Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας (1229-1294)

Δούκας της Άνω Βαυαρίας και Παλατινός Κόμης του Ρήνου

Ο Λουδοβίκος Β΄ ο Αυστηρός (Ludwig der Strenge, 13 Απριλίου 1229 - 2 Φεβρουαρίου 1294) από τον Οίκο των Βίττελσμαπχ, ήταν παλατινός κόμης του Ρήνου (1253-55) και δούκας της Βαυαρίας (1253-55). Το 1255 μοιράστηκε τη Βαυαρία με τον αδελφό του, κρατώντας το μερίδιό του ως Λουδοβίκος Α΄ δούκας της Άνω Βαυαρίας (1255-94).

Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Απριλίου 1229
Χαϊδελβέργη[1]
Θάνατος2  Φεβρουαρίου 1294
Χαϊδελβέργη[2]
Τόπος ταφήςαβαείο του Φέρστενφελντ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία της Βραβάντης (1254–1256)[3][4]
Άννα του Γκλόγκαου (1260–1271)[3][4]
Ματθίλδη των Αψβούργων (1273–1294)[3][4]
ΤέκναΛουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας[3]
Αγνή της Βαυαρίας
Ροδόλφος Α΄ της Βαυαρίας[3]
Mathilda of Bavaria
Marie of Bavaria[5]
Agnes von Bayern[5]
Ludwig of Bavaria[5][3]
Anna of Bavaria[5]
ΓονείςΌθων Β΄ δούκας της Βαυαρίας[3] και Αγνή του Παλατινάτου[3]
ΑδέλφιαΕλισάβετ της Βαυαρίας[3]
Ερρίκος ΙΓ΄ της Βαυαρίας
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας της Βαυαρίας (1253–1294)[6]
Παλατινός Κόμης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος του Όθωνα Β΄ παλατινού κόμη του Ρήνου και δούκα της Βαυαρίας και της Αγνής των Γουέλφων, κόρης του Ερρίκου Ε΄ παλατινού κόμη του Ρήνου. Νέος υποστήριξε τον Κορράδο Δ΄ των Χοενστάουφεν βασιλιά της Γερμανίας, σύζυγο της αδελφής του Ελισάβετ. Το 1253 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε στα δύο δουκάτα. Το 1255 μοίρασε τη Βαυαρία με τον αδελφό του: ο ίδιος κράτησε την Άνω Βαυαρία και ο Ερρίκος ΙΓ΄ την Κάτω Βαυαρία. Αυτό δεν ήταν νόμιμο και οι δυσαρεστημένοι επίσκοποι συμμάχησαν με τον Ότακαρ Β΄ της Βοημίας. Το 1257 ο Ότακαρ Β΄ εισέβαλε στη Βαυαρία, αλλά οι δύο αδελφοί, που συνήθως διχογνωμούσαν, συμφώνησαν και τον απέκρουσαν.

Διέμενε στο Μόναχο και στο κάστρο της Χαϊδελβέργης. Ως πρίγκιπας-εκλέκτορας ενεπλάκη στην εκλογή του βασιλιά της Γερμανίας για 40 έτη: το 1256 απεβίωσε ο διεκδικητής Γουλιέλμος Β΄ κόμης της Ολλανδίας και ο Λουδοβίκος Β΄ υποστήριξε τον Ριχάρδο Ανζού κόμη της Κορνουάλης. Μαζί με τον αδελφό του Ερρίκο ΙΓ΄ βοήθησαν τον ανιψιό τους Κορραδίνο, γιο του Κορράδου Δ΄, στο δουκάτο του της Σουαβίας, αλλά δεν έγινε δυνατή η εκλογή του Κορραδίνου ως βασιλιά της Γερμανίας. Για την υποστήριξή του αυτή στους Χοενστάουφεν, ο πάπας τον έθεσε υπό απαγόρευση το 1266. Το επόμενο έτος ακολούθησε τον στρατό του Κορραδίνου που διέβη τις Άλπεις, αλλά στη Βερόνα ο Λουδοβίκος Β΄ επέστρεψε. Ο Κορραδίνος προχώρησε και σκοτώθηκε στη Νάπολη το 1268· ο Λουδοβίκος Β΄ κληρονόμησε μερικές περιοχές στη Σουαβία.

Το 1273 υποστήριξε την εκλογή του Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων έναντι του Ότακαρ Β΄. Το 1275 ο στρατός τους συνάντησε το στρατό του βασιλιά της Βοημίας στον ποταμό Μοράβα και τον νίκησαν· ο Ότακαρ Β΄ σκοτώθηκε. Το 1289 το δικαίωμα του εκλέκτορα αφαιρέθηκε από τον δούκα της Βαυαρίας και δόθηκε σε αυτόν της Βοημίας. Του έμεινε το δικαίωμα ως παλατινός κόμης του Ρήνου. Όταν το 1291, απεβίωσε ο Ροδόλφος Α΄, ο Λουδοβίκος Β΄ δεν είχε τη δύναμη να υποστηρίξει τον Αλβέρτο Α΄ των Αψβούργων, αδελφό της συζύγου του Ματθίλδης, έναντι του Αδόλφου του Νασσάου.

Απεβίωσε στη Χαϊδελβέργη και ετάφη στην κρύπτη του αββαείου Φύρστενφελντ. Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ροδόλφος Α΄, ο οποίος νυμφεύτηκε τη Ματίλντα, κόρη του Αδόλφου του Νασσάου.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1254 τη Μαρία της Βραβάντης, κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βραβάνδης και της Μαρίας Χοενστάουφεν (κόρης της Ειρήνης Αγγελίνας). Δύο έτη μετά, με την υποψία μοιχείας, αυτή εκτελέστηκε. Η πραγματική ενοχή της δεν μπορεί να αποδειχθεί. Ως εξιλέωση ο Λουδοβίκος Β΄ ίδρυσε την κιστερκιανή μονή του Φύρστενφελντ κοντά στο Μόναχο.

Αν και διαφορετικές πηγές περιγράφουν διαφορετικά το συμβάν, μάλλον έγινε ως εξής: το 1256 ο Λουδοβίκος Β΄ επισκέφθηκε την κτήση του στο Ρήνο για ένα μακρύ χρονικό διάστημα. Η Μαρία έγραψε δύο επιστολές, μία προς τον άνδρα της και μία προς τον κόμη του Κύμπουργκ. Ο ταχυδρόμος παρέδωσε λάθος τις επιστολές, έτσι ο άνδρας της έλαβε την επιστολή προς τον κόμη και συμπέρανε ότι η σύζυγός του είχε σχέση. Δεν απέκτησαν τέκνα.

Το 1260 νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Άννα των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρη του Κορράδου Α΄ δούκα του Γκλόγκουφ και είχε τέκνα:

  • Μαρία, γενν. 1261, μοναχή στο αββαείο Μαρίανμπουργκ στο Μπόπαρντ.
  • Λουδοβίκος 1267-1290, απεβίωσε 23 ετών σε κονταρομαχία στη Νυρεμβέργη.

Το 1273 νυμφεύτηκε την τρίτη συζυγό του Ματθίλδη των Αψβούργων, κόρη του Ροδόλφου Α΄ της Γερμανίας και αδελφή του Αλβέρτου Α΄ της Γερμανίας[7]. Είχαν τέκνα:

Αναφορές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 «Kindred Britain»
  4. 4,0 4,1 4,2 p11384.htm#i113838. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Sigmund von Riezler: «Ludwig II., Herzog von Baiern und Pfalzgraf bei Rhein» (Γερμανικά) 1884. σελ. 497–502.
  7. Theresa Earenfight, Queenship in Medieval Europe, (Palgrave Macmillan, 2013), 173.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis II, Duke of Bavaria της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).