Λέπα Ράντιτς
Η Λέπα Ράντιτς (σερβικά κυριλλικά: Лепа Светозара Радић; 19 Δεκεμβρίου 1925 – 8 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γιουγκοσλάβα παρτιζάνα σερβικής καταγωγής που της απονεμήθηκε μετά θάνατον το παράσημο του Τάγματος του Ήρωα του Λαού το 1951 για το ρόλο της στο κίνημα της αντίστασης ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο — πράγμα που την έκανε να γίνει η νεότερη αποδέκτης εκείνη την εποχή. Εκτελέστηκε σε ηλικία 17 ετών επειδή πυροβόλησε κατά των γερμανικών στρατευμάτων.[1] Καθώς οι απαγωγείς της έδεναν τη θηλιά στο λαιμό της, της πρόσφεραν μια αναβολή από την αγχόνη αν αποκάλυπτε την ταυτότητα των συντρόφων και των ηγετών της. Εκείνη απάντησε ότι δεν ήταν προδότης και ότι οι ταυτότητές τους θα αποκαλύπτονταν, όταν θα έρχονταν οι ίδιοι να εκδικηθούν τον θάνατό της.
| Λέπα Ράντιτς | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 19 Δεκεμβρίου 1925 Gašnica |
| Θάνατος | 8 Φεβρουαρίου 1943 Μπόσανσκα Κρούπα |
| Τιμές | Εθνικός ήρωας της Γιουγκοσλαβίας (20 Δεκεμβρίου 1951) και Τάγμα του Ήρωα του Λαού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Νεανικά χρόνια Επεξεργασία
Η Ράντιτς γεννήθηκε σε μια σερβοβόσνιακη οικογένεια[1][2] στις 19 Δεκεμβρίου 1925 στο χωριό Γκασνίτσα κοντά στην Γκράντισκα. Μετά την αποφοίτησή της από το δημοτικό σχολείο στην κοντινή Μπίστριτσα, παρακολούθησε την πρώτη τάξη της Γυναικείας Σχολής Χειροτεχνίας στη Μποσάνσκα Κρούπα και ολοκλήρωσε τους υπόλοιπους βαθμούς στο σχολείο της Μποσάνσκα Κρούπα.[3]
Ως μαθήτρια, η Λέπα ξεχώριζε για την εργατικότητα και τη σοβαρότητα της και έδειχνε ενδιαφέρον επίσης για την προηγμένη λογοτεχνία.[4] Ανέπτυξε τις βασικές της θέσεις υπό την ισχυρή επιρροή του θείου της Βλαντέτα Ράντιτς, ο οποίος συμμετείχε στο εργατικό κίνημα.[5]
Ξεκινώντας από το να γίνει μέλος του Συνδέσμου της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Γιουγκοσλαβίας (SKOJ), εντάχθηκε τελικά στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας το 1941 σε ηλικία 15 ετών.
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος Επεξεργασία
Στις 10 Απριλίου 1941, μετά την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, οι δυνάμεις του Άξονα ίδρυσαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, το οποίο περιελάμβανε την Μποσάνσκα Γκράιντκα και τις γύρω περιοχές.
Τον Νοέμβριο του 1941, η Λέπα Ράντιτς και άλλα μέλη της οικογένειας συνελήφθησαν από τους Ούστασε, αλλά με τη βοήθεια μυστικών κομματικών συνεργατών, η Λέπα και η αδερφή της Ντάρα κατάφεραν να ξεφύγουν από τη φυλακή στις 23 Δεκεμβρίου του 1941.[6][7] Μετά την απόδρασή της, προσχώρησε στην 7η κομματική εταιρεία του 2ου Αποσπάσματος Krajiški.[6]
Τον Φεβρουάριο του 1943, η Λέπα Ράντιτς ήταν υπεύθυνη για τη μεταφορά των τραυματιών στη μάχη του Νερέτβα σε ένα καταφύγιο στο Γκρμεχ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στην 7η Εθελοντική Ορεινή Μερίδα του Πρίνιντ Έγκεν, συνελήφθη και μετακινήθηκε στη Μποσάνσκα Κρούπα όπου, μετά από βασανιστήρια για αρκετές ημέρες σε μια προσπάθεια εξαγωγής πληροφοριών, καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.
Με τη θηλιά γύρω από το λαιμό της, φώναξε: «Ζήτω το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι παρτιζάνοι! Λαέ πάλεψε για την ελευθερία σου! Μην παραδοθείς στους κακοποιούς! Εγώ θα πεθάνω, αλλά υπάρχουν αυτοί που θα με εκδικηθούν»[8][9] Στις τελευταίες στιγμές της στο ικρίωμα, οι Γερμανοί προσφέρθηκαν να σώσουν τη ζωή της, σε αντάλλαγμα για τα ονόματα των ηγετών και των μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος στο καταφύγιο, αλλά αρνήθηκε την προσφορά τους με τις λέξεις: "Δεν είμαι προδότρια του λαού μου. Αυτοί που ρωτάτε θα αποκαλυφθούν όταν θα καταφέρουν να εξοντώσουν εσάς τους κακούργους, μέχρι και τον τελευταίο"[10] Η Λέπα Ράντιτς ήταν μόλις 17 ετών όταν εκτελέστηκε δημόσια.
Φωτοθήκη Επεξεργασία
-
Απαγχονισμός της Λέπα Ράντιτς, Φεβρουάριος 1943 -
Απαγχονισμός της Λέπα Ράντιτς -
Η Γενέτειρα της στην Γκασνίτσα, το αρχικό σπίτι καταστράφηκε από τον πόλεμο -
Προτομή της Λέπα Ράντιτς στο μνημείο πάρκο Bistrica
.jpg)
.jpg)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Tapalaga ✒️, Andrei (29 Οκτωβρίου 2019). «The Bravery of Yugoslavian Partisans». Medium (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ Britain, Young Communist League of (11 Φεβρουαρίου 2019). «International Women's Day 2019: Lepa Radić». Young Communist League of Britain (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ «Radić Svetozara Lepa». Narodni heroji Jugoslavije (στα Σερβοκροατικά). Belgrade: Mladost. 1975.
- ↑ 6,0 6,1 Jasmina Čaušević, επιμ. (2014). Women Documented: Women and Public Life in Bosnia and Herzegovina in the 20th century (PDF). Gender Edition. 4. Sarajevo: Sarajevo Open Center. σελίδες 46–47. ISBN 978-9958-536-19-9.
- ↑ «Radić Svetozara Lepa». Narodni heroji Jugoslavije (στα Σερβοκροατικά). Belgrade: Mladost. 1975.
- ↑ «The Bravery of Yugoslavian Partisans». Medium.com. 1 Δεκεμβρίου 2020.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Lepa Radić, Teenage Hero Of Yugoslavian Resistance». historicmysteries.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Kovačević, Dušanka (1977). Women of Yugoslavia in the National Liberation War. Belgrade: Conference for Social Activities of Yugoslav Women. σελ. 45.
Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία
- Bjelić, Krste· Svirčić, Zdenko (1980). Heroine Jugoslavije [Heroines of Yugoslavia] (στα Κροατικά). Zagreb: Spektar. OCLC 439136119.
- Νεαρές κοπέλες στην αγχόνη των Γερμανών Ναζί. Ντοκουμέντα από τις σαδιστικές εκτελέσεις 17χρονων κοριτσιών που έκαναν αντίσταση. Τις κρεμούσαν από μικρό ύψος για να πεθάνουν αργά και βασανιστικά.