Μάχη στον Σκλαβόκαμπο
Η Μάχη στον Σκλαβόκαμπο διεξήχθη στις 31 Αυγούστου 1822, μεταξύ των ελληνικών δυνάμεων υπό την ηγεσία των κρητικών Ζερβουδάκη, Χούρδου, Σμπόκου και Β. Χάλη και των τουρκικών δυνάμεων υπό την ηγεσία του Χασάν Πασά, η οποία έληξε με την υποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων για την περιοχή της Κνωσσού[1].
| Μάχη στον Σκλαβόκαμπο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Χρονολογία | 31 Αυγούστου 1822 – 1 Σεπτέμβρη 1822 | ||
| Τόπος | Σκλαβόκαμπος Κρήτης | ||
| Αίτια | Η προσπάθεια του Χασάν Πασά να ανοίξει δρόμο προς το Ηράκλειο | ||
| Έκβαση | Ήττα των τουρκικών δυνάμεων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Υπόβαθρο Επεξεργασία
Μετά την νίκη στη μάχη της Μαλάξας οι ελληνικές δυνάμεις αποκτώντας αυτοπεποίθηση άρχισαν να παρενοχλούν τον εχθρό με συνεχείς ακροβολισμούς και ενέδρες στερώντας του μάλιστα πύργους και οχυρά. Δεν μπόρεσε όμως σε καμία περίπτωση να επιφέρει καίριο χτύπημα στις τουρκικές δυνάμεις. Παρά τις πρόσκαιρες επιτυχίες των Ελλήνων, οι Τούρκοι, με τη συνδρομή των Αιγυπτίων, κατάφεραν, αφού έλαβαν ενισχύσεις, να αποκρούσουν αρχικά την επίθεση των Ελλήνων στην περιοχή Τσουκαλαριά και στη συνέχεια τους ανάγκασαν να συμπτυχθούν στη Μαλάξα την οποία τελικά και εγκατέλειψαν καθώς αποσύρθηκαν στο ορεινό χωριό Κάμπος. Έτσι, η Μαλάξα δίχως μάχη ξαναπέρασε στις 13 ή 14 Ιούνη στα χέρια των Τούρκων. Απροσδόκητα όμως κατά τα τέλη Ιουλίου οι Τούρκοι την εγκατέλειψαν και ο Σήφακας την επανακατέλαβε[2].
Μάχη Επεξεργασία
Ο Χασάν Πασάς, στις 30 Αυγούστου του 1822, δέχθηκε επίθεση από τους Ανωγιανούς και τους Αυλοποταμίτες στο μοναστήρι της Χαλέπας όπου είχε ο ίδιος στρατοπεδεύσει. Στην επακόλουθη μάχη έχασαν την ζωή τους 25 τούρκοι και έτσι ο Χασάν Πασάς συνειδητοποίησε πως εξαιτίας του ερχομού επαναστατών από διάφορες περιοχές, όφειλε να εγκαταλείψει την θέση του και να κατευθυνθεί στον Σκλαβόκαμπο, στον οποίο και έφθασε την επομένη. Στον Σκλαβόκαμπο είχαν στρατοπεδεύσει οι Κρητικοί στρατιώτες με αρχηγούς τους Ζερβουδάκη, Χούρδο, Σμπόκο και Β. Χάλη, με σκοπό να πολεμήσουν. Η μάχη που ξεκίνησε όταν πλησίαζε ο τουρκικός στρατός διήρκησε την δύση του ηλίου. Ο Χασάν Πασάς έκανε προσπάθειες για άνοιγμα δρόμου προς το Ηράκλειο, αλλά οι Έλληνες, οι οποίοι βρίσκονταν στην αναμονή των δυνάμεων του Σήφακα και του Ι. Χάλη που θα κατέφθαναν με εμπειροπόλεμους στρατιώτες, κρατούσαν με αυταπάρνηση τα περάσματα μην επιτρέποντας στις δυνάμεις των Τούρκων να διέλθουν. Η μάχη σταμάτησε αναγκαστικά λόγω της νύχτας, ενώ ο Χασάν Πασάς μη θεωρώντας ασφαλή την τοποθεσία του Σκλαβόκαμπου, αποχώρησε βιαστικά πριν ξημερώσει για την περιοχή της Κνωσσού, αφήνοντας πίσω πολλά εφόδια.[3]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
Βιβλιογραφικές πηγές Επεξεργασία
- Ιστορία του ελληνικού έθνους, Τόμος ΙΒ. Αθήνα. 1975. ISBN 960-213-095-4.