Λουίς ντε Γκίντος
Ο Λουίς ντε Γκίντος Χουράδο (Luis de Guindos Jurado, Μαδρίτη, 16 Ιανουαρίου 1960) είναι Ισπανός οικονομολόγος και πολιτικός, μέλος του Λαϊκού Κόμματος και νυν αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.[5] Είναι μέλος του ισπανικού Ανώτερου Σώματος Εμπόρων και Οικονομολόγων του Κράτους και κατά τη διάρκεια των δύο κυβερνήσεων του Χοσέ Μαρία Αθνάρ (1996-2004) είχε αναλάβει διάφορα πόστα. Έχει εργαστεί σε εταιρείες που προσφέρουν οικονομικές υπηρεσίες, όπως την Lehman Brothers, στην οποία διατέλεσε μέλος του Συμβουλευτικού της Συμβουλίου σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διοικητής στην Ισπανία και την Πορτογαλία μέχρι την πτώχευσή της το 2008. Ήταν επίσης διευθυντής του ισπανικού Εταιρικού Ινστιτούτου (στα ισπανικά, Instituto de Empresa) από το 2010[6] και ανήκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας ηλεκτροδότησης Endesa.
| Λουίς ντε Γκίντος | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Luis de Guindos (Ισπανικά) |
| Γέννηση | |
| Θρησκεία | ρωμαιοκαθολικός[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Σπουδές | CUNEF Universidad Colegio Santa María del Pilar |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκό Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Antonio de Guindos Jurado[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Minister of Economy and Competitiveness (2011–2016) Minister of Industry, Energy, and Tourism (Απριλίου 2016 – Νοέμβριος 2016)[3] Minister of Economy, Industry and Competitiveness (2016–2018) |
| Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2004)[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Διπλωματούχος Οικονομικών κι Επιχειρηματικών Επιστημών από το CUNEFF, ο Λουίς ντε Γκίντος υπήρξε σύμβουλος-συνεργάτης στην συμβουλευτική εταιρεία AB μεταξύ 1988 και 1996. Ξεκίνησε την πορεία του στην πολιτική μετά την νίκη του Λαϊκού Κόμματος στις γενικές εκλογές του 1996. Θήτευσε ως σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα του Κράτους για την Οικονομία και του επικεφαλής του Τεχνικού Γραφείου της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου. Τον Δεκέμβριο του 1996 ανακηρύχτηκε Γενικός Διευθυντής της Οικονομικής Πολιτικής. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ισπανικής εταιρείας σιδηροδρόμων Renfe μεταξύ 1997 και 2000, του Ινστιτούτου Επίσημης Πίστωσης (Instituto de Crédito Oficial) από το 2000 μέχρι το 2002 και της Κρατικής Εταιρείας Κρατικών Βιομηχανικών Μετοχών. Υπήρξε Κρατικός Γραμματέας Οικονομίας στην τελευταία κυβέρνηση του Αθνάρ (2002-2004), όταν και αρνήθηκε σε δηλώσεις του την ύπαρξη μια «οικοδομικής φούσκας» (burbuja inmobiliaria) στην Ισπανία.
Στην θέση του Κρατικού Γραμματέα Οικονομίας τον αντικατέστησε ο σοσιαλιστής Ντανιέλ Βεγάρα μετά την νίκη του κόμματός του στις γενικές εκλογές του Μαρτίου του 2004, κατά τις οποίες ανέλαβε την σύνταξη μέρους του οικονομικού προγράμματος του Λαϊκού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έκτισε μια στενή σχέση με τον Αντιπρόεδρο Οικονομίας Ροδρίγο Ράτο.
Επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα Επεξεργασία
Τον Σεπτέμβριο του 2004, μόλις τρεις μήνες μετά την εκλογική ήττα του Λαϊκού Κόμματος, διορίστηκε μέλος του Συμβουλευτικού Συμβουλίου για τις δραστηριότητες στην Ευρώπη της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers. Μετά από ένα χρόνο ως επισκέπτης καθηγητής στην Σχολή Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Ναβάρας, το 2006 διορίστηκε Διευθυντής της ίδιας τράπεζας στην Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου και εργάστηκε μέχρι την πτώχευσή της το 2008. Στη συνέχεια υπήρξε υπεύθυνος του οικονομικού οργανισμού Pricewaterhouse Coopers και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της τράπεζας Mare Nostrum μέχρι τον διορισμό του ως υπουργό οικονομικών από τη νέα κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι τον Δεκέμβριο του 2011.
