Λουίζα του Αρτουά
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία (γαλλ. Louise Marie Thérèse d'Artois, 21 Σεπτεμβρίου 1819 - 1 Φεβρουαρίου 1864) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν κόρη του Δούκα του Μπερρύ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα -και αργότερα αντιβασίλισσα- της Πάρμα.
Λουίζα του Αρτουά | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louise d'Artois (Γαλλικά) |
Γέννηση | 21 Σεπτεμβρίου 1819[1][2][3] Παρίσι[4] |
Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 1864[1][2][3] Βενετία[5] |
Αιτία θανάτου | τυφοειδής πυρετός |
Τόπος ταφής | Annunciation Parish Church (Nova Gorica) |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κάρολος Γ΄ της Πάρμας (1845–άγνωστη τιμή)[6] |
Τέκνα | Μαργαρίτα της Πάρμας Ροβέρτος Α΄ της Πάρμας Αλίκη των Βουρβόνων-Πάρμας Ερρίκος των Βουρβόνων-Πάρμας |
Γονείς | Κάρολος Φερδινάνδος του Αρτουά και Καρολίνα Φερδινάνδη Λουίζα των Δύο Σικελιών |
Αδέλφια | Ερρίκος του Σαμπόρ |
Οικογένεια | Οίκος των Βουρβόνων και Οίκος των Βουρβόνων-Πάρμας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Consort of Parma (1849–1854) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν η μεγαλύτερη κόρη του Κάρολου Φερδινάνδου, Δούκα του Μπερρύ, νεότερου γιου του Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας και της Μαρίας Καρολίνας των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, κόρης του Φραγκίσκου Α΄ των Δύο Σικελιών.
Ο πατέρας της απεβίωσε όταν η Λουίζα Μαρία Θηρεσία ήταν πέντε μηνών. Όταν ο παππούς της παραιτήθηκε το 1830 από τον θρόνο της Γαλλίας, η Λουίζα Μαρία Θηρεσία ακολούθησε την εξόριστη οικογένειά της στην Αυστρία. Ο αδελφός της Ερρίκος, Κόμης του Σαμπόρ, διεκδίκησε τη διαδοχή ως Ερρίκος Ε΄. Η ίδια, στις 10 Νοεμβρίου 1845 παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Κάρολο, Πρίγκιπα (μετά Δούκα) της Λούκκα, από το 1849. Στις 17 Δεκεμβρίου 1847 η αυτοκράτειρα Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας απεβίωσε και τη διαδέχθηκε ο Κάρολος Β΄ ως δούκας, ο πατέρας του Φερδινάνδου Καρόλου. Το Δουκάτο της Λούκκα ενσωματώθηκε στο Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης, έτσι το απώλεσε ο Φερδινάνδος Κάρολος, που τώρα έμεινε διάδοχος του δουκάτου της Πάρμας.
Ο πεθερός της, Κάρολος Β΄ της Πάρμας, παρέμεινε δούκας για 17 μήνες. Το Μάρτιο του 1848 ξέσπασε επανάσταση στην Πάρμα, που υποστηριζόταν από τον Κάρολο Αλβέρτο της Σαρδηνίας. Ο Φερδινάνδος Κάρολος δραπέτευσε από την Πάρμα, όμως αιχμαλωτίστηκε στην Κρεμόνα και παρέμεινε φυλακισμένος στο Μιλάνο αρκετούς μήνες, ώσπου η βρετανική κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε την απελευθέρωσή του. Μετά από σύντομη παραμονή στη Μάλτα, ταξίδεψε στη Νάπολη και στη συνέχεια στο Λιβόρνο· εκεί βρήκε τη σύζυγό του, που είχε μόλις γεννήσει τον πρώτο τους γιο. Στη συνέχεια η οικογένεια κατέφυγε στην Αγγλία και τη Σκωτία. Τον Αύγουστο του 1848 αυστριακός στρατός εισέβαλε στην Πάρμα αποκαθιστώντας τον Κάρολο Β΄, αλλά ο Φερδινάνδος Κάρολος με την οικογένειά του παρέμειναν στην Αγγλία, αφού οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν μεταξύ των στρατών της Αυστρίας και του Πεδεμοντίου. Ο Κάρολος Β΄ ήθελε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του, το καθυστερούσε όμως, για να το κάνει όταν η κατάσταση θα ήταν πιο σίγουρη.
Στις 24 Μαρτίου 1849 ο Κάρολος Β΄ παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, ο οποίος- αν και πήρε τον τίτλο του δούκα της Πάρμας (ως Κάρολος Γ΄), ωστόσο εξακολούθησε να ζει στην Αγγλία, λόγω της επισφαλούς κατάστασης στην Πάρμα. Τελικά στις 25 Αυγούστου ανέλαβε τη διοίκηση του δουκάτου. Όταν ο σύζυγός της δολοφονήθηκε (1854) η Λουίζα Μαρία Θηρεσία έγινε αντιβασίλισσα για λογαριασμό του ανήλικου γιου τους Ροβέρτου Α΄. Ο γιος της διώχθηκε, όπως και οι άλλοι ηγεμόνες της κεντρικής Ιταλίας, κατά τον Γαλλο-Αυστριακό Πόλεμο του 1859, οπότε οι δύο τους αποσύρθηκαν υπό αυστριακή προστασία στη Βενετία.
Έπειτα από τον πόλεμο υπήρχαν σκέψεις ο Ροβέρτος Α΄ να αποκατασταθεί, ή να ανταλλάξει την Πάρμα με την Τοσκάνη, τη Μόντενα ή τη Ρομάνια. Τίποτε δεν έγινε, καθώς όλη η κεντρική Ιταλία προσαρτήθηκε από το Πεδεμόντιο το 1860. Η Λουίζα Μαρία Θηρεσία έζησε την υπόλοιπη ζωή της στην εξορία. Το 1862 τη συνάντησε η Σοφία της Βυρτεμβέργης, σύζυγος του Γουλιέλμου Γ΄ των Κάτω Χωρών, που τη συμπόνεσε για τα παθήματά της. Απεβίωσε το 1864, 45 ετών. Το 1883 απεβίωσε ο πεθερός της Κάρολος Β΄.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε το 1845 τον Κάρολο Γ΄ της Πάρμας και παιδιά τους ήταν:
- Μαργαρίτα (1847 - 1893), η οποία παντρεύτηκε τον Κάρολο της Μαδρίτης και διεκδικητή (κατά τους Καρλιστές) του ισπανικού θρόνου.
- Ροβέρτος Α΄ (1848 - 1907), Δούκας της Πάρμας.
- Αλίκη (1849 - 1935), παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Δ΄ της Τοσκάνης.
- Ερρίκος (1851 - 1905), Δούκας του Μπάρντι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΑναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11325.htm#i113246. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00007192.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ p11325.htm#i113246. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louise Marie Thérèse of Artois της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |