Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου

μοναστήρι στην Ουκρανία
(Ανακατεύθυνση από Λαύρα του Κιέβου)

Συντεταγμένες: 50°26′3″N 30°33′33″E / 50.43417°N 30.55917°E / 50.43417; 30.55917

Η Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου (ουκρανικά: Києво-Печерська лавра, ρωσικά: Киeво-Печерская лавра) είναι ορθόδοξο χριστιανικό μοναστήρι στο Κίεβο. Το μοναστικό συγκρότημα είναι κτισμένο σε ένα ύψωμα στη δεξιά όχθη του Δνείπερου. Το μοναστήρι, αν και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο, είναι ενεργό. Επί του παρόντος, η δικαιοδοσία του χώρου μοιράζεται ανάμεσα στο Κρατικό Μουσείο, το Εθνικό Ιστορικό-Πολιτιστικό Μνημείο Κιέβου-Πετσέρσκ και την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία έχει τη θέση της επικεφαλής Μονής και αποτελεί κατοικία του προκαθήμενού της, Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριου. Από την ίδρυσή του το 1051, το μοναστήρι έχει γίνει το προεξέχον κέντρο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ανατολική Ευρώπη. Μαζί με τον καθεδρικό της Αγίας Σοφίας του Κιέβου, έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO[1] το 1990. Το μοναστικό συγκρότημα θεωρείται εθνικό ιστορικό-πολιτιστικό μνημείο, καθεστώς που του δόθηκε τις 13 Μαρτίου 1996.[2] Σε ψηφοφορία το 2007, το μοναστήρι ανακηρύχθηκε ένα από τα Εφτά Θαύματα της Ουκρανίας, με βάση ψηφοφορία ειδικών και της διαδικτυακής κοινότητας.

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Κίεβο: Καθεδρικός της Αγίας Σοφίας και τα σχετιζόμενα μοναστικά κτίρια, Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.

Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Χάρτης
Χώρα μέλος Ουκρανία
Τύποςπολιτιστικό
Κριτήριαi, ii, iii, iv
Ταυτότητα527
ΠεριοχήΟυκρανία
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1990 (14η συνεδρίαση)

Ιστορία Επεξεργασία

Σύμβολο των Ρως του Κιέβου Επεξεργασία

Η Λαύρα του Κιέβου είναι ένα από τα παλαιότερα ορθόδοξα μοναστήρια των Ρως του Κιέβου. Η παλαιότερη επιβεβαιωμένη μνεία του μοναστηριού γίνεται στο χρονικών των πρόσφατων ετών (ρωσ. Повесть временых лет) του μοναχού Νέστορα του (επίσης γνωστό και ως Πρώτο Χρονικό) και στο «πατερικόν» του μοναστηριού. Σύμφωνα με τα χρονικά, ο ερημίτης Αντώνιος από το Λιούμπεχ, αφότου ασκήτευσε στη Μονή Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος, εγκαταστάθηκε το 1013 στις βαραγγικές σπηλιές στις όχθες του Δνείπερου. Μαζί με το μοναχό Θεοδόσιο, ίδρυσε το 1051 ένα ορθόδοξο μοναστήρι. Στον ύστερο 11ο αιώνα άρχισε η κατασκευή του καθολικού της Κοιμήσεως. Το 1096 λεηλατήθηκε από τους Κουμάνους.

Τους επόμενους αιώνες, το μοναστήρι αναπτύχθηκε ως ένας από τα κύρια των Ρως του Κιέβου. Η λειτουργία του δεν διακόπηκε από τη Χρυσή Ορδή τον 13ο αιώνα, αν και η Κωνσταντινούπολη επισκίαζε το Κίεβο ως εμπορικό κέντρο. Το 1688 δόθηκε στο μοναστήρι ο τιμητικός τίτλος λαύρα, ένα τίτλο που φέρουν λίγα μοναστήρια του πατριαρχείου της Ρωσίας. Τα σημερινή κτίρια χαρακτηρίζονται ως ουκρανικό μπαρόκ και χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Η κατασκευή του κωδωνοστάσιου άρχισε το 1731. Το τελευταίο σημαντικό κτίριο του μοναστηριού κατασκευάστηκε το 1893-95.

