Μάχη του Τσέσις (1919)
Συντεταγμένες: 57°18′47″N 25°16′29″E / 57.31306°N 25.27472°E
Η μάχη του Τσέσις ( λετονικά: Cēsu kaujas; εσθονικά: Võnnu lahing, Μάχη του Võnnu; γερμανικά: Schlacht von Wenden, Μάχη της Βέντεν), έγινε κοντά στο Τσέσις (Cēsis) (ή Võnnu, Wenden) τον Ιούνιο του 1919. Ήταν μια αποφασιστική μάχη στον Εσθονικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας και του Πολέμου Ανεξαρτησίας της Λετονίας. Μετά από έντονες μάχες, μια εσθονική δύναμη κινήθηκε από το Βορρά, συμπληρωμένη από λετονικές μονάδες, απώθησε τις βαλτικές γερμανικές επιθέσεις και συνέχισε την πλήρη αντεπίθεση.
| Μάχη του Τσέσις (1919) | |||
|---|---|---|---|
| Χρονολογία | 19 Ιουνίου 1919 – 23 Ιουνίου 1919 | ||
| Τόπος | Τσέσις | ||
| Αποτέλεσμα | νίκη των Εσθονών και των Λετονών | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
Ιστορικό Επεξεργασία
Η Λετονία είχε κηρύξει ανεξαρτησία το 1918, αλλά δεν μπόρεσε να σταματήσει την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, με αποτέλεσμα την απώλεια της Ρίγας. Η προέλαση των Κόκκινων Λετονών Σκοπευτών σταμάτησε από το VI Γερμανικό Σώμα Εφέδρων. Το εφεδρικό σώμα υπό τον στρατηγό Ρούντιγκερ φον ντερ Γκολτς αποτελούνταν από τον Στρατό της Βαλτικής (Baltische Landeswehr), τη Σιδηρά Μεραρχία Φράικορπς και το τμήμα εφεδρικής φρουράς. [1] Οι Λετονοί εθελοντές, που ήταν πιστοί στην Προσωρινή Κυβέρνηση τέθηκαν επίσης υπό τη διοίκηση του Στρατού της Βαλτικής. Στις 16 Απριλίου 1919, η λετονική κυβέρνηση Κάρλις Ούλμανις ανατράπηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι εγκατέστησαν μια μαριονέτα Γερμανική προσωρινή κυβέρνηση της Λετονίας με επικεφαλής τον Άντριες Νίντρα. Ωστόσο, η Λετονική Ταξιαρχία με επικεφαλής τον Γιάνις Μπαλόντις παρέμεινε παθητικά υπό τη γερμανική διοίκηση.
Μετά την ανάκτηση της Ρίγας από τον Κόκκινο Στρατό, το VI Γερμανικό Σώμα Εφέδρων συνέχισε την πορεία του προς τα βόρεια. Ταυτόχρονα, η 3η μεραρχία της Εσθονίας, έχοντας απωθήσει τους Σοβιετικούς έξω από τη νότια Εσθονία, προχώρησε στη Λετονία από τα βόρεια. Η Εσθονία συνέχισε να αναγνωρίζει την κυβέρνηση του Ούλμανις και καμία πλευρά δεν ήταν έτοιμη να υποχωρήσει. Στις 5 Ιουνίου, άρχισαν οι μάχες, με το Στρατό της Βαλτικής να καταλαμβάνει τη Τσέσις την επόμενη μέρα. [2] Στις 10 Ιουνίου με τη μεσολάβηση των Συμμάχων κηρύχθηκε εκεχειρία, αλλά οι συνομιλίες απέτυχαν και στις 19 Ιουνίου άρχισαν ξανά οι μάχες.
Μάχη Επεξεργασία
| Λετονικός στρατός του Ούλμανις | |
| Εσθονικός στρατός | |
| Γερμανικός στρατός | |
| Λετονικός στρατός μπολσεβίκων |
Στις 19 Ιουνίου, οι μάχες επαναλήφθηκαν με επίθεση της Σιδηράς Μεραρχίας στις εσθονικές θέσεις κοντά στο Λίμπαζι . [3] Εκείνη την εποχή, η 3η Εσθονική Μεραρχία, συμπεριλαμβανομένου του 2ου Λετονικού Συντάγματος Τσέσις υπό τον συνταγματάρχη Κρισγιάνις Μπέρκις, είχε 5.990 πεζικό και 125 ιππικό. Οι φιλο-γερμανικές δυνάμεις είχαν 5.500–6.300 πεζικό, 500–600 ιππικό και ισχυρό πλεονέκτημα στα πυροβόλα, τα πολυβόλα και τα ολμοβόλα. Οι γερμανικές δυνάμεις πέτυχαν κάποια επιτυχία γύρω από το Λίμπαζι, αλλά σύντομα στράφηκαν πίσω. Η κύρια επίθεση του Στρατό της Βαλτικής ξεκίνησε στις 21 Ιουνίου, διασπώντας τις θέσεις του 2ου Λετονικού Συντάγματος Τσέσις στον ποταμό Ράουνα. Η κατάσταση έγινε κρίσιμη για την 3η Εσθονική Μεραρχία, αλλά η γερμανική επίθεση σταμάτησε από τρία θωρακισμένα τρένα της Εσθονίας και το Τάγμα Κουπεριανόφ Παρτισάν. [4]
Ο Στρατός της Βαλτικής συνέχισε να επιτίθεται σε διάφορα μέρη του μετώπου, και περισσότερες εσθονικές δυνάμεις μπήκαν στη μάχη. [5] Αφού σταμάτησαν τις τελευταίες γερμανικές επιθέσεις, οι εσθονικές δυνάμεις ξεκίνησαν μια πλήρη αντεπίθεση στις 23 Ιουνίου με αποτέλεσμα την ανάκτηση του Τσέσις. [6] Οι γερμανικές μονάδες ξεκίνησαν μια γενική υποχώρηση προς τη Ρίγα.
Συνέπεια Επεξεργασία
Η μάχη του Τσέσις ήταν μια αποφασιστική νίκη για την Εσθονία ενάντια στις φιλο-γερμανικές δυνάμεις. Η τρίτη μεραρχία της Εσθονίας συνέχισε την προέλασή του προς τη Ρίγα. Στις 3 Ιουλίου, οι εσθονικές δυνάμεις βρίσκονταν στα περίχωρα της πόλης. Η Εσθονία, η Λετονία και η φιλο-γερμανική προσωρινή κυβέρνηση της Λετονίας υπέγραψαν την κατάπαυση του πυρός του Στραζντουμούζα κατόπιν απαίτησης της Αντάντ (Entente) . Η ανακωχή αποκατέστησε την κυβέρνηση του Ούλμανις στη Ρίγα. Οι γερμανικές δυνάμεις διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τη Λετονία, η Βαλτική-Γερμανική Landeswehr τέθηκε υπό τη διοίκηση της λετονικής κυβέρνησης και στάλθηκε να πολεμήσει ενάντια στον Κόκκινο Στρατό. Ωστόσο, για να παρακάμψουν τις εντολές της Αντάντ, πολλοί Γερμανοί στρατιώτες αντί να φύγουν, ενσωματώθηκαν στον εθελοντικό στρατό της Δυτικής Ρωσίας. Οι μάχες στη Λετονία και τη Λιθουανία ξανάρχισαν τον Οκτώβριο και συνεχίστηκαν μέχρι τον Δεκέμβριο του 1919.
Η Εσθονία γιορτάζει την επέτειο της μάχης ως Ημέρα Νίκης, ως εθνική εορτή. Κοινές ετήσιες εκδηλώσεις για τη μάχη διεξάγονται στις 22 Ιουνίου (Ημέρα Νίκης της λετονικά: Latvijas Uzvaras diena) στο Μνημείο της Ελευθερίας στο Τσέσις της Λετονίας. [7] [8] [9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Spencer C. Tucker, επιμ. (2005). «Goltz, Rüdiger von der, Count (1865-1946)». The Encyclopedia of World War I: A political, social, and military history. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελίδες 492–493. ISBN 9781851094202.
- ↑ Traksmaa, August: Lühike vabadussõja ajalugu, pages 150-151.
- ↑ Traksmaa, August: Lühike vabadussõja ajalugu, page 156.
- ↑ Traksmaa, August: Lühike vabadussõja ajalugu, page 157.
- ↑ Traksmaa, August: Lühike vabadussõja ajalugu, page 158.
- ↑ Kaevats, Ülo: Eesti Entsüklopeedia 10, page 519.
- ↑ «Celebration of the Latvia's Victory Day in Cēsis » EnterGauja». Enter Gauja (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
- ↑ «The centenary of the Battle of Cēsis, Latvia's Victory Day, to be celebrated in Cēsis on 22 June | Visit Cēsis». Cēsis Tourism Information Center (στα Αγγλικά). 10 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.
- ↑ «Latvia and Estonia celebrate 100th anniversary of Battle of Cēsis victory». ERR (στα Αγγλικά). 22 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2021.