Λουίζα της Ορλεάνης, βασίλισσα του Βελγίου

Η Λουίζα της Ορλεάνης (Louise d'Orléans, 3 Απριλίου 1812 - 11 Οκτωβρίου 1850) ήταν η πρώτη βασίλισσα του Βελγίου και η δεύτερη σύζυγος του Λεοπόλδου Α΄ του Βελγίου. Έμεινε γνωστή ως Λουίζα Μαρία.

Λουίζα
Βασίλισσα του Βελγίου
Βασιλική σύζυγος των Βέλγων
Περίοδος	9 Αυγούστου 1832 – 11 Οκτωβρίου 1850
Διάδοχος	Μαρία Ερριέττα της Αυστρίας
Γέννηση	3 Απριλίου 1812 Παλέρμο, Σικελία
Θάνατος	11 Οκτωβρίου 1850 (38 ετών) Οστένδη, Βέλγιο
Τόπος ταφής	Εκκλησία της Παναγίας του Λάκεν
Σύζυγος	Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου
Επίγονοι	Λουδοβίκος Φίλιππος, Διάδοχος Πρίγκιπας του Βελγίου Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου Πρίγκιπας Φίλιππος, Κόμης της Φλάνδρας Καρλότα, Αυτοκράτειρα του Μεξικού
Πλήρες όνομα
Λουίζα Μαρία Θηρεσία Καρλόττα Ισαβέλλα Γαλλικά:Louise-Marie Thérèse Charlotte Isabelle
Οίκος	Ορλεάνης (από την γέννηση) Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (από τον γάμο)
Πατέρας	Λουδοβίκος Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας
Μητέρα	Μαρία Αμαλία της Νάπολης και της Σικελίας
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολικισμός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Βιογραφία

Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία Καρλόττα Ισαβέλλα γεννήθηκε στο Παλέρμο της Σικελίας στις 3 Απριλίου 1812 και ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου Φίλιππου της Γαλλίας και της Μαρίας Αμαλίας των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του Φερδινάνδου Α΄ των Δύο Σικελιών.

Ως παιδί, είχε μία θρησκευτική και αστική εκπαίδευση, χάρη στον ρόλο που διαδραμάτιζε η μητέρα της και η θεία της, η Αδελαΐδα της Ορλεάνης, στην οποία ήταν πολύ κοντά. Ως μέλος του Οίκου των Βουρβόνων, είχε το δικαίωμα να κατέχει τον τίτλο της πριγκίπισσας του Βασιλικού Αίματος.

Στις 9 Αυγούστου 1832, η εικοσάχρονη Λουίζα παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Α΄ του Βελγίου, ο οποίος ήταν είκοσι δύο χρόνια μεγαλύτερός της. Ο Λεοπόλδος Α΄ ήταν χήρος από τη σύζυγό του Καρλόττα της Ουαλίας, μετά το τέλος της κατά τη διάρκεια της γέννας του θνησιγενούς τους γιου το 1817. Επειδή ο Λεοπόλδος ήταν Προτεστάντης, ο γάμος του είχε δύο τελετές, μία Καθολική και μια Καλβινιστική.

Η Λουίζα ήταν μία αφοσιωμένη σύζυγος και αγαπητή ως μητέρα· ήταν πολύ ντροπαλή από τη φύση και εμφανιζόταν τακτικά στο κοινό, όταν ο σύζυγός της την ανάγκαζε. Σύντομα αποδείχθηκε πολύ δημοφιλής στη βελγική Αυλή με την περίφημη γενναιοδωρία και την ομορφιά της.

Η βασίλισσα Λουίζα απεβίωσε από φυματίωση στο πρώην Βασιλικό Ανάκτορο της Οστάνδης στις 11 Οκτωβρίου 1850 σε ηλικία 38 ετών. Η σορός της μεταφέρθηκε στο Λαίκεν και ένα μνημείο ανεγέρθηκε στο Οστάνδη. Έχει ταφεί δίπλα στον σύζυγό της στη Βασιλική Κρύπτη της Εκκλησίας της Παναγίας του Λαίκεν.

Οικογένεια

Η Λουίζα παντρεύτηκε το 1832 το Λεοπόλδο Α΄ του Βελγίου και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά:

• τον Λουδοβίκο Φίλιππο (1833-1834).
• τον Λεοπόλδο Β΄ του Βελγίου (1835-1909), παντρεύτηκε την Μαρία Ερριέττα της Αυστρίας. Απέκτησαν 4 παιδιά.
• τον Φίλιππο, Κόμη της Φλάνδρας (1837-1905), παντρεύτηκε την Μαρία του Χοεντσόλλερν-Ζιγκμαρίνγκεν. Απέκτησαν 5 παιδιά.
• την Καρλόττα (1840-1927), παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό της Αυστρίας, Αυτοκράτορα του Μεξικού. Δεν απέκτησαν παιδιά.

Τίτλοι και οικόσημα

• 3 Απριλίου 1812 – 9 Αυγούστου 1830: Η Γαληνοτάτη Υψηλότητα Κυρία της Ορλεάνης
• 9 Αυγούστου 1830 – 9 Αυγούστου 1832: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα της Ορλεάνης
• 9 Αυγούστου 1832 – 11 Οκτωβρίου 1850: Η Μεγαλειότητα Της Η Βασίλισσα των Βέλγων

Διακρίσεις

• Βέλγιο ! Βέλγιο : Μεγάλο Κορδόνι του Τάγματος του Λεοπόλδου
• Ισπανία ! Ισπανία : 298η Κυρία του Τάγματος της Βασίλισσας Μαρίας Λουίζας -

Έμβλημα του Βασιλιά Λεοπόλδου και της Βασίλισσας Λουίζας

Μονόγραμμα της Βασίλισσας Λουίζας του Βελγίου

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Γαλλικά) Mia Kerckvoorde (2002). Louise d’Orléans, reine oubliée, 1812-1850. Paris: Duculot. (ISBN 2-8011-0949-5).
• (Γαλλικά) Madeleine Lassère (2006). Louise, reine des Belges. 1812-1850. Paris: Perrin. (ISBN 2-262-02366-2).