Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας
Ο Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας (835 – 8 Αυγούστου 869) Βασιλιάς της Λοθαριγγίας (23 Σεπτεμβρίου 855 - 8 Αυγούστου 869) από τη Δυναστεία των Καρολιδών, ήταν δεύτερος γιος του αυτοκράτορα Λοθαρίου Α΄ και της Ερμενγάρδης του Τουρ. Παντρεύτηκε την Τευτβέργα, μέλος του Οίκου των Μποζονιδών κόρη του Μπόζο του πρεσβύτερου, ο πατέρας του τον πάντρεψε μαζί της για πολιτικούς λόγους. Με τον θάνατο του πατέρα του (855) ο μεγαλύτερος αδελφός του, Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας έλαβε το Βασίλειο της Ιταλίας και τον τίτλο του αυτοκράτορα. Ο ίδιος ο Λοθάριος Β΄ δέχτηκε στην Μέση Φραγκία μια περιοχή που επεκτεινόταν από την Βόρεια Θάλασσα ως την Οροσειρά του Ιούρα, έγινε γνωστή ως Λοθαριγγία ή Λωρραίνη και εξελίχθηκε στο Δουκάτο της Λωρραίνης. Ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος της Προβηγκίας δέχτηκε τα δυτικά τμήματα του βασιλείου του πατέρα του που περιείχαν την Προβηγκία και την Βουργουνδία. Με τον πρόωρο θάνατο του Καρόλου (863) δέχθηκε τμήματα του βασιλείου του νότια από τα Όρη του Γιούρα αλλά δεν τα υπερασπίστηκε εκτός από μερικές εκστρατείες εναντίον των Βίκινγκ. Έχουν διασωθεί περίπου 36 διατάγματα από την εποχή που κυβέρνησε ο Λοθάριος Β΄.[14]
| Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lothar II. (Γερμανικά) και Lothaire II (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 835[1][2] ή 827[3] |
| Θάνατος | 8 Αυγούστου 869[4] Πιατσέντζα[4] |
| Αιτία θανάτου | ελονοσία |
| Τόπος ταφής | Basilica di Sant'Antonino |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Καρολιδών Μέση Φραγκία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[4] συγγραφέας[5] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τευτβέργα (από 855)[6][7] |
| Σύντροφος | Βαλντράντα της Λοθαριγγίας[8] |
| Τέκνα | Ούγος της Αλσατίας[9][10] Μπέρτα, κόρη του Λοθαρίου Β΄[11] Γκιζέλα της Λωρραίνης[12] Ιρμγκάρδη[11] |
| Γονείς | Λοθάριος Α΄ και Ερμενγάρδη του Τουρ[4] |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας[13] Κάρολος της Προβηγκίας[13] Καρλομάν[13] Ροτρούδη (κόρη του Λοθάριου Α΄)[13] Ιλτρούδη[13] Μπέρθα[13] Eρμενγάρδη της Γερμανίας[13] Γκιζέλα[13] |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Καρολιδών[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (855–869, Λοθαριγγία) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Απόπειρα διαζυγίου
ΕπεξεργασίαΗ Τευτβέργα ήταν ανίκανη να κάνει παιδιά και η βασιλεία του Λοθαρίου Β΄ σημαδεύτηκε από τις ασταμάτητες προσπάθειές του να αποκτήσει διαζύγιο. Προσπάθησε να αποκτήσει την υποστήριξη των θείων του: ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός ήταν υπέρ του διαζυγίου και ο Κάρολος ο Φαλακρός ήταν εναντίον του διαζυγίου. Ο στόχος των θείων του ήταν ωστόσο να κληρονομήσουν τα εδάφη του μετά τον θάνατο του σε περίπτωση που πέθαινε πρόωρα και άτεκνος όπως τελικά έγινε. Ο Λοθάριος είχε επιθυμία να παντρευτεί μια αυλική του την Βαλντράντα της Λοθαριγγίας αλλά ο αδελφός της Τευτβέργας Χούκμπερτ συνέλαβε την Βαλδράδα και την υπέβαλλε σε βασανιστήρια (αγνείας πείρα), κάτι που έκανε τον Λοθάριο Β΄ να επανέλθει στην νόμιμη σύζυγο του (858). Κέρδισε την υποστήριξη του μεγάλου αδελφού του αυτοκράτορα Λουδοβίκου Β΄ όπως και του τοπικού κλήρου, με αποτέλεσμα να παντρευτεί την Βαλδράδα (862). Μια σύνοδος Φράγκων επισκόπων στο Μετς (863) επιβεβαίωσε την απόφαση, αλλά η Τευτβέργα κατέφυγε στην αυλή του Καρόλου Β΄ και ο Πάπας Νικόλαος Α΄ κήρυξε τον γάμο άκυρο. Μια ξαφνική επίθεση του αυτοκράτορα στην Ρώμη δεν έφερε αποτέλεσμα και ο πάπας απείλησε τον Λοθάριο Β΄ με αφορισμό, ο Λουδοβίκος και ο Λοθάριος συναντήθηκαν για να κάνουν διανομή των εδαφών τους και ο Λοθάριος Β΄ επανήλθε στην Τευτβέργα. Αυτή την φορά η ίδια η Τευτβέργα ζήτησε το διαζύγιο λόγω κακομεταχείρισης και ο Λοθάριος Β΄ ταξίδευσε στην Ρώμη για να πάρει έγκριση από τον νέο πάπα Αδριανό Β΄. Ο πάπας συμφώνησε αλλά στο ταξίδι της επιστροφής ο Λοθάριος Β΄ αρρώστησε και πέθανε αιφνίδια στην Πιατσέντσα (8 Αυγούστου 869). Με την Συνθήκη του Μέρσεν (870) τα εδάφη του μοιράστηκαν οι θείοι του Λουδοβίκος ο Γερμανικός και Κάρολος ο Φαλακρός.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε πρώτα την Τευτβέργα των Μποζονιδών.
Προσπάθησε να τη διαζευχθεί. Με την Βαλντράντα είχε αποκτήσει τα εξής παιδιά, που θεωρήθηκαν νόθα:
- Ούγος π. 855-895, δούκας της Αλσατίας.
- Γκίζελα (865 – 908) παντρεύτηκε τον Γοδεφρείδο δούκα της Φριζίας.
- Μπέρτα π. 863-925, παντρεύτηκε πρώτα τον Θεοβάλδο των Μποζονιδών κόμη της Αρλ και έπειτα τον Αδαλβέρτο Β΄ μάργραβο της Τοσκάνης.[15][16]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118826816. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 British Museum person-institution thesaurus. 73954. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 genealogy
.euweb .cz /carolin /carolin1 .html #L1A. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 270-273. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 5,0 5,1 (Ιταλικά) Mirabile: Digital Archives for Medieval Culture. SISMEL – Edizioni del Galluzzo.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 272-273. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ p10321.htm#i103207. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 272. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 273. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 11,0 11,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 274. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 273-274. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 13,7 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 262-267. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ http://turbulentpriests.group.shef.ac.uk/our-dearest-wife-and-son-king-lothar-iis-charters/
- ↑ Wickham, Chris (1990). Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400-1000. University of Michigan Press. σσ. 59–60
- ↑ Townsend, Geo (1847) Ecclesiastical and Civil History Philosophically Considered, Vol. II, σ. 157
Πηγές
Επεξεργασία- Hincmar, "Opusculum de divortio Lotharii regis et Tetbergae reginae," in Cursus completus patrologiae, tome cxxv., edited by J. P. Migne (Paris, 1857–79)
- M. Sdralek, Hinkmars von Rheims Kanonistisches Gutachten uber die Ehescheidung des Königs Lothar II (Freiburg, 1881)
- E. Dummler, Geschichte des ostfränkischen Reiches (Leipzig, 1887–88)
- E. Muhlbacher, Die Regenten des Kaiserreichs unter den Karolingern (Innsbruck, 1881)
