Μάργκαρετ Φρένκουλλα

Βασίλισσα της Σκανδιναβίας

Η Μάργκαρετ Φρένκουλλα (περί το 1080 - 4 Νοεμβρίου 1130) πριγκίπισσα της Σουηδίας έγινε βασίλισσα της Νορβηγίας μέσω του γάμου της με τον Μάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας και βασίλισσα της Δανίας μέσω του γάμου της με τον Νιλς της Δανίας. Η ακριβής ημερομηνία γέννησης της δεν είναι γνωστή, [6] ήταν δεύτερη κόρη του Ίνγκε του Πρεσβύτερου και της Έλενας της Σουηδίας.

Μάργκρετ Φρέντκουλλα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1080 (περίπου)[1]
Θάνατος12ος αιώνας[2][3]
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
Βασίλειο της Δανίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝιλς της Δανίας (από 1105)[4]
Μάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας (από 1101)[4]
ΤέκναΜάγκνους Α΄ της Σουηδίας
Inge Nielson[5]
ΓονείςΊνγκε Α΄ της Σουηδίας και Έλενα (σύζυγος του Ίνγκε του Γηραιού)
ΑδέλφιαRagvald Ingesson
Χριστίνα Ίνγκεσντοτερ της Σουηδίας
Αικατερίνη Ίνγκεσντοτερ της Σουηδίας
ΟικογένειαΟίκος του Στένκιλ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βασίλισσα της Νορβηγίας Επεξεργασία

Παντρεύτηκε στον πρώτο γάμο της (1101) τον Μάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας, ο γάμος ήταν μέρος της συμφωνίας για ειρήνη ανάμεσα στη Σουηδία και τη Νορβηγία γι'αυτό η Μαργαρίτα αναφέρεται συχνά ως "Μαργαρίτα Φρένκουλλα" ή "Μαργαρίτα Κυρία της ειρήνης". [7] Ο γάμος έφερε μεγάλη προίκα στον βασιλιά της Νορβηγίας με περιοχές όπως το Βάστεργκοτλαντ. Η Μαργαρίτα έμεινε χήρα ύστερα από δυο χρόνια γάμου (1103) χωρίς να αποκτήσει παιδιά, μετά τον θάνατο του Μάγκνους σε μάχη ύστερα από προδοσία των Ιρλανδών εγκατέλειψε τη Νορβηγία. Η φυγή της θεωρήθηκε μεγάλη προσβολή για τους Νορβηγούς που την κατηγόρησαν ότι έκλεψε τα λείψανα του Αγίου Όλαφ.

Βασίλισσα της Δανίας με μεγάλες εξουσίες Επεξεργασία

Το 1150 παντρεύτηκε τον Νιλς της Δανίας ο οποίος είχε γίνει βασιλιάς της Δανίας τον προηγούμενο χρόνο (1104), περιγράφεται σαν ανίκανος μονάρχης γι'αυτό άφησε τη διακυβέρνηση του βασιλείου στη σύζυγο του. [8] Η Μάργκαρετ περιγράφεται σαν σοφή μονάρχης, έφερε ευημερία στη Δανία και ειρήνη στις σχέσεις με τη Σουηδία, έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό απ'όλους τους κατοίκους. Ήταν η μοναδική βασίλισσα στην εποχή της που έκοψε δικά της νομίσματα με το όνομα της, τα νομίσματα είχαν την επιγραφή Μάργκαρετ - Νιλς. [9] Με τον Νιλς απέκτησε δυο γιους από τους οποίους επέζησε ο Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας. Ο πατέρας της πέθανε χωρίς γιους (1110) και τον διαδέχθηκαν στον θρόνο της Σουηδίας οι ανιψιοί του. Η μεγαλύτερη αδελφή της Χριστίνα ζούσε μόνιμα στη Ρωσία με σπάνιες επισκέψεις στη Σουηδία, το αποτέλεσμα ήταν η διαχείριση της πατρικής κληρονομιάς από τη Μάργκαρετ και τη μικρότερη αδελφή της Κατερίνα. Η Μάργκαρετ διαχειρίστηκε την πατρική κληρονομιά με την ανιψιά της Ίνγκριντ της Νορβηγίας και με την άλλη της ανιψιά Ίνγκεμποργκ του Κιέβου, έδωσε σε κάθε μια από τις ανιψιές της το ένα τέταρτο. [10] Το 1114 η Μάργκαρετ δέχτηκε επιστολή από τον Θεοβάλδο του Ετάμπ στην οποία την ευχαριστούσε για τη γενναιοδωρία της απέναντι στην εκκλησία της Καέν. [11]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00140274. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2023.
  2. «Norsk biografisk leksikon». (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Νορβηγικό βιογραφικό λεξικό. Kunnskapsforlaget. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2023.
  3. (Δανικά) Dansk kvindebiografisk leksikon. 2001. www.kvinfo.dk/side/170/. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2023.
  4. 4,0 4,1 p11299.htm#i112986. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. http://www.kvinfo.dk/side/597/bio/1404/origin/170/query/margareta/
  7. https://nbl.snl.no/Margrete_Ingesdatter_%E2%80%9CFredkolla%E2%80%9D
  8. http://www.kvinfo.dk/side/597/bio/1404/origin/170/query/margareta/
  9. http://www.kvinfo.dk/side/597/bio/1404/origin/170/query/margareta/
  10. Kungagravar och medeltidshistoria, Beckman, Natanael, Fornvannen 22-47, 1921
  11. Bernard Gineste, "Thibaud d'Etampes", in Cahiers d'Etampes-Histoire 10 (2009), pp. 43–58, showing that this letter was not sent to Margaret of Scotland, dead in 1089, but to Margaret Fredkulla.

Πηγές Επεξεργασία

  • Bernard Gineste, "Thibaud d'Etampes", in Cahiers d'Etampes-Histoire 10 (2009), pp. 43–58, showing that this letter was not sent to Margaret of Scotland, dead in 1089, but to Margaret Fredkulla.
  • Kungagravar och medeltidshistoria, Beckman, Natanael, Fornvannen 22-47, 1921

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία