Βικιπαίδεια

Μίρτσεα Λουτσέσκου

Ο Μίρτσεα Λουτσέσκου (ρουμανικά: Mircea Lucescu) (γενν. 29 Ιουλίου 1945) είναι Ρουμάνος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως πλάγιος μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Είναι ο τωρινός προπονητής της ΦΚ Ντιναμό Κιέβου. Είναι ένας από τους προπονητές με τους περισσότερους τίτλους όλων των εποχών.[4]

Μίρτσεα Λουτσέσκου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Mircea Lucescu (Ρουμανικά)
Γέννηση29  Ιουλίου 1945[1]
Βουκουρέστι
ΚατοικίαΒουκουρέστι
ΠαρατσούκλιDomnul[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΡουμανία
Ύψος177 cm Edit this on Wikidata
Βάρος70 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡουμανικά
Ιταλικά
Ρωσικά
Ισπανικά
Πορτογαλικά
Αγγλικά
Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
προπονητής ποδοσφαίρου[3]
Οικογένεια
ΤέκναΡαζβάν Λουτσέσκου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςSport Merit Order
Τάγμα του Αστέρα της Ρουμανίας
Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 3η τάξη
Τάγμα Τιμής (Ουκρανία), 2η τάξη
Τάγμα Τιμής α΄ βαθμού
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως παίκτης, ο Λουτσέσκου κέρδισε έξι τίτλους Πρωταθλήματος Ρουμανίας με τη Ντινάμο Βουκουρεστίου και είχε επίσης αγωνιστεί στις ΦΚ Σπόρτουλ Στουντεντέσκ και Κ Κορβίνουλ Χουνεντοάρα. Σε επίπεδο εθνικής, έκανε 70 εμφανίσεις για την Εθνική Ρουμανίας, όπου ήταν ο αρχηγός της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.[5]

Ο Λουτσέσκου έχει προπονήσει διάφορες ομάδες σε Ρουμανία, Ιταλία, Τουρκία, Ουκρανία και Ρωσία. Είναι γνωστός για τη δωδεκάχρονη θητεία του στην Σαχτάρ Ντόνετσκ, όπου έγινε ο πιο επιτυχημένος προπονητής στην ιστορία της ομάδας κατακτώντας 8 τίτλους Πρωταθλήματος Ουκρανίας, 6 τίτλους Κυπέλλου Ουκρανίας, 7 Σούπερ Καπ Ουκρανίας και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2008-2009.[6] Κέρδισε επίσης τρόπαια στην Ουκρανία με τη Ντιναμό Κιέβου, καθώς και τίτλους Πρωταθλήματος Ρουμανίας με τη Ντινάμο Βουκουρεστίου και τη Ραπίντ Μπουκουρέστι και τίτλους Πρωταθλήματος Τουρκίας με τη Γαλατασαράι και τη Μπεσίκτας.[5]

Ο Λουτσέσκου αναδείχθηκε Ρουμάνος Προπονητής της Χρονιάς το 2004, 2010, 2012, 2014 και 2021 και Προπονητής της Χρονιάς στην Ουκρανία το 2006 και μεταξύ 2008 και 2014.[7] Το 2013, του απονεμήθηκε το βραβείο Προπονητής της Δεκαετίας στη Ρουμανία,[8] και το 2015 έγινε το πέμπτο άτομο που ήταν προπονητής ομάδας σε 100 αγώνες του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ, μετά τους Άλεξ Φέργκιουσον, Κάρλο Αντσελότι, Αρσέν Βενγκέρ και Ζοζέ Μουρίνιο.[9] Κατατάσσεται επίσης δεύτερος πίσω από τον Φέργκιουσον όσον αφορά τα επίσημα τρόπαια που έχει κερδίσει, με 37.

Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής Επεξεργασία

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Σταδιοδρομία ως προπονητής Επεξεργασία

Ρουμανία, Ιταλία και Γαλατασαράι Επεξεργασία

Αφού προπονούσε την Εθνική Ρουμανίας, όπου την οδήγησε στην πρώτη της εμφάνιση σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ο Λουτσέσκου είχε μια μακρά καριέρα στην Ιταλία, όπου προπόνησε πολλούς συλλόγους όπως η ΑΚ Πίζα 2009, η Μπρέσια Κάλτσιο, η ΑΚ Ρετζιάνα 1919 και η ΦΚ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο. Στη συνέχεια ανέλαβε την τουρκική Γαλατασαράι, με την οποία κέρδισε το ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ 2000 εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης. Υπό την καθοδήγηση του Λουτσέσκου, η Γαλατασαράι έφτασε στους προημιτελικούς του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ κατά τη διάρκεια της σεζόν 2000–01. Στα προημιτελικά έχασε από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Την ίδια χρονιά, έχασε τον τίτλο του Πρωταθλήματος Τουρκίας από τη Φενερμπαχτσέ. Την επόμενη χρονιά, η Γαλατασαράι προκρίθηκε στη δεύτερη φάση του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ και κέρδισε τον τίτλο του Πρωταθλήματος Τουρκίας. Ο Λουτσέσκου απολύθηκε στο τέλος της σεζόν, παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, και αντικαταστάθηκε από τον Φατίχ Τερίμ.

Μπεσίκτας Επεξεργασία

Λίγο μετά την αποχώρησή του από τη Γαλατασαράι, τον Ιούνιο του 2002, ο Λουτσέσκου υπέγραψε συμβόλαιο με την Μπεσίκτας. Ήταν μια πολύ σημαντική σεζόν για την Μπεσίκτας καθώς, το 2003, ο δημοφιλής τουρκικός σύλλογος γιόρταζε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του. Κέρδισαν τον τίτλο του Πρωταθλήματος Τουρκίας, έχοντας μόνο μία ήττα και συγκεντρώνοντας 85 βαθμούς – ρεκόρ πόντων σε μία μόνο σεζόν της Σούπερ Λιγκ Τουρκίας.

Η σεζόν 2003–04 ξεκίνησε καλά για τους Λουτσέσκου και Μπεσίκτας. Η ομάδα δεν μπόρεσε να προχωρήσει από έναν δύσκολο όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά μπόρεσε να πάρει ένα εισιτήριο για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ τερματίζοντας τρίτη στον όμιλό της – μόνο για να νικηθεί από τη Βαλένθια, η οποία τελικά κέρδισε τη διοργάνωση. Στην αρχή του δεύτερου μισού της σεζόν 2003–04 του πρωταθλήματος, η Μπεσίκτας ήταν στην πρώτη θέση και οκτώ βαθμούς μπροστά από την αντίπαλό της, Φενερμπαχτσέ, η οποία ήταν δεύτερη. Στις 25 Ιανουαρίου 2004, η Μπεσίκτας έπαιξε εναντίον της Σαμσουνσπόρ εντός έδρας, όπου ο διαιτητής έδειξε πέντε κόκκινες κάρτες στους παίκτες της Μπεσίκτας. Μετά από αυτό το ματς, η απόδοση της ομάδας έπεσε δραστικά και ο Λουτσέσκου δεν μπόρεσε να σταματήσει την πτώση. Κατηγόρησε την Τουρκική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία για μονόπλευρες αποφάσεις των διαιτητών. Μετά από ένα καταστροφικό δεύτερο γύρο, ο Λουτσέσκου αποφάσισε να φύγει από την Τουρκία ισχυριζόμενος ότι του έκλεψαν το πρωτάθλημα.

Σαχτάρ Ντονέτσκ Επεξεργασία

 
Ο Λουτσέσκου προπονεί τη Σαχτάρ Ντονέτσκ σε αγώνα του Πρωταθλήματος Ουκρανίας εναντίον της Άρσεναλ Κιέβου, Οκτώβριος 2013.

