Η Λάρισα ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην Αραβία.

Η πόλη αναφέρεται μονάχα από τον Πλίνιο στην Historia Naturalis του (βιβλίο 6, 159)[1]. Πολύ πιθανόν να βρισκόταν (κατά τα λεγόμενα του Πλινίου) στην βορειοδυτική αραβική χερσόνησο. Θεωρείται ότι κτίστηκε από τον επίτροπο του Αντιόχου Δ΄, Νουμήνιο, όταν μέσα σε μια ημέρα κατατρόπωσε σε ναυμαχία και μάχη τους αποστατήσαντες Πέρσες, στο ακρωτήριο των Ναυμαχιών (λατ. Naumachaeorum promontorium), στο στενό του Ορμούζ. Λογικά θα μετέφερε αποίκους από την συριακή Λάρισα. Ωστόσο ο ερευνητής Kiepert υποθέτει ότι ο Πλίνιος στο εδάφιό του θα ανέφερε συγκεχυμένα τις ομώνυμες πόλεις της Συρίας στην κοιλάδα του Ορόντη (Αρέθουσα, Λάρισα, Χαλκίς). Η Λάρισα αυτή -κατά τον Πλίνιο- καταστράφηκε νωρίς από πολέμους.

Στην Γεωγραφική Υφήγησι του Κλαυδίου Πτολεμαίου, αναφέρεται στην ανατολική Αραβία ποταμός με το όνομα Λαρ που εκβάλλει στον Περσικό Κόλπο. Ίσως η ονομασία Λαρ να ήταν παραφθορά του ελληνικού Λάρισα, μιας και ο Πλίνιος κάπου εκεί κοντά την αναφέρει.[εκκρεμεί παραπομπή] Άγνωστη η σημερινή της τοποθεσία.


Πηγές Επεξεργασία

  • Johann Gustav Droysen Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. oppidum Ampelome, colonia Milesiorum, Athrida oppidum, Calingi, quorum Mariba oppidum significat dominos omnium, oppida Pallon, Murannimal iuxta flumen, per quod Euphraten emergere putant, gentes Agraei, Ammoni, oppidum Athenae, Caunaravi, quod significat ditissimos armento, Chorranitae, Cesani, Choani. fuerunt et Graeca oppida Arethusa, Larisa, Chalcis, deleta variis bellis.