Κώστας Καζάκος
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κώστας Καζάκος (Πύργος Ηλείας, 29 Μαΐου 1935) είναι Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και πρώην βουλευτής.
| Κώστας Καζάκος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Κωνσταντίνος Καζάκος 29 Μαΐου 1935 Πύργος Ηλείας |
| Κατοικία | Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης "Κάρολος Κουν" |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ηθοποιός, Σκηνοθέτης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τζένη Καρέζη (1968-1992) Τζένη Κόλλια (1997-σήμερα) |
| Τέκνα | Κωνσταντίνος Καζάκος Αλέξανδρος Καζάκος Ηλέκτρα Καζάκου Μάγια Καζάκου |
| Γονείς | Αναστάσιος Καζάκος Γεωργία Καζάκου |
| Συγγενείς | εγγόνια Τζένη Καζάκου Ιάσονας Καζάκος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Είναι απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (συγκεκριμένα του τμήματος Ηθοποιών και Σκηνοθετών) καθώς και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.
Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς, της Λυσιστράτης. Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Είναι Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Άδειας Άσκησης επαγγέλματος του Ηθοποιού, συν-ιδρυτής του Ελεύθερου Θεάτρου (μαζί με τον Λέοντα Τριβιζά) και ιδρυτής του ιδρύματος «Τζένη Καρέζη».
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Γεννήθηκε το 1935 στον Πύργο Ηλείας. Στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός ωστόσο η αριστερή κληρονομιά του πατέρα του, έγινε λόγος, αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του, στη σχολή. Έτσι, άλλαξε σταδιοδρομία και φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).
ΔιακρίσειςΕπεξεργασία
Υπήρξε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ελεύθερου Θεάτρου και Πρόεδρος της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης. Ιδρυτικό μέλος του Ελληνοαραβικού Συνδέσμου και μέλος της Επιτροπής Αδείας Άσκησης του Επαγγέλματος του Ηθοποιού. Τιμήθηκε με τον «Χρυσό Απόλλωνα», βραβείο ηθοποιού Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών το 1967, και Α΄ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1973 για την αρτιότερη θεατρική παραγωγή («Λυσιστράτη»).Τιμήθηκε ακόμα με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών, για το σύνολο της προσφοράς του.
ΠολιτικήΕπεξεργασία
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007 και του Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το ΚΚΕ, όντας επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Προσωπική ζωήΕπεξεργασία
Από το 1968 μέχρι το 1992 υπήρξε παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο (γενν. 1969). Από το 1997 έως σήμερα είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και την Μάγια (γενν. 2008).
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
ΚινηματογράφοςΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1956 | Η αρπαγή της Περσεφόνης |
| 1961 | Ηλέκτρα |
| Τα σαράντα παλληκάρια | |
| 1962 | Πεζοδρόμιο |
| Προδωμένη αγάπη | |
| 1963 | Ένας ντελικανής |
| Λενιώ η βοσκοπούλα | |
| 1964 | Εξωτικές βιταμίνες |
| Η Κύπρος στις φλόγες | |
| Τα δάκρυα μου είναι καυτά | |
| 1965 | Η στοργή |
| Το μπλόκο | |
| Με πόνο και με δάκρυα | |
| Το πρόσωπο της ημέρας | |
| Απόκληροι της κοινωνίας | |
| Περιφρόνα με γλυκιά μου | |
| 1966 | Οι ένοχοι |
| Κοινωνία ώρα μηδέν | |
| Ο γυρισμός του στρατιώτη | |
| 1967 | Κοντσέρτο για πολυβόλα |
| Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω | |
| 1968 | Αγάπη και αίμα |
| Η λεωφόρος του μίσους | |
| Το παρελθόν μιας γυναίκας | |
| 1969 | Πανικός |
| Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα | |
| Το κορίτσι του "17" | |
| 1970 | Εν ονόματι του νόμου |
| Μια γυναίκα στην αντίσταση | |
| 1971 | Υποβρύχιον Παπανικολής |
| 1972 | Λυσιστράτη |
| Ερωτική συμφωνία | |
| 1973 | Ζήτημα ζωής και θανάτου |
| 1975 | Το κελί μηδέν |
| 1977 | Ιφιγένεια εν Αυλίδι |
| 1980 | Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο |
| 1982 | Στη ζούγκλα της Αθήνας |
| Ταξίδι στην πρωτεύουσα | |
| 1991 | Ο δραπέτης |
| 2013 | 1866 |
ΤηλεόρασηΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Κανάλι | Ρόλος | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|
| 1973 | Μαρίνα Αυγέρη | ΕΡΤ | Βασίλης | πρωταγωνιστικός ρόλος + σκηνοθεσία |
| 1976-1977 | Μεγάλη περιπέτεια | ΕΡΤ | Αλέξανδρος Αντύπας | πρωταγωνιστικός ρόλος + σκηνοθεσία |
| 1977 | Ο μεγάλος ξεσηκωμός | ΥΝΕΔ | Οδυσσέας Ανδρούτσος | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1990 | Μαύρη Χρυσαλλίδα | ΕΤ1 | Γκέρχαρτ φον Κρούγκε | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1992-1993 | Κλειστά Παράθυρα | ΕΡΤ | Βασίλης Βαλμάς | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 1993 | Τμήμα Ηθών | ΑΝΤ1 | Κώστας | Επεισόδιο: "Η παγίδα" |
| 1994 | Το γελίον του πράγματος | ΑΝΤ1 | παπά-Νεκτάριος | Επεισόδιο: "Μετά την κατάρρευση του Σοσιαλισμού" |
| 2000 | Εκτός πορείας | ΕΤ1 | Απόστολος | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 2004-2007 | Βέρα στο δεξί | MEGA | Διαμαντής Αμυράς | πρωταγωνιστικός ρόλος |
| 2007-2008 | Ζωή ξανά | ΑLPHA | Γιάννης Αργυρίου | πρωταγωνιστικός ρόλος |
ΘεατρογραφίαΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος |
|---|---|
| 1954 | Η μικρή μας πόλη |
| 1957 | Η αυλή των θαυμάτων |
| 1970 | Η κυρία δε με μέλλει |
| 1971 | Ασπασία |
| 1973 | Το μεγάλο μας τσίρκο |
| 1977 | Πάπισσα Ιωάννα
Η Παναγία των δολλαρίων |
| 1978 | Πολίτες δεύτερης κατηγορίας |
| 1982 | Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ |
| 1987 | Jogging |
| 1999 | Τα σέβη μας δόκτωρ Τσέχωφ |
| 2000 | Οι μικροαστοί |
| 2006 | Ήταν όλοι τους παιδιά μου |
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Who's Who 1979 σ.226.
- Θόδωρος Έξαρχος: «Έλληνες Ηθοποιοί - Αναζητώντας τις ρίζες» - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
Κώστας Καζάκος (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
