Η Λεοπαρδογαλή (Prionailurus bengalensis), είναι μία μικρή αγριόγατα, που απαντάται στην νότια και ανατολική Ασία. Tο 2002, χαρακτηρίστηκε από την IUCN ως «Ελάχιστης ανησυχίας», αφού είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλη την έκταση της κατανομής της, αλλά απειλείται λόγω της καταστροφής των οικοτόπων της και του κυνηγιού.

Λεοπαρδογαλή
Η Λεοπαρδογαλή
Η Λεοπαρδογαλή
Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Σαρκοφάγα (Carnivora)
Οικογένεια: Αιλουρίδες (Felidae)
Υποοικογένεια: Αιλουρίνες (Felinae)
Γένος: Πριοναίλουρος (Prionailurus)
Είδος: Λεοπαρδογαλή
Διώνυμο
Λεοπαρδογαλή - Prionailurus bengalensis
Kerr, 1792

Τα υποείδη της Λεοπαρδογαλής, διαφέρουν μεταξύ τους, σε μεγάλο βαθμό, στο χρώμα της γούνας, το μήκος της ουράς, το σχήμα του κρανίου και το μέγεθος των κυνόδοντων.

Περιγραφή Επεξεργασία

 
Η Λεοπαρδογαλή

Η Λεοπαρδογαλή, έχει περίπου το μέγεθος μίας κατοικίδιας γάτας, αλλά με πιο λεπτά και μακριά πόδια. Το μικρό της κεφάλι, έχει δύο εξέχουσες μαύρες ρίγες και ένα κοντό, στενό λευκό ρύγχος. Τα αυτιά της, είναι στρογγυλεμένα με μαύρες και λευκές ρίγες. Κατά μήκος της πλάτης και των άκρων, υπάρχουν μαύρα στίγματα διαφόρων χρωμάτων και σχήματος. Η ουρά, έχει περίπου το μισό μέγεθος του σώματος, με μαύρους δακτυλίους και μαύρη άκρη. Το χρώμα της γούνας της, είναι καστανόξανθο, ενώ η κοιλιά και το στήθος, είναι λευκά. Ωστόσο, στην τεράστια έκτασή τους, διαφέρουν στον χρωματισμό στο μέγεθος των κηλίδων, αλλά και στο μήκος και βάρος του σώματός τους.

Στους τροπικούς, οι Λεοπαρδογαλές, ζυγίζουν από 0,55 έως 3,8 kg και έχουν μήκος από 38,8 έως 66 cm, με μήκος ουράς από 17,2 έως 31 cm. Στο βόρειο τμήμα της Κίνας και της Σιβηρίας, ζυγίζουν έως και 7,1 kg και έχουν μήκος περίπου 75 cm. Γενικότερα, το βάρος τους τον χειμώνα, είναι μεγαλύτερο από την άνοιξη. Το ύψος τους, στους ώμους, φτάνει τα 41 cm.

Οι Λεοπαρδογαλές στη Σούνδα, είναι πιο σκούρες, με μικρότερες κηλίδες και μικρότερες ουρές, από τις Λεοπαρδογαλές στην ηπειρωτική Ασία.

Κατανομή και οικότοποι Επεξεργασία

 
Μία Λεοπαρδογαλή σε ζωολογικό κήπο στο Μπρονξ

Οι Λεοπαρδογαλές, είναι οι πιο διαδεδομένες γάτες σε όλη την Ασία. Το φάσμα τους, εκτείνεται από την Περιφέρεια Αμούρ στη Ρωσική Άπω Ανατολή, την Κορεατική Χερσόνησο, την Κίνα, την Ινδοκίνα, το δυτικό και βόρειο Πακιστάν, τις νότιες Φιλιππίνες και τα νησιά της Σούνδας, στην Ινδονησία. Ζουν σε γεωργικές περιοχές, αλλά προτιμούν και τις δασώδεις περιοχές. Ζουν σε τροπικά αειθαλή δάση και φυτείες στο επίπεδο της θάλασσας, σε υποτροπικά φυλλοβόλα και κωνοφόρα δάση στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, σε υψόμετρο έως και 1000 μ. Οι Λεοπαρδογαλές, δεν απαντώνται στο Ιαπωνικό Αρχιπέλαγος, αλλά έχουν βρεθεί εκεί απολιθώματα από την Πλειστόκαινο εποχή.

