Λέων Διογένης

συναυτοκράτωρ του Βυζαντίου

Ο Λέων (περ. 1070 - 1087) από τη Δυναστεία των Διογένηδων ήταν συν-Αυτοκράτορας των Ρωμαίων[1] μαζί με τον πατέρα του Ρωμανό Δ΄ (1068-1071). Έγινε στρατιωτικός του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού.

Λέων Διογένης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1069
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος1087
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςΡωμανός Δ΄ Διογένης και Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα
ΑδέλφιαΝικηφόρος Διογένης
Κωνσταντίνος Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Κωνστάντιος Δούκας (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Ανδρόνικος Δούκας (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Άννα Δούκαινα (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
Θεοδώρα Άννα Δούκαινα (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
Ζωή Δούκαινα (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα)
ΣυγγενείςΑδριανός Κομνηνός (σύζυγος της αδελφής)
ΟικογένειαΔυναστεία Κομνηνών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒυζαντινός Αυτοκράτορας

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν γιος του Ρωμανού Δ΄ και της Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας. Αδέλφια του ήταν: από τον πρώτο γάμο του πατέρα του με την Άννα Αλουσιανή, ο Κωνσταντίνος και από τον δεύτερο γάμο του πατέρα του με την Ευδοκία, ο Νικηφόρος.

Κατά τη γέννησή του στέφθηκε συν-Αυτοκράτορας, όπως και ο Νικηφόρος, μαζί με τον πατέρα τους. Ο Ρωμανός Δ΄ απεβίωσε το 1072, ενώ ο Λέων ήταν ακόμη νήπιο. Η Ευδοκία είχε από τον πρώτο της γάμο γιο τον Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα, που με τη βοήθεια των Δουκών ανέλαβε τη βασιλεία (1071-78) και εκτόπισε τους ετεροθαλείς αδελφούς του Λέοντα και Νικηφόρο σε μονή, μαζί με την Ευδοκία.[1] Ο στρατηγός Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης στασίασε και κατέλαβε την εξουσία (1078-81), άλλη στάση όμως έφερε τον στρατηγό Αλέξιο Α΄ Κομνηνό στον θρόνο (1081-1118), ο οποίος πήρε τους δύο νέους και τους μεγάλωσε σαν δικά του παιδιά.[1]

Ο Αλέξιος Α΄ ήταν αδελφός της Θεοδώρας, συζύγου του προαναφερθέντος Κωνσταντίνου Διογένη. Σύμφωνα με την εξιστόρηση της Άννας Κομνηνής ο Λέων ήταν πιστός υποστηρικτής του Αλεξίου Α΄, που τον παρότρυνε να επιυεθεί νωρίς στους Νορμανδούς εισβολείς[2] και το ίδιο για τους Πετρενέγκους, που το 1087 διαπέρασαν τον Δούναβη.[3] Σε μία κορύφωση της μάχης με τους Πετσενέγκους, ο Λέων απομακρύνθηκε από τον Αυτοκράτορα και καθώς πλησίαζε τις άμαξες του εχθρού, χτυπήθηκε και απεβίωσε στο πεδίο του πολέμου.[4]

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Canduci, pg 272
  2. Comnena, Book 4, Chapter 5
  3. Comnena, Book 7, Chapter 2
  4. Comnena, Book 7, Chapter 3
  • Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
  • Dawes, Elizabeth A., ed. (1928), The Alexiad, London: Routledge & Kegan Paul
  • Skoulatos, Basile (1980). Les personnages byzantins de l'Alexiade: Analyse prosopographique et synthèse [The Byzantine Personalities of the Alexiad: Prosopographical Analysis and Synthesis] (in French). Louvain-la-Neuve: Nauwelaerts.