Λιβύη (μυθολογία)
θεά στη Ρωμαϊκή και Ελληνική μυθολογία
Η Λιβύη ήταν μυθολογικό πρόσωπο της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας και προσωποποίηση της γης της αρχαίας Λιβύης στη Βόρεια Αφρική.
Λιβύη | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύντροφος | Ποσειδώνας |
Τέκνα | Αγήνορας του Ποσειδώνα[1] Βήλος[2] Λέλεγας[3] |
Γονείς | Έπαφος και Μέμφις (σύζυγος του Έπαφου) |
Ελληνική Μυθολογία
ΕπεξεργασίαΣτην ελληνική μυθολογία, η Λιβύη ήταν κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με τη χώρα της Αιγύπτου. Με τον Ποσειδώνα απέκτησε δυο δίδυμους γιους, το Βήλο και τον Αγήνορα.[4] Ως παιδιά της Λιβύης αναφέρονται από άλλους και η μυθική Λάμια και ο Λέλεγας.
Ρωμαϊκή Μυθολογία
ΕπεξεργασίαΗ Λιβύη ως μορφή απαντάται και στη ρωμαϊκή μυθολογία. Σύμφωνα με αυτή, η Λιβύη είναι κόρη του Έπαφου και της Κασσιόπειας, η οποία αφού έσμιξε με τον Νεπτούνους, απέκτησε τον Βούσιρι.[5]
Γενεαλογικό δένδρο
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
ΕπεξεργασίαΒιβλιογραφία
Επεξεργασία- Ψευδο-Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη.
- Giovanni Boccaccio, De claris mulieribus, uebers. von Heinrich Steinhoewel, herausgegeben von Karl Drescher, Tübingen 1895.