Λιβάδια Κιλκίς

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 41°0′18″N 22°17′31″E / 41.00500°N 22.29194°E / 41.00500; 22.29194

Τα Λιβάδια είναι οικισμός της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς.[1]

Λιβάδια
Η θέση της δημοτικής ενότητας Λιβαδίων στην περιφερειακή ενότητα Κιλκίς
Λιβάδια is located in Greece
Λιβάδια
Λιβάδια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΚιλκίς
ΔήμοςΔήμος Παιονίας
Δημοτική ΕνότηταΛιβαδίων
Γεωγραφία
ΝομόςΚιλκίς
Υψόμετρο1.200
Πληθυσμός
Μόνιμος123
Έτος απογραφής2021
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γενικά στοιχεία

Επεξεργασία

Τα Λιβάδια είναι χτισμένα σε οροπέδιο του όρους Πάικο σε υψόμετρο 1.200 μέτρων στις βόρειες πλαγιές του[1] και είναι ένα από τα ορεινότερα χωριά της Μακεδονίας. Ανήκουν στο Δήμο Παιονίας και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 123 κάτοικοι. Απέχουν 28 χιλιόμετρα από τη Γουμένισσα και 24 από τη Γρίβα.

Το χωριό είναι επίσης γνωστό απλά κι ως Μεγάλο Λιβάδι. Μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, θεωρούνταν από τα μεγαλύτερα βλαχοχώρια της Μακεδονίας.

 
Σπίτι με οξιές στην αυλή, Μεγάλα Λιβάδια.

Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού προέρχονται από τη Γράμμοστα , οι οποίοι εγκαθίστανται το 1760 στη μεταγενέστερη θέση Μικρά Λιβάδια. Πρόκειται και για κτηνοτρόφους από την Ήπειρο, οι οποίοι ήθελαν να γλιτώσουν από την τουρκική κατοχή και τους Τουρκαλβανούς ληστές. Βλάχοι συρρέουν στα Λιβάδια και από άλλες περιοχές της Πίνδου, όπως τη Σαμαρίνα και το Περιβόλι Γρεβενών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας μεγαλύτερος οικισμός με το όνομα Λιβάδια.

Οι κάτοικοι των Λιβαδιών διέφεραν από τους Μογλενίτες Βλάχους ως προς τη διάλεκτο, τα ήθη και έθιμα, τις ασχολίες, την ενδυμασία κ.ά.

Η ορεινή κοινότητα αναπτύχθηκε οικονομικά, κυρίως από την κτηνοτροφία, την καλλιέργεια πατάτας αλλά και το εμπόριο, ενώ οι κάτοικοί της κάποια στιγμή το 19ο αιώνα έφτασαν στους 5.000. Μάλιστα σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων εκείνη την περίοδο πραγματοποιούνταν υπαίθριες αγορές (παζάρι) τρεις φορές την εβδομάδα, και περιλάμβανε όλα τα είδη ένδυσης (π.χ. μεταξένια υφάσματα) και διατροφής, άλλωστε και η παραδοσιακή ενδυμασία τους μαρτυρά τον τρόπο ζωής τους.

Κατά τη Μακεδονική επανάσταση του 1878, οι Λιβαδιώτες συμμετείχαν ενεργά και αρκετοί πήραν τα όπλα και κινητοποιήθηκαν[2].Συμμετείχε ενεργά στο Μακεδονικό Αγώνα με σημαντικότερους οπλαρχηγούς τους Στέργιο Ναούμ, Νικόλαο Νέσιο, Αναστάσιο Μπέλλη Κουλίνα και Νικόλαο Νταβέλη, και στην Αντίσταση κατά των Γερμανών, οι οποίοι το 1944 κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό, με αποτέλεσμα να διασκορπιστεί ο πληθυσμός τους στις γύρω πεδινότερες περιοχές.

Ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο, στο χωριό γίνεται πανηγύρι και αναπαράσταση βλάχικου γάμου, αναβιώνοντας έτσι το έθιμο, κατά το οποίο την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου τελούνταν οι περισσότεροι γάμοι ετησίως, ενω όλο το χωριό συμμετείχε στις γαμήλιες γιορτές.

Πρόσβαση

Επεξεργασία

Η πρόσβαση στα Μεγάλα λιβάδια γίνεται :

  • ...μέσω της Εθνικής οδού E75 μέχρι τον κόμβο Πολυκάστρου.

Κατόπιν κατευθύνεστε Δυτικά προς Αξιούπολης, Γοργόπη, Στάθη, Γουμένισσα, Γρίβα και Καστανερή.

Κατόπιν κατευθύνεστε Βορειο-Ανατολικά προς Γουμένισσα μέσω Δαμιανού, Λεπτοκαρυάς.

  • Απο την Γουμένισσα, σε μια ορεινή διαδρομή στο όρος Πάικο, και αφού περάσετε διαδοχικά τα χωριά Γρίβα και Καστανερή φτάνετε στα Λιβάδια.

Προσωπικότητες

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 38. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 283. 
  2. Κωνσταντίνος Α. Βακαλόπουλος, Ο βόρειος ελληνισμός κατά την πρώιμη φάση του μακεδονικού αγώνα 1878-1894, Εκδόσεις Σταμούλη, 2004, σελ. 23

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία