Ο Μάικ Ναχάρ, γεννημένος στις 7 Μαΐου 1971 στο Χάαρλεμ της Ολλανδίας, είναι πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Έχει ύψος 2,12 μέτρα και αγωνιζόταν στην θέση του σέντερ.

Μάικ Ναχάρ
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΟλλανδική
Γέννηση7 Μαΐου 1971 (1971-05-07) (52 ετών)
Χάαρλεμ, Ολλανδία
Ύψος212 cm
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1994 # 52 / Ατλάντα Χοκς
Καριέρα σε συλλόγους
1994-199500Ατλέτικο Κελούζ

1995-199600Μπενφίκα
1996-199800Άρης
1998-200000Ηρακλής
2000-200100Μοντεκατίνι
2001-200200Δάφνη
2002-200300Οστάνδη
2003-200400Μπάμπεργκ
2004 000000Πανελλήνιος
2004-200600Μπάμπεργκ
2006-200700Άλμερε

2008 000000Άρις Φρίσλαντ Λόιβαρντεν
0

Καριέρα Επεξεργασία

Ο Ναχάρ σπούδασε στο πανεπιστήμιο Ράιτ Στέιτ του Ντέιτον του Οχάιο από το 1992 ως το 1994, αγωνιζόμενος με τους Ρέιντερς την σεζόν 1993-94 σε τριάντα αγώνες με μέσους όρους 15,4 πόντων και 6,7 ριμπάουντ.[1] Το καλοκαίρι του 1994, επιλέχθηκε στην 52η θέση του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Ατλάντα Χοκς, αλλά δεν αγωνίστηκε ποτέ στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Πρώτος σταθμός της επαγγελματικής του καριέρας υπήρξε η πορτογαλική Ατλέτικο Κελούζ, με την φανέλα της οποίας είχε 22,8 πόντους και 8,3 ριμπάουντ κατά την σεζόν 1994-95.[2] Ακολούθησε η Μπενφίκα την επόμενη χρονιά, με την οποία σημείωνε 15,8 πόντους και 7,6 ριμπάουντ ανά αγώνα.[3]

Το καλοκαίρι του 1996 μεταγράφηκε στην ομάδα του Άρη, με την οποία κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς του 1997, κερδίζοντας στον τελικό την τουρκική Τόφας Προύσας.[4] Παρέμεινε στους "κίτρινους" και την επόμενη σεζόν, κατακτώντας το κύπελλο Ελλάδας του 1998, νικώντας την ΑΕΚ με 71-68 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο.[5]

Επόμενος σταθμός της καριέρας του υπήρξε ο Ηρακλής, στον οποίο παρέμεινε για δύο χρόνια με μέσους όρους 3,5 πόντων και 2,0 ριμπάουντ στην δεύτερη του σεζόν.[6] Το καλοκαίρι του 2000 συμφώνησε με την Μοντεκατίνι, παίζοντας στην πρώτη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος με μέσους όρους 7,4 πόντων και 3,6 ριμπάουντ,[7] όπως και σε επτά παιχνίδια του κυπέλλου Κόρατς με 8,9 πόντους και 4,9 ριμπάουντ.[8]

Το 2001-02, επέστρεψε στην Ελλάδα φορώντας την φανέλα της Δάφνης, με την οποία έπαιξε σε 26 αγώνες με 13,5 πόντους και 8,2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι.[9] Την επόμενη σεζόν, αγωνίστηκε στην βελγική Οστάνδη μέχρι τον Απρίλιο του 2003, παίζοντας σε οκτώ ματς του ULEB Cup με 4,5 πόντους και 2,1 ριμπάουντ.[10]

Το καλοκαίρι του 2003 μεταγράφηκε στην γερμανική Μπάμπεργκ, παίζοντας σε 24 παιχνίδια του γερμανικού πρωταθλήματος με 8,1 πόντους και 4,6 ριμπάουντ. Την επόμενη σεζόν, υπέγραψε στον Πανελλήνιο, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από μόλις επτά αγώνες, τον Δεκέμβριο του 2004.[11] Τον ίδιο μήνα, επέστρεψε στην Μπάμπεργκ παραμένοντας μέχρι το καλοκαίρι του 2006 και αφού αγωνίστηκε σε έντεκα αγώνες της Ευρωλίγκα και κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2005.[12]

Τις δύο τελευταίες χρονιές της αγωνιστικής του καριέρας, επέστρεψε στην πατρίδα του φορώντας την φανέλα της Άλμερε, από την οποία έφυγε τον Δεκέμβριο του 2007, για να κλείσει την καριέρα του στην Άρις Φρίσλαντ Λόιβαρντεν.[13]

Αγωνίστηκε στην εθνική ομάδα της Ολλανδίας από το 1996 ως 1999 και επέστρεψε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα το 2004.

Αφού αποχώρησε από την ενεργό δράση, ασχολήθηκε με την προπονητική σε συλλόγους της πατρίδας του.[14]

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία