Μάχη της Ταλαβέρα
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Μάχη της Ταλαβέρα (αγγλικά: Battle of Talavera) ήταν η πολεμική σύγκρουση που έλαβε χώρα έξω από την ισπανική πόλη Ταλαβέρα δε λα Ρέινα, περίπου 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Μαδρίτης, κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Χερσονήσου. Στην Ταλαβέρα ένας μεικτός στρατός Βρετανών και Ισπανών υπό τον σερ Άρθρουρ Ουέλσλι συνεργάστηκε με έναν ισπανικό στρατό υπό τον στρατηγό Κουέστα σε επιχειρήσεις κατά της υπό γαλλικής κατοχής Μαδρίτης. Ο γαλλικός στρατός αποσύρθηκε τη νύχτα μετά την αναχαίτιση αρκετών επιθέσεών του από τους Συμμάχους.
| Μάχη της Ταλαβέρα | |||
|---|---|---|---|
| Πόλεμος της Ιβηρικής Χερσονήσου | |||
 Η μάχη της Ταλαβέρα από τον Ουίλλιαμ Χηθ | |||
| Χρονολογία | 27-28 Ιουλίου 1809 | ||
| Τόπος | Ταλαβέρα δε λα Ρέινα, νοτιοδυτικά της Μαδρίτης | ||
| Έκβαση | Τακτική Βρεταννοϊσπανική Νίκη, Στρατηγική Γαλλική Νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Αναλυτικότερα, μετά την υποχώρηση λίγο καιρό πριν του στρατού του στρατάρχη Σουλτ στην Πορτογαλία, ο στρατηγός Ουέλσλι προχώρησε με 20.000 βρεταννικά στρατεύματα στην Ισπανία για να ενωθεί με τον ισπανικό στρατό των 33.000 ανδρών υπό τον στρατηγό Κουέστα. Κατόπιν βάδισαν στην άνω κοιλάδα του ποταμού Τάγου στην Ταλαβέρα, περίπου 120 χλμ. νοτιοδυτικά της Μαδρίτης. Εκεί αντιμετώπισαν 46.000 Γάλλους υπό τη διοίκηση του στρατάρχη Κλωντ Βικτόρ-Περρέν και του υποστράτηγου Οράς Σεμπαστιανί, με τον Γάλλο βασιλιά της Ισπανίας, Ιωσήφ Βοναπάρτη να ασκεί κατ΄ όνομα μόνο τη διοίκηση του γαλλικού στρατού.
Οι Γάλλοι διέσχισαν τον ποταμό Αλμπέρτσε στα μέσα του απογεύματος στις 27 Ιουλίου. Λίγες ώρες αργότερα, επιτέθηκαν στη δεξιά πτέρυγα των Ισπανών και την αριστερή των Βρετανών. Ένας στρατηγικός λόφος καταλήφθηκε και χάθηκε, μέχρι που τελικά οι Βρετανοί κατάφεραν να κρατηθούν σε αυτόν και να διασφαλίσουν την κατοχή του. Tην αυγή της 28ης Ιουλίου, οι Γάλλοι επιτέθηκαν στην αριστερή βρεταννική πτέρυγα ξανά για να ανακαταλάβουν το στρατηγικό εκείνο λόφο, αλλά απωθήθηκαν όταν το 29ο (Γουόρτσεστερσάιρ) Σύνταγμα Πεζικού και το 48ο (Νορθάμπτονσάιρ) Σύνταγμα Πεζικού που στέκονταν στο αντέρεισμα πίσω από την κορυφογραμμή του λόφου, αντιστάθηκαν και εφόρμησαν με την ξιφολόγχη. Tο απόγευμα, μια βαριά ανταλλαγή πυρών πυροβολικού ξεκίνησε, πριν ακολουθήσουν ποικίλες αψιμαχίες δυνάμεων πεζικού και ιππικού. Mια νέα σημαντική σύρραξη κατέληξε στην αναχαίτιση των Γάλλων. Η μονομαχία πυροβολικού συνεχίστηκε μέχρι να πέσει το σκοτάδι, όταν και ξεκίνησε μια συμπεφωνημένη ανακωχή δύο ωρών μεταξύ των αντιπάλων. Με το πρώτο φως της επόμενης μέρας, οι Βρετανοί και Ισπανοί ανακάλυψαν ότι το κύριο τμήμα του γαλλικού στρατού είχε αποσυρθεί από το πεδίο της μάχης, αφήνοντας πίσω τους τραυματίες του, και δύο ταξιαρχίες πυροβολικού. Μετά τη νίκη του αυτή, απονεμήθηκε στο στρατηγό Ουέλσλι ο τίτλος ευγενείας "Υποκόμης Ουέλλινγκτον της Ταλαβέρα και του Ουέλλινγκτον" (Ουέλλινγκτον, πόλη της κομητείας Σόμερσετ στην Αγγλία).