Οκτωβριανή επανάσταση Επεξεργασία

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και την αναταραχή του Ρωσικού Εμφύλιου, το μοναστήρι μετατράπηκε σε κρατικό μουσείο το 1926. Τα σπήλαια έκλεισαν το 1929. Το 1941, κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ, βομβαρδίστηκε το καθολικό της μονής. Το 1988, επί προεδρίας Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και την περεστρόικα, αναβίωσε ο μοναστικός βίος στη Λαύρα των Σπηλαίων. Το καθολικό αποκαταστάθηκε το 1998 με 2000 από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας).

Ρωσική εισβολή και διώξεις Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και στον απόηχο του ορθόδοξου σχίσματος του 2018 για την απόδοση Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ζητήθηκε η παύση της σύμβασης με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας) που αφορά την χρήση λατρευτικών κτιρίων και της υπόλοιπης περιουσίας, καθώς η ουκρανική κυβέρνηση κατηγόρησε τους μοναχούς για δεσμούς με το Ρωσικό Ορθόδοξο Πατριαρχείο και τη Ρωσία, κάτι που οι ίδιοι αρνούνται.[3]

Τον Νοέμβριο του 2022, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, προανήγγειλε νομοσχέδιο που, όπως είπε, «θα καταστήσει αδύνατο σε θρησκευτικές οργανώσεις, που διατηρούν δεσμούς με κέντρα επιρροής στη Ρωσική Ομοσπονδία, να λειτουργούν στο ουκρανικό έδαφος».[4]Με επιστολή του ουκρανικού υπουργείου Πολιτισμού προς την διοίκηση της Λαύρας, προειδοποίησε τους εκπροσώπους της για την λύση της σύμβασης στις 29/03/2023, ζητώντας να ληφθούν μέτρα για την άμεση εκκένωση των κτιρίων.

Από τις 20 Μαρτίου 2023 απαγορεύτηκε η πρόσβαση στα ιερά σκηνώματα των άφθαρτων αγίων, που φυλάσσονται στα ιερά σπήλαια, σε μοναχούς και πιστούς, αλλά και η πρόσβαση σε μονάζοντες στους Ιερούς ναούς της Λαύρας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, Συλλήψεως της Αγίας Άννης και «Ζεστού», δηλαδή σχεδόν όλους τους ναούς όπου η αδελφότητα τελούσε τις ιερές ακολουθίες.[5]

Την 1η Απριλίου 2023, με απόφαση δικαστηρίου του Κιέβου, επιβλήθηκε στον μητροπολίτη Βίσγκοροντ Παύλο, ηγούμενο της Λαύρας των Σπηλαίων, ποινή 60 ημερών σε κατ΄οίκον περιορισμό με προληπτικό μέτρο το ηλεκτρονικό βραχιόλι, ενώ του απαγορεύθηκε να μεταβεί στην Λαύρα και να λειτουργήσει. Κατηγορήθηκε ότι, σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε, προσπάθησε να δικαιολογήσει την επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία.[6]

Στην Λαύρα του Κιέβου εγκαταβιούν 300 μοναχοί, όπου με τους φοιτητές και το προσωπικό αγγίζουν των αριθμών των 800.[7] Παρέμβαση για το θέμα έκανε ο Πάπας Φραγκίσκος ζητώντας από τα αντιμαχόμενα μέρη να σεβαστούν τους θρησκευτικούς χώρους, διότι οι μοναχοί είναι αφιερωμένοι στην προσευχή και είναι το στήριγμα του λαού του Θεού.[8]

Παραπομπές Επεξεργασία