Στα βορειοανατολικά του φάσματός τους, ζουν κοντά σε ποτάμια, κοιλάδες και δάση σε χαράδρες, αλλά αποφεύγουν περιοχές με περισσότερα από 10 εκ. χιονόπτωσης. Είναι ιδιαίτερα σπάνια σε άγονες πεδιάδες του Πακιστάν.

Οικολογία και συμπεριφορά Επεξεργασία

 
Μια Λεοπαρδογαλή (υποείδος P. b. euptilurus)

Οι Λεοπαρδογαλές, είναι μοναχικά ζώα, εκτός από την περίοδο του ζευγαρώματος. Είναι ιδιαίτερα ενεργά κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ορισμένα κυνηγούν και κατά τη διάρκεια της νύχτας, προτιμώντας μικρά τρωκτικά και λαγούς. Είναι ευκίνητοι ορειβάτες και είναι δεντρόβια ζώα, όσον αφορά τις συνήθειές τους. Ξεκουράζονται πάνω σε δέντρα ή σε ακανθώδεις στο έδαφος. Σε φυτείες, έχει παρατηρηθεί να κυνηγάει τρωκτικά και σκαθάρια. Η έκταση του φάσματος των αρσενικών, είναι μεγαλύτερη από των θηλυκών, με 3,5 τ.χλμ. και 2,1 τ.χλμ. αντίστοιχα. Στο φάσμα των αρσενικών, ζουν 1 ή περισσότερες θηλυκές.

Οι Λεοπαρδογαλές, μπορούν να κολυμπήσουν, αλλά σπάνια το κάνουν. Παράγουν ήχους παρόμοιους με την κατοικίδια γάτα. Και τα δύο φύλα, σηματοδοτούν την περιοχή τους με τα ούρα, με αρώματα και με κόπρανα.

Διατροφή Επεξεργασία

 
Καλλιτεχνική απεικόνιση της Λεοπαρδογαλής (υποείδος P. b. javanensis)

Οι Λεοπαρδογαλές, είναι σαρκοφάγα ζώα, που τρέφονται με μια ποικιλία μικρών θηραμάτων, όπως σαύρες, αμφίβια, πτηνά και έντομα. Τις περισσότερες φορές, τρέφονται με τρωκτικά, όπως ποντίκια και αρουραίους, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής τους, μαζί με γρασίδι, αυγά, πουλερικά και ψάρια. Είναι ενεργοί κυνηγοί και σκοτώνουν το θήραμά τους με γρήγορη εφόρμηση και δάγκωμα. Σε αντίθεση με άλλες μικρές γάτες, δεν «παίζουν» με το θήραμά τους, αλλά το σφίγγουν μέχρι να πεθάνει.

Αναπαραγωγή Επεξεργασία

Η περίοδος αναπαραγωγής των Λεοπαρδογαλών, ποικίλει ανάλογα με το κλίμα. Στις τροπικές περιοχές, γατάκια γεννιούνται καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Σε ψυχρότερους οικοτόπους, τα θηλυκά γεννούν την άνοιξη.Η περίοδος κύησης, διαρκεί 60-70 ημέρες. Συνήθως, γεννούν 2 ή 3 γατάκια, κάθε φορά. Σε αιχμαλωσία, τα γατάκια, ζυγίζουν, κατά τη γέννησή τους, από 75 έως 130 gr και ανοίγουν τα μάτια τους, στις 15 ημέρες από τη γέννησή τους. Μέσα σε δύο εβδομάδες, διπλασιάζεται το βάρος τους και στις 4 εβδομάδες, το βάρος τους, είναι τετραπλάσιο. Σε ηλικία τεσσάρων εβδομάδων, εμφανίζονται οι κυνόδοντες και αρχίζουν να τρώνε κρέας. Τα θηλυκά, φθάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία μικρότερη του ενός έτους και γεννούν για πρώτη φορά σε ηλικία 13-14 μηνών. Οι Λεοπαρδογαλές, έχουν ζήσει μέχρι και 13 χρόνια.

Ο οίστρος, διαρκεί 5 - 9 ημέρες.

Υποείδη Επεξεργασία

 
Ο χάρτης κατανομής της Λεοπαρδογαλής

Η Λεοπαρδογαλή, έχει 12 υποείδη: