Λεχούρι Αχαΐας
Συντεταγμένες: 37°57′06″N 21°55′28″E / 37.95167°N 21.92444°E
Το Λεχούρι είναι χωριό και Τοπική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Αροανίας του Δήμου Καλαβρύτων στο ορεινό τμήμα του Νομού Αχαΐας[1].
| Λεχούρι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Καλαβρύτων |
| Δημοτική Ενότητα | Αροανίας |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 969 |
| Πληροφορίες | |
| www.lehouri.blogspot.com | |
Προ της εφαρμογής της διοικητικής μεταρρύθμισης «Καποδίστριας» ήταν αυτοτελής κοινότητα ενώ στη συνέχεια αποτέλεσε Δημοτικό Διαμέρισμα του «Καποδιστριακού» Δήμου Αροανίας. Στην ίδια Τοπική Κοινότητα ανήκουν επίσης οι οικισμοί Σέλλι και Κερασιά. Στην Απογραφή του 2011 ο ομώνυμος οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 209 μόνιμους κατοίκους και συνολικά όλη η πρώην ομώνυμη κοινότητα 288 κατοίκους[2].
Τοποθεσία Επεξεργασία
Είναι ένα ορεινό χωριό ευρισκόμενο σε υψόμετρο 970 μέτρων στο οποίο η αμφιθεατρική του όψη προσδίδει ιδιαίτερη ομορφιά. Είναι χτισμένο σε μια από τις ελατόφυτες πλαγιές του Καλλιφωνίου όρους, παραφυάδας του Ερύμανθου, στο δυτικό τμήμα αυτού. Περιβάλλεται από βουνά κατάφυτα με δάση και έχει άφθονα νερά. Από τη θέση "Λειβαρτζινό" του κεντρικού δρόμου Τριπόταμα – Καλάβρυτα απέχει 7 χιλιόμετρα.
Η απόσταση μέσω του οδικού άξονα με τα Καλάβρυτα είναι περί τα 41 χιλιόμετρα, ενώ απέχει επίσης από την Πάτρα 103 χιλιόμετρα, από την Τρίπολη Αρκαδίας 89 χιλιόμετρα και 80 χιλιόμετρα από τον Πύργο Ηλείας.
Ονομασία Επεξεργασία
Για την ονομασία του υπάρχουν κατά τον ιστορικό - λαογράφο Γ. Πορετσάνο δυο εκδοχές: α) Η πρώτη ότι προέρχεται από την ομηρική λέξη "ουρέα" που σημαίνει κορφοβούνια και β) η δεύτερη από την κρητική λέξη "λέσκες" που σημαίνει κορυφογραμμές[3].
Ιστορία Επεξεργασία
Στην ευρύτερη περιοχή έχουν βρεθεί ίχνη κατοικιών και τάφων της ρωμαϊκής μάλλον εποχής[4]. Το Λεχούρι αναφέρεται και στην απογραφή «Γριμάνι» που έγινε το 1700 από τους Ενετούς κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Πελοπόννησο.
Το Λεχούρι το 1821 Επεξεργασία
Από το Λεχούρι κατάγονταν η οικογένεια αγωνιστών της Επανάστασης του 1821 Λεχουρίτες: Γεώργιος Λεχουρίτης, Αναγνώστης Λεχουρίτης, όπως επίσης και οι αγωνιστές Γ. Γαλάνης, Αγγελής Πορετσάνος, Αυγουστής Λαδάς, Β. Πέπας, Δήμος Λάγιος, Χρύσανθος Κουρόγιαννος, Σπηλιώτης Φασουλάρας, Γ. Σωτήρης, Αν. Οικονόμου, Κ. Λέγουρας, Β. Πατητήρας Ν. Καραχούσος, Απόστολος Περσάνης, Δήμ. Ρέμπος, Ηλίας Τσεκλένης, Δ. Πορετσάνος κ.ά.
Το Λεχούρι έχει να παρουσιάσει ένα ένδοξο ιστορικό παρελθόν. Στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 αποτελούσε το κέντρο οργάνωσης των πολεμικών επιχειρήσεων για διάφορες μάχες, με αρχηγό τον οπλαρχηγό Καπετάν Γιώργη (Παπαδόπουλο) Λεχουρίτη. Στο χωριό διασώζεται και ο πύργος του, στον οποίο έμεινε έγκλειστος (ως αιχμάλωτος) ο Τούρκος διοικητής των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου μετά την απελευθέρωση της πόλης στις 21 Μαρτίου 1821. Σήμερα ο ιστορικός αυτός πύργος έχει μετατραπεί σε μουσείο από την ιδιοκτήτρια του κα Ελένη Πορετσάνου και τον αείμνηστο πατέρα της Γιώργη Πορετσάνο, λογοτέχνη και συγγραφέα. Το Λεχούρι επίσης, κατά τους παλαιότερους χρόνους, αποτελούσε το σταυροδρόμι στο ορεινό μονοπάτι που οδηγούσε στην Πάτρα μέσω Βλασίας – Χαλανδρίτσας.
Αξιοθέατα Επεξεργασία
Εκτός από τον ιστορικό πύργο του Λεχουρίτη, σημαντικό μνημείο του Λεχουρίου είναι και ο "Αϊ Γιώργης", μικρομονάστηρο του 16ου αιώνα. Στην όμορφη πλατεία του χωριού δεσπόζει η προτομή του Καπετάν Γιώργη Λεχουρίτη. Κάτω απ’ τη σκιά του στις παραπλήσιες ταβέρνες και τα καφενεία ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί παραδοσιακές νοστιμιές και τσίπουρο της περιοχής.
Λοιπά στοιχεία Επεξεργασία
Πλησίον του Λεχουρίου, προς τη μεριά της μυθικής "Καπρίβαινας" των Καμενιάνων, βρίσκεται ο μικρός οικισμός της Κερασιάς. Το Λεχούρι σήμερα κρατιέται ζωντανό με πλούσιες εκδηλώσεις του Συλλόγου Λεχουριτών και Κερασοβινών Πάτρας "Τα Εισόδια της Θεοτόκου"
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Σύμφωνα με την τρέχουσα διοικητική διαίρεση της Ελλάδας - Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης - Πρόγραμμα «Καλλικράτης» (Νόμος 3852/2010 - Σε ισχύ από 1/1/2011).
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Γ. Πορετσάνος, Ερύμανθος και Χελμός, Αθήνα 1973, σελ. 118.
- ↑ Γ. Παπανδρέου, Ιστορία των Καλαβρύτων, 1928, σελ. 350.
Πηγές Επεξεργασία
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
- Γεώργιος Παπανδρέου, Ιστορία των Καλαβρύτων, επιμέλεια: Δημήτρης Σ. Αβραμίδης, Έκδοση της Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτιστικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης και Ποιότητας Ζωής Δήμου Καλαβρύτων (ΔΕΠΑΠΟΖ), Καλάβρυτα 2011, 2η έκδοση. ISBN 978-960-89356-3-1. (1η έκδοση: 1928)
- Νίκος Κ. Σακελλαρόπουλος, Λεχούρι και Κερέσοβα, Ριζοχώρια του μυθικού Ερύμανθου, Πάτρα 2012. ISBN 978-960-93-4900-0.