Λογγίνος (ύπατος το 486)

Ο Φλάβιος Λογγίνος (άκμασε 475-491) ήταν πολιτικός στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αδελφός του Ζήνωνα. Έγινε δύο φορές ύπατος (το 486 και το 490).

Λογγίνος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	5ος αιώνας Ισαυρία
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Αδέλφια	Ζήνων
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	Στρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ρωμαίος συγκλητικός

Σόλιδος του Ζήνωνα (αδελφού του Λογγίνου) με επιγραφή D. N. ZENO PERP. AVG.

Βιογραφία

Ο Λογγίνος προερχόταν από την Ισαυρία της Μ. Ασίας. Ο πατέρας του λεγόταν Κοδίσα (όπως φαίνεται από το πατρωνυμικό του αδελφού του Ταρασικοδίσα) και η μητέρα του Λαλ(λ)ίς. Σύζυγός του ήταν η Βαλερία και κόρη τους η Λογγίνα.

Όταν ο αδελφός του Ζήνων εκτοπίστηκε από τον Βασιλίσκο και καταδιώχθηκε από ον Αυτοκρατορικό στρατό στην Ισαυρία (475), ο Λογγίνος αιχμαλωτίστηκε από τον Ίσαυρο στρατηγό Ίλλο και κρατήθηκε φυλακισμένος για μία δεκαετία. Ο Ίλλος, που ήταν υποστηρικτής του Βασιλίσκου, αλλά αργότερα πέρασε στη μεριά του Ζήνωνα, χρησιμοποίησε τον Λογγίνο για να κρατήσει τον Ζήνωνα υπό έλεγχο. Το 483, όταν ο Ζήνων ζήτησε την απελευθέρωση του Λογγίνου, ο Ίλλος αρνήθηκε και άρχισε την εξέγερση, που οδήγησε στο τέλος του.

Έπειτα από την ελευθέρωσή του το 485, ο Λογγίνος ξεκίνησε μία στρατιωτική σταδιοδρομία και ανήλθε στη θέση του magister militum praesentialis (485) και έγινε ύπατος (consul) δις, το 486 και το 490. Οδήγησε μία στρατιωτική εκστρατεία εναντίον των Τζάνων και έκανε μία πλούσια δωρεά στον λαό της Κωνσταντινούπολης με το να πληρώνει για τέσσερις νέους χορευτές στις μερίδες του Ιπποδρόμου, σε αντικατάσταση των μεγαλύτερων σε ηλικία.

Με το τέλος του Ζήνωνα το 491, ο Λογγίνος ήταν ένας από τους υποψήφιους για τη διαδοχή, αλλά η καταγωγή του από την Ισαυρία, που είχε ήδη δημιουργήσει προβλήματα στο Ζήνωνα, ήταν μειονέκτημα γι'αυτόν. Έτσι η χήρα του Ζήνωνα, η Αριάδνη, επέλεξε τον Αναστάσιο Α΄, έναν υψηλό αξιωματούχο, ως Αυτοκράτορα και σύζυγο.

Ο Λογγίνος έπειτα ξεκίνησε μία εξέγερση στην Ισαυρία, γνωστή ως Ισαυρικός Πόλεμος. Ο Αναστάσιος Α΄ τον ανάγκασε να καρεί μοναχός και τον έστειλε σε εξορία στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Έπειτα νίκησε έναν εξεγερμένο στρατό (492) οδηγούμενο από τον Λογγίνο της Καρδάλα και τελικά κατέστειλε την εξέγερση 6 έτη μετά, με το τέλος του τελευταίου ηγέτη των εξεγερμένων, του Λογγίνου από τη Σελινούντα της Ισαυρίας. Η μητέρα του Βαλερία είχε αποσυρθεί σε μοναστήρι στο Βρόχθι της Βιθυνίας, όταν είχε μάθει την είδηση για της εξορία του γιου της.

Οικογένεια

Σύζυγός του ήταν η Βαλερία και κόρη τους η Λογγίνα.

Πηγές

• Evagrius Scholasticus, The Ecclesiastical History of Evagrius Scholasticus, trad. di Michael Whitby, Liverpool University Press, 2001, ISBN 0-85323-605-4, pp. 163–165.
• Eiddon, Iorwerth, e Stephen Edwards, The Cambridge Ancient History, Cambridge University Press, 2005, ISBN 0-521-32591-9, pp. 52–53, 477.
• Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Fl. Longinus 6", Prosopography of the Later Roman Empire, volume 1, Cambridge University Press, 1992, ISBN 0-521-07233-6, p. 689.