Αντίπαλοι στρατοί Επεξεργασία
Ο Συμμαχικός Στρατός Επεξεργασία
Ο βρεταννικός στρατός του Ουέλσλι αποτελείτο από 4 μεραρχίες πεζικού, 3 ταξιαρχίες ιππικού (μία βαρέος και δύο ελαφρού ιππικού) και 30 κανόνια, συνολικά αριθμώντας 20.641 στρατιώτες. Το πεζικό περιελάμβανε την 1η μεραρχία (6.000 στρατιώτες) υπό τον Σέρμπρουκ (Sherbrooke), τη 2η Μεραρχία (3.900 άνδρες) υπό τον Χιλ (Hill), την 3η Μεραρχία (3.700 άνδρες) υπό τον Μακένζυ (Mackenzie), και την 4η Μεραρχία (3.000 άνδρες) υπό τον Κάμπελ (Campbell). Το ιππικό περιελάμβανε την ταξιαρχία βαρέος ιππικού (1.100 άνδρες) υπό τον Φαίην (Fane), την ταξιαρχία ελαφρού ιππικού (1.000 άνδρες) υπό τον Κόττον (Cotton), και την ταξιαρχία ελαφρού ιππικού (900 άνδρες) υπό τον Άνσον (Anson). Όσον αφορά το πυροβολικό, υπήρχαν 3 βρεταννικές πυροβολαρχίες (υπό τους Λόουσον, Σίλλερυ, Έλλιοτ αντίστοιχα), και 2 πυροβολαρχίες της Γερμανικής Λεγεώνας του Βασιλιά (υπό τους Ρέττμπεργκ και Χάιζε αντίστοιχα). Καθεμία από τις 5 αυτές πυροβολαρχίες αποτελείτο από 6 κανόνια, επομένως η δύναμη πυροβολικού του Ουέλσλι αριθμούσε συνολικώς 30 κανόνια.
Ο ισπανικός στρατός του στρατηγού Κουέστα αποτελείτο από 5 μεραρχίες πεζικού και 2 μεραρχίες ιππικού, με 30 κανόνια. Το πεζικό περιελάμβανε την 1η Μεραρχία (7 τάγματα) και την Εμπροσθοφυλακή (5 τάγματα), αμφότερες υπό τον ντε Θάγιας υ Τσακόν (de Zayas y Chacón), τη 2η Μεραρχία (8 τάγματα) υπό τον Ιγλέσιας (Iglesias), την 3η Μεραρχία (6 τάγματα) υπό τον Πορτάγο (Portago), την 4η Μεραρχία (8 τάγματα) υπό τον Μανγκλάνο (Manglano), και την 5η Μεραρχία (7 τάγματα) υπό τον Μπασσεκούρτ υ Μπρύας (Bassecourt y Bryas). Το ιππικό αριθμούσε συνολικά 6.000 άνδρες, περιλαμβάνοντας την 1η Μεραρχία Ιππικού υπό τον Ενεστρόσα (Henestrosa) και τη 2η Μεραρχία Ιππικού υπό τον Δούκα της Αλμπουρκέρκης (Duke of Alburquerque). Το πυροβολικό αποτελείτο από 800 άνδρες.
Ο Γαλλικός Στρατός Επεξεργασία
Ενώ ο Ιωσήφ Βοναπάρτης διοικούσε κατ΄ όνομα το γαλλικό στρατό, ο στρατιωτικός του σύμβουλος στρατάρχης Ζαν-Μπατίστ Ζουρντάν ήταν αυτός που ασκούσε την πραγματική διοίκηση στις 37.700 άνδρες του πεζικού και πυροβολικού, τις 8.400 ιππείς και τους άνδρες που επάνδρωναν τα 80 γαλλικά κανόνια. Αναλυτικότερα, ο γαλλικός στρατός αποτελείτο από:
- Το 1ο Σώμα του Βικτόρ-Περρέν: οι μεραρχίες πεζικού των Ρυφφέν (Ruffin), Λαπίς (Lapisse) και Βιλλάτ (Villatte) αντίστοιχα, συν την ελαφρά ταξιαρχία ιππικού του Μπωμόν ντε Καρριέρ (Beaumont de Carrière).
- Το 4ο Σώμα του Σεμπαστιανί: η μεραρχία πεζικού (8.100 άνδρες) υπό τον ίδιο τον Σεμπαστιανί, η πολωνική μεραρχία (1.600 άνδρες) υπό τον ντε Βαλάνς (de Valence), και η ολλανδογερμανική μεραρχία (4.500 άνδρες) υπό τον Λεβάλ (Leval), συν την ελαφρά ταξιαρχία ιππικού (1.200 άνδρες) υπό τον Μερλέν (Merlin).
- Την Εφεδρεία Ιππικού: η βαριά μεραρχία Δραγώνων (3.300 άνδρες) του ντε Λατούρ-Μωμπούρ (de Latour-Maubourg) και η βαριά μεραρχία Δραγώνων (2.350 άνδρες) του Μιλώ (Milhaud).
- Τη Φρουρά της Μαδρίτης: τμήμα της μεραρχίας πεζικού (3.300 άνδρες) του μαρκήσιου Ντεσσόλ (Marquis Dessolles), τη Βασιλική Ισπανική Φρουρά (1.800 άνδρες), και 2 συντάγματα ιππικού συνολικά 700 ανδρών.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Battle of Talavera στο Wikimedia Commons