Το 2010 συμμετείχε ως συντονιστής στην έκδοση ενός βιβλίου από το ίδρυμα FAES που μπορεί να θεωρηθεί ως το εγχειρίδιο που περιγράφει τις ιδεολογικές βάσεις της οικονομικής πολιτικής του Λαϊκού Κόμματος και που κινείται μεταξύ δύο βασικών αξόνων: την δραστική συγκράτηση των δημοσίων δαπανών στην δημόσια διοίκηση και τις μεταρρυθμίσεις στον εργασιακό και οικονομικό χώρο.
Υπουργός Οικονομίας και Ανταγωνισμού Επεξεργασία
Στις 22 Δεκεμβρίου του 2011 ορκίστηκε υπουργός Οικονομίας και Ανταγωνισμού μετά την πρόταση που δέχθηκε από τον Μαριάνο Ραχόι για να αποτελέσει μέρος της Κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος στην επαύριο των νικηφόρων εκλογών του 2011. Ο διορισμός αυτός προκάλεσε κριτικές από διάφορα μέσα και κοινωνικές ομάδες δεδομένου του πρότερου ρόλου του ντε Γκίντος ως διευθυντή στην Lehman Brothers, ενός από τους ενόχους για την οικονομική κρίση. Επιπλέον, ο διορισμός του συνέπεσε με την τοποθέτηση σε πολιτικές και οικονομικές θέσεις-κλειδί τεχνοκρατών πρώην στελεχών των επενδυτικών τραπεζών (όπως για παράδειγμα τον ορισμό του Λουκά Παπαδήμου και του Μάριο Μόντι ως πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της Ιταλίας χωρίς εκλογές ή του Μάριο Ντράγκι, πρώην στελέχους της Goldman Sachs, ως προέδρου της ΕΚΤ) μα και με την αντίστροφη πορεία πολλών στελεχών την Κομισιόν προς τον επενδυτικό τομέα.
Οι πρώτες του κινήσεις μέσα στο υπουργείο ήταν η προετοιμασία ενός σχεδίου περικοπών με σκοπό τον έλεγχο του ελλείμματος, που εκείνη την εποχή αποδείχθηκε δύο μονάδες μεγαλύτερο από αυτό που είχε προβλεφθεί, κυρίως λόγω του χρέους των Περιφερειών (Αυτονομιών). Οι απειλές του Ντε Γκίντος για επιβολή σχεδίων προϋπολογισμού στις Περιφέρειες προκάλεσε την αντίδραση ορισμένων, καθώς έβλεπαν σε αυτές μία άμεση επίθεση στην αυτονομία τους.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.vanitatis .elconfidencial .com /noticias /2015-05-08 /seis-diferencias-y-seis-semejanzas-entre-luis-de-guindos-y-yanis-varufakis _789966 /. - ↑ www
.elmundo .es /madrid /2017 /02 /06 /589878f6468aebfb1b8b4682 .html. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2018. - ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ www
.boe .es /boe /dias /2004 /05 /24 /pdfs /A19366-19366 .pdf. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2017. - ↑ Pérez, Claudi (2018-02-19). «Luis de Guindos será el vicepresidente del BCE gracias al apoyo del Eurogrupo» (στα es). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/economia/2018/02/19/actualidad/1519043858_916888.html. Ανακτήθηκε στις 2018-07-22.
- ↑ Luis de Guindos deja Pricewaterhouse y pasa al Instituto de Empresa, El País, 2 de febrero de 2010, consultado el 31 de mayo del mismo año.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου περιέχει υλικό από την επίσημη σελίδα της Προεδρίας της Κυβέρνησης της Ισπανίας, lamoncloa.es που επέτρεπε την αναπαραγωγή, ολική ή μερική, τροποποίηση, διαμοιρασμό και προβολή των διαθέσιμων σε αυτήν την ιστοσελίδα πληροφοριών.