Λάμπρος Λαμπριανίδης

Έλληνας πολιτικός (1891-1953)

Ο Λάμπρος Λαμπριανίδης του Παντελή (Τραπεζούντα, 1891 - Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 1953) ήταν Έλληνας πολιτικός ποντιακής καταγωγής. Υπηρέτησε ως βουλευτής Δράμας και υπουργός. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.[1]

Λάμπρος Λαμπριανίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1891
Τραπεζούντα
Θάνατος13  Δεκεμβρίου 1953
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕλληνικός Συναγερμός, Κόμμα Φιλελευθέρων, Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Οικογένεια
ΑδέλφιαΚωνσταντίνος Λαμπριανίδης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελλάδας
Υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου της Ελλάδας
Έλληνας υφυπουργός Στρατιωτικών‎
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Δράμας)

Βιογραφία Επεξεργασία

Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Τραπεζούντας και το 1907 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Λίγο αργότερα πήρε μεταγραφή στο Πανεπιστήμιο Γενεύης, και αναγορεύτηκε αριστούχος διδάκτωρ των νομικών επιστημών σε ηλικία μόλις 19 ετών και έλαβε δίπλωμα Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης.[2]

Την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησε ως αξιωματικός του ρωσικού στρατού και τραυματίστηκε. Έπειτα από την Οκτωβριανή Επανάσταση κατέφυγε στη Ρουμανία και έπειτα πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Διορίστηκε Γενικός Διευθυντής των Πολιτικών Υποθέσεων στην Αδριανούπολη και στη συνέχεια πολιτικός διοικητής του Καραγάτς. Παραιτήθηκε έπειτα από τη Μικρασιατική Καταστροφή.[1] Χρημάτισε 2 φορές υφυπουργός Στρατιωτικών (στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου το 1944 και στην κυβέρνηση Σοφ. Βενιζέλου το Σεπτέμβριο του 1950, την τελευταία φορά άνευ χαρτοφυλακίου).[2]

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 1923. Στις εκλογές του 1926 εξελέγη βουλευτής με την Ένωση Φιλελευθέρων.[3] Επανεξελέγη βουλευτής με το Κόμμα Φιλελευθέρων το 1936, με την Εθνική Πολιτική Ένωση (Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα) στις εκλογές του 1946 και με το Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου στις εκλογές του 1950 και τον Ελληνικό Συναγερμό στις εκλογές του 1951 και του 1952.

Στην κυβέρνηση του Παπάγου διορίστηκε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στις 22 Νοεμβρίου 1952.[4]

Πέθανε το Δεκέμβριο του 1953, ενώ ήταν εν ενεργεία υπουργός και βουλευτής.[5] Κηδεύτηκε από το Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.[6]

Τον διαδέχθηκε ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας ο Γεώργιος Βογιατζής. Την έδρα του στη Δράμα κατέλαβε, έπειτα από αναπληρωματική εκλογή το 1954, ο Κωνσταντίνος Λαμπριανίδης του Ελληνικού Συναγερμού με 23.046 ψήφους επικρατώντας του Αλέξανδρου Μπαλτατζή, ο οποίος έλαβε 19.123 ψήφους.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2014-02-23 στο Wayback Machine. στο δικτυακό τόπο της Εταιρείας Ποντιακών Μελετών, ανάκτηση 2-8-2014.
  2. 2,0 2,1 Βιογραφία[νεκρός σύνδεσμος] στο pontosnet.gr.
  3. Στατιστική των βουλευτικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου 1926, Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, έκδοση 1928.
  4. «Κυβέρνησις Αλέξανδρου Παπάγου, Από 19.11.1952 Έως 6.10.1952». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2014. 
  5. «Απέθανεν ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Λάμπρος Λαμπριανίδης». Ελευθερία. 15 Δεκεμβρίου 1953. σελ. 5. 
  6. «Κηδεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Λάμπρου Λαμπριανίδη». Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  • Κηδεία του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Λάμπρου Λαμπριανίδη 15/12/1953[1]