένας ντελικανής | Λεωνίδας |
| Λενιώ η βοσκοπούλα | Καραφώτης | |
| 1964 | Εξωτικές βιταμίνες | Μανώλης |
| Η Κύπρος στις φλόγες | Αλής | |
| Τα δάκρυα μου είναι καυτά | ||
| 1965 | Η στοργή | Αλέκος |
| Το μπλόκο | Κοσμάς | |
| Με πόνο και με δάκρυα | Βαγγέλης Κατραπάς | |
| Το πρόσωπο της ημέρας | Λέανδρος | |
| Απόκληροι της κοινωνίας | Χαράλαμπος | |
| Περιφρόνα με γλυκιά μου | Μιχάλης | |
| 1966 | Οι ένοχοι | Σωτήρης Ντάβος |
| Κοινωνία ώρα μηδέν | απατεώνας | |
| Ο γυρισμός του στρατιώτη | Πέτρος | |
| 1967 | Κοντσέρτο για πολυβόλα | λοχαγός Αλέξης Θεοδώρου |
| Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω | Τσάκος | |
| 1968 | Αγάπη και αίμα | Έκτωρ Αρβούζης |
| Η λεωφόρος του μίσους | Κώστας Κυριαζής | |
| Το παρελθόν μιας γυναίκας | Βασίλης Μουτούσης | |
| 1969 | Πανικός | Βασίλης Μακρίδης |
| Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα | Ορφέας | |
| Το κορίτσι του "17" | ||
| 1970 | Εν ονόματι του νόμου | Αλέξης Αλεβίζος |
| Μια γυναίκα στην αντίσταση | λοχαγός Δημήτρης Ζορμπάς | |
| 1971 | Υποβρύχιο Παπανικολής | πλωτάρχης Μίλτος Ιατρίδης |
| 1972 | Λυσιστράτη | Κινησίας |
| Ερωτική συμφωνία | Πέτρος Κρίσπης | |
| 1973 | Ζήτημα ζωής και θανάτου | Αντώνης Μαράς |
| 1975 | Το κελί μηδέν | |
| 1977 | Ιφιγένεια εν Αυλίδι | Αναμέμνονας |
| 1980 | Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο | Κούλης |
| 1982 | Στη ζούγκλα της Αθήνας | Σωτήρης |
| Ταξίδι στην πρωτεύουσα | Μελέτης | |
| 1991 | Ο δραπέτης | μαστρο-Αντώνης Μπάρκας |
| 2013 | 1866 | Χατζημιχάλης Γιάνναρης |
ΤηλεόρασηΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|
| 1973 | Μαρίνα Αυγέρη | ΕΡΤ | Βασίλης | πρωταγωνιστικός ρόλος + σκηνοθεσία |
| 1976-1977 | Μεγάλη περιπέτεια | ΕΡΤ | Αλέξανδρος Αντύπας | πρωταγωνιστικός ρόλος + σκηνοθεσία |
| 1977 | Ο μεγάλος ξεσηκωμός | ΥΝΕΔ | Οδυσσέας Ανδρούτσος | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1990 | Μαύρη χρυσαλλίδα | ΕΤ1 | Γκέρχαρτ φον Κρούγκε | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1992-1993 | Κλειστά παράθυρα | ΕΡΤ | Βασίλης Βαλμάς | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1993 | Τμήμα ηθών | ΑΝΤ1 | Κώστας | Επεισόδιο: "Η παγίδα" |
| 1994 | Το γελοίον του πράγματος | ΑΝΤ1 | παπά-Νεκτάριος | Επεισόδιο: "Μετά την κατάρρευση του Σοσιαλισμού" |
| 2000 | Εκτός πορείας | ΕΤ1 | Απόστολος | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 2004-2007 | Βέρα στο δεξί | MEGA | Διαμαντής Αμυράς | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 2007-2008 | Ζωή ξανά | ΑLPHA | Γιάννης Αργυρίου | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 2012 | Γεώργιος Ξενουδάκης (1816-1888) | αφηγητής (φωνή) | τηλεταινία |
ΘεατρογραφίαΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1954 | Η μικρή μας πόλη |
| 1957 | Η αυλή των θαυμάτων |
| 1970 | Η κυρία δε με μέλλει |
| 1971 | Ασπασία |
| 1973 | Το μεγάλο μας τσίρκο |
| 1977 | Πάπισσα Ιωάννα
Η Παναγία των δολλαρίων |
| 1978 | Πολίτες δεύτερης κατηγορίας |
| 1982 | Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ |
| 1987 | Jogging |
| 1999 | Τα σέβη μας δόκτωρ Τσέχωφ |
| 2000 | Οι μικροαστοί |
| 2006 | Ήταν όλοι τους παιδιά μου |
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Who's Who 1979 σ.226.
- Θόδωρος Έξαρχος: «Έλληνες Ηθοποιοί - Αναζητώντας τις ρίζες» - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Κώστας Καζάκος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- ↑ «Πέθανε η κορούλα του Κώστα Καζάκου». ΤΑ ΝΕΑ. 26 Ιουνίου 1999.