Δολοφονία του Μίκη Μάντακα
Ο Μίκης Μάντακας (Αθήνα, 13 Ιουνίου 1952 - Ρώμη, 28 Φεβρουαρίου 1975) ήταν Έλληνας εθνικιστής φοιτητής που δολοφονήθηκε από αναρχικούς στην Ιταλία κατά τη διάρκεια ταραχών.
| Μίκης Μάντακας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13 Ιουλίου 1952[1] Αθήνα[1] |
| Θάνατος | 28 Φεβρουαρίου 1975[1] Ρώμη[1] |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός ακτιβιστής[1] |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Μάντακας γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο προάστιο Παπάγου. Ήταν γιος του αξιωματικού του στρατού Νίκου Μάντακα και της Καλλιόπης. Την περίοδο της δικτατορίας βρέθηκε στην Ιταλία, αρχικά στην Μπολόνια και στη συνέχεια στη Ρώμη για να σπουδάσει ιατρική. Εκεί εντάχθηκε στη νεολαία του φασιστικού ιταλικού κόμματος MSI, FUAN.
Η δολοφονία Επεξεργασία
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1975 άρχισε στη Ρώμη η δίκη τριών ακροαριστερών που κατηγορούνταν για τον εμπρησμό της οικίας του γραμματέα της τοπικής οργάνωσης του MSI τον Απρίλιο του 1974 στη συνοικία Πριμαβάλε της Ρώμης που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο δύο εκ των παιδιών του τοπικού γραμματέα. Η αστυνομία έχει περικυκλώσει το δικαστικό μέγαρο ένεκα της ισχυρής παρουσίας ακροαριστερών διαδηλωτών ενώ αριστερός τύπος καλεί σε κινητοποιήσεις και οι διαδηλωτές φεύγουν εκτός ελέγχου με επακόλουθο ρίψεις τούβλων, πετρών και μολότοφ. Οι οδομαχίες συνεχίζονται και τις δύο επόμενες μέρες. Την τέταρτη μέρα της δίκης πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας του MSI όπου καταγγέλεται η αδράνεια της κυβέρνησης μπροστά στα επεισόδια. Από την άλλη οι αριστεροί θεωρούν την συγκέντρωση ως φασιστική πρόκληση.
Από νωρίς το πρωί αρχίζουν οι συγκρούσεις μεταξύ κομμουνιστών και νεοφασιστών. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής πέφτουν και πυροβολισμοί. Έξω από το δικαστήριο τραυματίζεται ένας πολίτης στη γάμπα από σφαίρα και ένας δημοσιογράφος από τούβλο. Στις 9:30 εμφανίζεται ο βασικός κατηγορούμενος, Λόλο, με δύο καραμπινιέρους και οι συγκρούσεις αναζωπηρώνονται. Στην αίθουσα εκείνη τη ημέρα βρίσκονται και ο Μιχάλης με άλλα μέλη του MSI. Όταν το μεσημέρι το δικαστήριο διακόπτει τη συνεδρίαση, τα μέλη του MSI καταφεύγουν στα κεντρικά γραφεία του κόμματος.
Στις 13:15 μια μεγάλη ομάδα αριστερών βρίσκεται έξω από τα γραφεία του MSI. Προσπαθούν να εισβάλουν στο κτίριο και ο διάδρομος πίσω από την κεντρική είσοδο τυλίγεται στις φλόγες από τις βόμβες μολότοφ. Οι λίγοι που βρίσκονται στο κτίριο αποφασίζουν να το εγκαταλείψουν από την πλαϊνή πόρτα όμως γίνονται αντιληπτοί και όπως φεύγουν δέχονται καταιγιστικούς πυροβολισμούς από τους αριστερούς. Μια σφαίρα διαπερνά το κρανίο του Μάντακα και σφηνώνεται εσωτερικά του δεξιού κροτάφου του. Τον μεταφέρουν πίσω μέσα στα γραφεία και αναμένουν ενισχύσεις. Αργότερα θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο χειρουργείο του νοσοκομείου Σάντος Σπιρίτο[2]. Κατά τη διάρκεια των σφοδρών συγκρούσεων τραυματίστηκαν άλλα 22 άτομα, τα δύο εξ αυτών χτυπημένα από σφαίρες ενώ η ένταση συνεχίστηκε και τις υπόλοιπες ημέρες, όπως π.χ. την ημέρα της κηδείας του Μάντακα[3].
Ο δολοφόνος του ήταν ο Αλβάρο Λογιακόνο, μέλος των Ιταλών κομμουνιστών και αργότερα των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Γι' αυτό το έγκλημα καταδικάζεται το 1981 σε ποινή κάθειρξης 16 ετών[4]. Η οικογένεια Μάντακα σε δήλωση της αρνήθηκε πως ο Μίκης είχε σχέση με νεοφασίστες, τονίζοντας την αντιδικτατορική στάση του πατέρα του[5].
Ο αντίκτυπος της δολοφονίας Επεξεργασία
Κάθε χρόνο από τότε, οι Ιταλοί εθνικιστές πραγματοποιούν τελετή μνήμης για τον Μίκη Μάντακα, ο οποίος θεωρείται ως μάρτυρας του ιταλικού κυρίως, αλλά και του ελληνικού, εθνικιστικού, ακροδεξιού χώρου.
Κατά τον Μαρτσέλο Ντε Άντζελις, Ιταλό ακροδεξιό πολιτικό, ο εμπρησμός του σπιτιού του Ματέι και η δολοφονία του Μάντακα ήταν τα δύο περιστατικά που οδήγησαν νεαρά μέλη του MSI να εγκαταλείψουν το κόμμα και να προμηθευτούν όπλα[6].
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 (Αγγλικά) Prabook. 2077991. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2023.
- ↑ Μακεδονία, 1/3/1975, σελ 9.
- ↑ Μακεδονία, 2/3/1975, σελ 10 και 6/3/1975, σελ 10.
- ↑ «Αυγή: Ο Μίκης Μάντακας ως επικαιρότητα;». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2014.
- ↑ LEFT-RIGHT STRIFE GROWING IN ROME; Violence Becoming Almost an Everyday Occurrence New York Times, 9 Μαρτίου 1975
- ↑ Italian Neofascism: The Strategy of Tension and the Politics of Nonreconciliation σελ. 121-122
Πηγές Επεξεργασία
- Μίκης Μάντακας, Ένας μαχητής της Ευρώπης, Εκδόσεις Λόγχη, 2008