To σύστημα Χέπμπορν είναι μια μέθοδος μεταγραφής των ιαπωνικών σε λατινικό αλφάβητο. Πήρε το όνομά του από τον Τζέιμς Κέρτις Χέπμπορν, ο οποίος το χρησιμοποίησε για να περιγράψει τους ήχους της ιαπωνικής γλώσσας στα αγγλικά. Οριστικοποιήθηκε στην τρίτη έκδοση του Ιαπωνικού-Αγγλικού λεξικού του, το 1886. Το σύστημα μεταγραφής προωθήθηκε το 1885 από μια ομάδα ακαδημαϊκών, αποκαλούμενη «σύλλογος λατινοποίησης» (Romanization Club, ιαπωνικά: 羅馬字会, Χέπμπορν: Rōmajikai). Μια βελτιωμένη εκδοχή του συστήματος προώθησε ο «σύλλογος για την διάδοση λατινικής γραφής» (Romaji-Hirome-kai) το 1908 και ονομάστηκε «κλασσικό στυλ λατινικής γραφής» (ιαπωνικά: 標準式ローマ字, Χέπμπορν: Hyōjun-shiki Rōmaji). Αυτό το σύστημα είναι το επικρατέστερο στην Ιαπωνία.[1]

Αν και δεν αποτελεί επίσημα εγκεκριμένη μέθοδο, η αρχική και η αναθεωρημένη εκδοχή του συστήματος Χέπμπορν παραμένουν οι μέθοδοι μεταγραφής των ιαπωνικών που χρησιμοποιούνται περισσότερο σε όλο τον κόσμο. Θεωρούνται οι καλύτερες μέθοδοι μεταφοράς της ιαπωνικής προφοράς για τους λαούς της Δύσης. Τα Χέπμπορν είναι βασισμένα στην αγγλική και την ιταλική φωνολογία,[2][3] επομένως ένας Άγγλος ομιλητής, ή κάποιος του οποίου η γλώσσα έχει λατινικές ρίζες, χωρίς οικειότητα με την ιαπωνική γλώσσα, θα μπορέσει να προφέρει με μεγαλύτερη ευκολία και ακρίβεια μία ιαπωνική λέξη στο σύστημα Χέπμπορν, παρά σε άλλα συστήματα μεταγραφής, όπως το Nihon-shiki ή το επίσημο σύστημα λατινικής μεταγραφής Kurnei-shiki.

Βλέπε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία