Λουδοβίκος Αντώνιος του Παλατινάτου, επίσκοπος

Γερμανός κληρικός

Ο Λουδοβίκος-Αντώνιος, γερμ. Ludwig-Anton (1660 - 1694) ήταν μέγας Μάγιστρος του Τευτονικού Τάγματος (1685-94) και πρίγκιπας-επίσκοπος του Βορμς (1691-94).

Λουδοβίκος Αντώνιος του Παλατινάτου, επίσκοπος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ludwig Anton von Pfalz-Neuburg (Γερμανικά)
Γέννηση9  Ιουνίου 1660
Ντύσσελντορφ
Θάνατος4  Μαΐου 1694
Λιέγη
Αιτία θανάτουπανώλη
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[1]
Θρησκευτικό τάγμαΤεύτονες Ιππότες
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας (από 1694)
αξιωματικός
καθολικός επίσκοπος (από 1694)[2]
Οικογένεια
ΓονείςΦίλιππος Γουλιέλμος του Παλατινάτου και Ελισάβετ Αμαλία της Έσσης-Ντάρμστατ
ΑδέλφιαΛεοπολδίνη-Ελεονώρα του Παλατινάτου
Ελεονώρα Μαγδαληνή του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Μαρία Άννα του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Δωροθέα Σοφία του Παλατινάτου
Μαρία-Φραγκίσκα του Νόιμπουρκ
Χέντβιχ Ελισάβετ του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Φραγκίσκος Λουδοβίκος του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Κάρολος Γ΄ Φίλιππος του Παλατινάτου
Ιωάννης Γουλιέλμος του Παλατινάτου
Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Φίλιππος Γουλιέλμος Αύγουστος του Νόιμπουργκ
Βόλφγκανγκ Γεώργιος Φρειδερίκος του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ
Αλέξανδρος Σιγισμούνδος του Παλατινάτου
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΜεγάλος Τουρκικός Πόλεμος και Εννεαετής Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββάς
Μέγας Μάγιστρος των Τευτόνων Ιπποτών (1685–1694)
Πρίγκιπας-Επίσκοπος (από 1691)[3][4][5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Ντύσελντορφ και ήταν ο τρίτος γιος του Φιλίππου-Γουλιέλμου εκλέκτορα του Παλατινάτου και της Ελισάβετ-Αμαλίας, κόρης του Γεωργίου Β΄ λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ.

Επειδή ο πρτότοκος αδελφός του Ιωάννης-Γουλιέλμος θα διαδεχόταν τον πατέρα τους, ο Λουδοβίκος-Αντώνιος από μικρός προοριζόταν για σταδιοδρομία στη Εκκλησία. Έγινε κοσμήτορας (canon) του Συλλόγου του καθεδρικού της Κολωνίας (1664), του Μάιντς (1668), του Στρασβούργου (1669), του Σπάυερ (1674) και της Λιέγης (1679). Επίσης ηγούμενος του αββαείου του Φεκάμπ (1674).

Έγινε ιππότης του Τάγματος των Τευτόνων (1679) και έξι ημέρες μετά βοηθός του Μαγίστρου. Έλαβε μέρος στη μάχη της Βιέννης (1683) και για τη γενναιότητά του τον παρασημοφορήθηκε από τον Λεοπόλδο Α΄ των Αψβούργων Διαδέχθηκε τον μεγάλο Μάγιστρο του Τάγματος των Τευτόνων (1684) και έπειτα συμμετείχε στη μάχη της Βούδα, όπου πληγώθηκε σοβαρά (1686).

Το 1688 ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας επέτυχε να οριστεί βοηθός (και διάδοχος) επίσκοπος της Κολωνίας ο πιστός σε αυτόν Γουλιέλμος Έγκον πρίγκιπας του Φύρστενμπεργκ. Τότε ο Λουδοβίκος-Αντώνιος έπεισε τον πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄ να ασκήσει βέτο στο διορισμό· ο αντιπρόσωπος του πάπα (nuncio) του υποσχέθηκε ότι ο Σύλλογος του καθεδρικού θα αλλάξει ψήφο. Πράγματι o Γουλιέλμος Έγκον δεν έλαβε τα 2/3 των ψήφων, αλλά ο Ιωσήφ-Κλήμης των Βίττελσμαπχ-Βαυαρίας.

Κατά τον Εννεαετή Πόλεμο ο Λουδοβίκος-Αντώνιος ήταν διοικητής στην πολιορκία του Μάιντς, όπου τραυματίστηκε από πυροβολισμό. Εκλέχθηκε βοηθός του πρύτανη (provost) του αββαείου του Έλβανγκεν (1689). Έγινε βοηθός αρχιεπίσκοπος του Μάιντς (1691), θέση που επιβεβαίωσε ο πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄. Το Βορμς είχε αποδεκατιστεί κατά τον Εννεαετή πόλεμο και θέλησε έναν ξένο για την αποκατάσταση της περιουσίας του, έτσι το 1691 ο Σύλλογος του καθεδρικού της Βορμς τον εξέλεξε πρίγκιπα-επίσκοπο. Χειροτονήθηκε ιερέας το επόμενο έτος από τον Ιησουίτη Άνσελμ-Φραντς φον Ίνγκελχαϊμ, αρχιεπίσκοπο-εκλέκτορα του Μάιντς.

Το 1694 ήταν υποψήφιος ως πρίγκιπας-επίσκοπος της Λιέγης μαζί με τον Ιωσήφ-Κλήμη, αλλά απεβίωσε πριν την ολοκλήρωση της εκλογής, οπότε εκλέχθηκε ο Ιωσήφ-Κλήμης.

Αναφορές

Επεξεργασία