Τον Μάιο του 2004, ο Λουτσέσκου εντάχθηκε στην ουκρανική Σαχτάρ Ντονέτσκ και οδήγησε στην άνοδό της σε σπουδαιότητα στην Ουκρανία τα επόμενα χρόνια.[10] Το πρώτο του τρόπαιο με τον σύλλογο ήταν το Κύπελλο Ουκρανίας 2003–04, νικώντας στον τελικό την ΦΚ Ντνίπρο με 2–0, στις 30 Μαΐου. Στην πρώτη του πλήρη σεζόν με τον σύλλογο, εξασφάλισε τον τίτλο του Πρωταθλήματος Ουκρανίας.[11]

Την επόμενη σεζόν, εξασφάλισε τόσο τον τίτλο του πρωταθλήματος όσο και το Σούπερ Καπ.[12] Δεν κατάφερε να κερδίσει κανένα τρόπαιο την επόμενη σεζόν, ωστόσο, το αναπλήρωσε τη σεζόν 2007–08, κερδίζοντας το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ουκρανίας.[13] Η μοναδική εγχώρια επιτυχία του τη σεζόν 2008–09 ήρθε στο Σούπερ Καπ, αν και κατάφερε να οδηγήσει τη Σαχτάρ στο πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο, κερδίζοντας το τελευταίο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ πριν μετονομαστεί σε ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ. Στον τελικό κέρδισε την Βέρντερ Βρέμης με 2–1, στην παράταση.[14]

Η σεζόν 2009–10 είδε τη Σαχτάρ να ξανακατακτά τον τίτλο του πρωταθλήματος.[15] Η σεζόν 2010–11 ήταν πολύ επιτυχημένη για τον Λουτσέσκου. Οδήγησε τη Σαχτάρ σε ένα εγχώριο τρεμπλ, κατακτώντας το Πρωτάθλημα, το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ.[16] Είχαν επίσης την πιο επιτυχημένη εκστρατεία τους στο Τσάμπιονς Λιγκ, φτάνοντας στην προημιτελική φάση, προτού η ομάδα ηττηθεί από την ενδεχόμενη νικήτρια, Μπαρτσελόνα.[17]

Την επόμενη σεζόν, η Σαχτάρ διατήρησε τους τίτλους του Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου.[18] Αυτό έδωσε στον Λουτσέσκου τον 6ο τίτλο Πρωταθλήματος Ουκρανίας και τον 4ο τίτλο Κυπέλλου Ουκρανίας με τον σύλλογο. Η Σαχτάρ είχε μια απογοητευτική σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση του ομίλου της.[19] Ο γιος του, Ραζβάν Λουτσέσκου, είναι πρώην τερματοφύλακας που αρκετές χρονιές ήταν προπονητής της Ραπίντ Βουκουρεστίου, μια ομάδα που είχε προπονήσει στο παρελθόν και ο πατέρας του. Συμπτωματικά, η Σαχτάρ και η Ραπίντ συναντήθηκαν στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Η αναμέτρηση αμφισβητήθηκε μόνο σε ένα σκέλος στο Ντόνετσκ τον Νοέμβριο του 2005 και έληξε με νίκη 1–0 για τη Ραπίντ.[20][21]

Στις 29 Μαΐου 2009, ο Λουτσέσκου έλαβε τον τίτλο «Επίτιμος πολίτης του Ντονέτσκ» από το δημοτικό συμβούλιο του Ντονέτσκ για «την κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, την ανάπτυξη και τη διάδοση του ουκρανικού ποδοσφαίρου, τη βελτίωση της περιοχής του Ντονέτσκ και της αρχής της Ουκρανίας στον κόσμο».

Τον Δεκέμβριο του 2009, απέρριψε μια πρόταση για να προπονήσει την Εθνική Ουκρανίας. Ο λόγος του ήταν να αποφύγει μια άλλη πιθανή σύγκρουση με τον γιο του, Ραζβάν, ο οποίος τότε ήταν ο προπομνητής της Εθνικής Ρουμανίας και θα μπορούσε να προκριθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012, το οποίο θα φιλοξενούσε η Ουκρανία.[22][23]

Ο Λουτσέσκου κέρδισε το βραβείο του Προπονητή της Χρονιάς στην Ουκρανία το 2006, το 2008, το 2009, το 2010, το 2011, το 2012, το 2013 και το 2014.

Οδήγησε τη Σαχτάρ στους ημιτελικούς του Γιουρόπα Λιγκ κατά την τελευταία του σεζόν, όπου αποκλείστηκε από την υπερασπίστρια της διοργάνωσης και την τελική νικήτρια, Σεβίλλη ΦΚ. Ανακοίνωσε την παραίτησή του στη διοίκηση το 2016, τελειώνοντας μια 12χρονη θητεία της Σαχτάρ και έγινε ο σπουδαιότερος προπονητής του συλλόγου. Στον τελευταίο αγώνα του, κέρδισε το Κύπελλο Ουκρανίας 2015–16, αφού νίκησε τη Ζορία Λουχάνσκ με 2–0 στον τελικό.

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης Επεξεργασία

Στις 24 Μαΐου 2016, ο Λουτσέσκου συμφώνησε σε διετές συμβόλαιο με τη ρωσική Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, με δυνατότητα επέκτασης για έναν ακόμη χρόνο.[24] Απολύθηκε περίπου ένα χρόνο αργότερα, καθώς η Ζενίτ απέτυχε να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, αφού τερμάτισε τρίτη στο Πρωτάθλημα Ρωσίας.[25]

Εθνική Τουρκίας Επεξεργασία

Στις 2 Αυγούστου 2017, διορίστηκε νέος προπονητής της Εθνικής Τουρκίας, διαδεχόμενος τον Φατίχ Τερίμ.[26]

Ντιναμό Κιέβου Επεξεργασία

Στις 23 Ιουλίου 2020, ο Λουτσέσκου επέστρεψε στην Ουκρανία, αφού υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την κύρια αντίπαλο της πρώην ομάδας του Σαχτάρ Ντόνετσκ, την ΦΚ Ντιναμό Κιέβου.[27] Η θητεία του ξεκίνησε με αμφιλεγόμενο τρόπο, καθώς προσπάθησε να παραιτηθεί από τη θέση του μετά από λίγες μόνο μέρες. Ο λόγος πίσω από τις ενέργειές του ήταν ότι οι οπαδοί της Ντιναμό Κιέβου διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την απόφαση να προσλάβουν τον Λουτσέσκου λόγω της μακροχρόνιας παραμονής του στη Σαχτάρ. Ο πρόεδρος της Ντιναμό, Ιχόρ Σούρκις, είπε αρχικά στον Τύπο ότι δεν γνώριζε τίποτα για την παραίτηση και αργότερα την ίδια ημέρα και οι δύο πλευρές επιβεβαίωσαν ότι η συνεργασία τους θα συνεχιστεί κανονικά.

Στις 20 Οκτωβρίου, στον εναρκτήριο αγώνα της Ντιναμό Κιέβου στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν εναντίον της Γιουβέντους, ο Λουτσέσκου έγινε ο γηραιότερος προπονητής σε αγώνα στη διοργάνωση, σε ηλικία 75 ετών και 83 ημερών. Ο αγώνας έληξε με ήττα με 2–0.[28] Ο Λουτσέσκου εξασφάλισε τον πρώτο του τίτλο πρωταθλήματος με την Ντιναμό Κιέβου στις 25 Απριλίου, μετά τη νίκη με 5–0 εναντίον της ΦΚ Ινχούλετς Πετρόβε.[29]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Λουτσέσκου είναι πολύγλωσσος. Μιλάει αγγλικά, πορτογαλικά, ισπανικά, ιταλικά, γαλλικά και ρωσικά εκτός από τη μητρική του, τα ρουμανικά.[30] Συχνά αναφέρεται ότι λέει στους παίκτες του ότι το να πηγαίνεις στο θέατρο ή να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι πολύ πιο ωφέλιμο από το να πηγαίνεις σε κλαμπ ή εστιατόρια.[31] Πίεσε επίσης τους παίκτες του να πάνε στο πανεπιστήμιο.[31] Ο γιος του, Ραζβάν Λουτσέσκου, ήταν επίσης ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής.

Στις 15 Ιουλίου 2009, ο Λουτσέσκου υπέστη περιστατικό προ εμφράγματος ασταθούς στηθάγχης και χειρουργήθηκε σε νοσοκομείο επειγόντων περιστατικών στο Ντόνετσκ.[32]

Στις 6 Ιανουαρίου 2012, ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα στο Βουκουρέστι και τραυματίστηκε σοβαρά.[33]

Στατιστικά σταδιοδρομίας Επεξεργασία

 
Ο Λουτσέσκου (στα λευκά) σε έναν αγώνα με αντίπαλο τη Στεάουα Βουκουρεστίου

Ως παίκτης Επεξεργασία

Πηγή:[34]

Ομάδα Σεζόν Πρωτάθλημα Κύπελλο Ευρώπη Σύνολο
Κατηγορία Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ
Ντινάμο Βουκουρεστίου 1963–64 Α Κατηγορία 2 0 – 2 0
1964–65 Α Κατηγορία 1 0 – 1 0
1967–68 Α Κατηγορία 17 1 – 17 1
1968–69 Α Κατηγορία 28 8 1 0 29 8
1969–70 Α Κατηγορία 24 4 – 24 4
1970–71 Α Κατηγορία 23 3 3 0 26 3
1971–72 Α Κατηγορία 26 7 3 0 29 7
1972–73 Α Κατηγορία 28 12 – 28 12
1973–74 Α Κατηγορία 25 5 2 1 27 6
1974–75 Α Κατηγορία 31 4 3 1 34 5
1975–76 Α Κατηγορία 26 6 2 1 28 7
1976–77 Α Κατηγορία 19 7 1 0 20 7
Σύνολο 250 57 15 3 265 60
Στιίντσα Βουκουρεστίου (δαν.) 1965–66 Β Κατηγορία –
1966–67 Β Κατηγορία –
Σύνολο 39 12 39 12
Κορβίνουλ Χουνεντοάρα 1977–78 Α Κατηγορία 34 7 – 34 7
1978–79 Α Κατηγορία 27 5 – 27 5
1979–80 Β Κατηγορία –
1980–81 Α Κατηγορία 27 7 – 27 7
1981–82 Α Κατηγορία 23 2 – 23 2
Σύνολο 111 21 111 21
Ντινάμο Βουκουρεστίου 1989–90 Α Κατηγορία 1 0 – 1 0
Σύνολο σταδιοδρομίας 401 90 15 3 416 93

Ως προπονητής Επεξεργασία

Τελευταία ενημέρωση: έως τις 12 Δεκεμβρίου 2021
Ομάδα Από Έως
G W D L GF GA GD Win %
Εθνική Ρουμανίας 1 Νοεμβρίου 1981 2 Οκτωβρίου 1986 &0000000000000042.00000042 &0000000000000015.00000015 &0000000000000013.00000013 &0000000000000014.00000014 &0000000000000035.71000035,71
Ντινάμο Βουκουρεστίου 1 Νοεμβρίου 1985 30 Ιουνίου 1990 &0000000000000177.000000177 &0000000000000132.000000132 &0000000000000028.00000028 &0000000000000017.00000017 &0000000000000074.58000074,58
Πίζα 1 Ιουλίου 1990 11 Μαρτίου 1991 &0000000000000024.00000024 &0000000000000008.0000008 &0000000000000005.0000005 &0000000000000011.00000011 &0000000000000033.33000033,33
Μπρέσια 1 Ιουλίου 1991 19 Φεβρουαρίου 1995 &0000000000000151.000000151 &0000000000000047.00000047 &0000000000000059.00000059 &0000000000000045.00000045 &0000000000000031.13000031,13
Μπρέσια 1 Ιουλίου 1995 25 Φεβρουαρίου 1996 &0000000000000029.00000029 &0000000000000007.0000007 &0000000000000009.0000009 &0000000000000013.00000013 &0000000000000024.14000024,14
Ρετζιάνα 1 Ιουλίου 1996 25 Νοεμβρίου 1996 &0000000000000013.00000013 &0000000000000001.0000001 &0000000000000004.0000004 &0000000000000008.0000008 0&0000000000000007.6900007,69
Ραπίντ Βουκουρεστίου 1 Ιουλίου 1997 31 Δεκεμβρίου 1998 &0000000000000057.00000057 &0000000000000041.00000041 &0000000000000011.00000011 &0000000000000005.0000005 &0000000000000071.93000071,93
Ίντερ Μιλάνο 1 Ιανουαρίου 1999 21 Μαρτίου 1999 &0000000000000017.00000017 &0000000000000004.0000004 &0000000000000004.0000004 &0000000000000009.0000009 &0000000000000023.53000023,53
Ραπίντ Βουκουρεστίου 1 Απριλίου 1999 30 Ιουνίου 2000 &0000000000000049.00000049 &0000000000000032.00000032 &0000000000000009.0000009 &0000000000000008.0000008 &0000000000000065.31000065,31
Γαλατασαράι 1 Ιουλίου 2000 30 Ιουνίου 2002 &0000000000000106.000000106 &0000000000000064.00000064 &0000000000000022.00000022 &0000000000000020.00000020 &0000000000000060.38000060,38
Μπεσίκτας 1 Ιουλίου 2002 17 Μαΐου 2004 &0000000000000089.00000089 &0000000000000053.00000053 &0000000000000019.00000019 &0000000000000017.00000017 &0000000000000059.55000059,55
Σαχτάρ Ντονέτσκ 17 Μαΐου 2004 24 Μαΐου 2016 &0000000000000573.000000573 &0000000000000395.000000395 &0000000000000090.00000090 &0000000000000088.00000088 &0000000000000068.94000068,94
Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης 24 Μαΐου 2016 28 Μαΐου 2017 &0000000000000040.00000040 &0000000000000025.00000025 &0000000000000007.0000007 &0000000000000008.0000008 &0000000000000062.50000062,50
Εθνική Τουρκίας 2 Αυγούστου 2017 11 Φεβρουαρίου 2019 &0000000000000017.00000017 &0000000000000004.0000004 &0000000000000006.0000006 &0000000000000007.0000007 &0000000000000023.53000023,53
Ντιναμό Κιέβου 23 Ιουλίου 2020 παρόν &0000000000000069.00000069 &0000000000000043.00000043 &0000000000000012.00000012 &0000000000000014.00000014 &0000000000000062.32000062,32
Σύνολο &0000000000001453.0000001.453 &0000000000000871.000000871 &0000000000000298.000000298 &0000000000000284.000000284 &0000000000000059.94000059,94

Διακρίσεις Επεξεργασία

Ως παίκτης Επεξεργασία

Ντινάμο Βουκουρεστίου[35]

Κορβίνουλ Χουνεντοάρα

  • Λίγκα 2 Ρουμανίας: 1979–80

Ως προπονητής Επεξεργασία

Κορβίνουλ Χουνεντοάρα

  • Λίγκα 2 Ρουμανίας: 1979–80

Ντινάμο Βουκουρεστίου

  • Πρωτάθλημα Ρουμανίας: 1989–90
  • Κύπελλο Ρουμανίας: 1985–86, 1989–90

Μπρέσια

Ραπίντ Βουκουρεστίου

Γαλατασαράι

Μπεσίκτας

  • Σούπερ Λιγκ Τουρκίας: 2002–03

Σαχτάρ Ντονέτσκ[36]

 
Ο Λουτσέσκου σηκώνει το τρόπαιο του Κυπέλλου Ουκρανίας 2010–11 με τη Σαχτάρ Ντονέτσκ.

Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης

Ντιναμό Κιέβου

  • Πρωτάθλημα Ουκρανίας: 2020–21
  • Κύπελλο Ουκρανίας: 2020–21
  • Σούπερ Καπ Ουκρανίας: 2020

Ατομικές

  • Gazeta Sporturilor Ρουμάνος Προπονητής της Χρονιάς : 2004, 2010, 2012, 2014, 2021
  • Ευρωπαϊκός Προπονητής της Χρονιάς: 2009

Τάγματα

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 215605. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ web.archive.org/web/20200726160456/https://www.footboom.com/ukrainian/high/1438093217-mirche-luchesku-70-let-samye-interesnye-fakty-iz-zhizni-mistera.html.
  3. ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 805. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  4. ↑ Rubio, Alberto· Clancy, Conor (23 Μαΐου 2019). «Guardiola on his way to becoming the most successful coach of all time». Marca. Ισπανία. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Lucescu's band of Brazilians aim to bring down Man United». FourFourTwo. 2 Οκτωβρίου 2013. http://www.fourfourtwo.com/us/features/lucescus-band-brazilians-aim-bring-down-man-united. 
  6. ↑ «How Mircea Lucescu put Shakhtar on the map». UEFA. 23 Μαΐου 2016. http://www.uefa.com/memberassociations/news/newsid=2367219.html. 
  7. ↑ «Shakhtar and Mircea Lucescu: 12 years together». shakhtar.com. 16 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2016. 
  8. ↑ источники, Внешние (19 Δεκεμβρίου 2013). «Луческу был признан тренером десятилетия в Румынии». ua-football.com. 
  9. ↑ «Lucescu becomes fifth coaching centurion». UEFA. 21 Οκτωβρίου 2015. http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=2293606.html. 
  10. ↑ «How Mircea Lucescu put Shakhtar on the map». UEFA. 23 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2016. 
  11. ↑ «Ukraine 2004/05». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  12. ↑ «Ukraine 2005/06». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  13. ↑ «Ukraine 2007/08». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  14. ↑ «Jadson the difference as Shakhtar triumph». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  15. ↑ «Ukraine 2009/10». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  16. ↑ «Ukraine 2010/11». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  17. ↑ «Shakhtar Champions League history». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  18. ↑ «Ukraine 2011/12». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  19. ↑ «2011-12 Champions League Group G». Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  20. ↑ «Shakhtar Donetsk 0-1 Rapid București». UEFA. https://www.uefa.com/uefaeuropaleague/season=2005/matches/round=2209/match=81959/index.html. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 
  21. ↑ «SAHTIOR - RAPID 0-1 Dulce si amar» (στα Ρουμανικά). jurnalul.ro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 
  22. ↑ Shakhtar trainer Lucescu not to coach Ukraine's national team Αρχειοθετήθηκε 2013-04-19 at Archive.is, Interfax-Ukraine (2 Δεκεμβρίου 2009)
  23. ↑ FFU President ready to officially offer job of national coach to Lucescu Αρχειοθετήθηκε 2012-09-06 at Archive.is, Interfax-Ukraine (1 Δεκεμβρίου 2009)
  24. ↑ «Lucescu appointed Zenit boss». Goal.com. 24 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2016. 
  25. ↑ «Зенит» благодарит Мирчу Луческу за сотрудничество (στα ρώσικα). ΦΚ Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. 28 Μαΐου 2017. 
  26. ↑ «Milli Takımın yeni teknik direktörü Lucescu» (στα τούρκικα). Τουρκική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. 3 August 2017. http://www.tff.org/default.aspx?pageID=202&ftxtID=27580. 
  27. ↑ «Mircea Lucescu becomes FC Dynamo Kyiv manager». Kyiv Post. 23 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2020. 
  28. ↑ «Morata double as Juve beat Dynamo Kyiv». BBC Sport. 20 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2020. 
  29. ↑ «Dynamo Kyiv seal Ukrainian Premier League title». Kyiv Post. 25 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  30. ↑ «Lucescu: "We were better». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2016. 
  31. ↑ 31,0 31,1 (στα ρώσικα). shakhtar.com (citing Газета «Сегодня»). 19 August 2011. http://shakhtar.com/ru/news/18276. 
  32. ↑ «Mircea Lucescu a suferit un preinfarct la Doneţk!». GSP. 
  33. ↑ «Mircea Lucescu, implicat într-un grav accident rutier. Antrenorul a suferit o contuzie toracică severă». antena3.ro. 
  34. ↑ «Player stats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  35. ↑ «Mircea LUCESCU». romaniansoccer.ro. 
  36. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2012. 
  37. ↑ «Про відзначення державними нагородами України». 
  38. ↑ 38,0 38,1 «Новости футбольного клуба "Шахтер" | Официальный сайт ФК "Шахтер" (Донецк)». shakhtar.com. 
  39. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2014. 
  40. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μίρτσεα_Λουτσέσκου&oldid=10432919"