Μακάρσκα

Η Μακάρσκα (Makarska) είναι πόλη της Κροατίας στις δαλματικές ακτές της Αδριατικής, περίπου 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Σπλιτ και 140 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Ντουμπρόβνικ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει 13.834 κατοίκους. Διοικητικά υπάγεται στη κομητεία Σπλιτ-Δαλματίας.

Μακάρσκα
Το λιμάνι της Μακάρσκα
Μακάρσκα 43°17′35″N 17°1′12″E
Χώρα	Κροατία
Νομός	Κομητεία Σπλιτ-Δαλματίας
Διοικητική υπαγωγή	Ζουπανία του Σπλιτ-Δαλματίας
Προστάτης	Πάπας Κλήμης Α΄
Πληθυσμός	13.834
Τηλ. κωδ.	021
Ζώνη ώρας	UTC+01:00
Ιστότοπος	makarska.hr
Σχετικά πολυμέσα

Η πόλη αποτελεί τουριστικό θέρετρο, κτισμένο σε ένα κλειστό κόλπο της Αδριατικές στους πρόποδες του όρους Βιόκοβο. Η πόλη χαρακτηρίζεται από τον πεζόδρομο με τους φοίνικες, στον οποίο βρίσκονται πολλοί χώροι εστίασης, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται η παραλία. Το ιστορικό κέντρο της Μακάρσκα αποτελείται από στενούς λιθόστρωτους δρόμους και εκεί βρίσκεται ο καθεδρικός της πόλης, καθώς και ένα παλιό Φραγκισκανικό μοναστήρι.

Η πόλη αποτελεί το επίκεντρο της ριβιέρας της Μακάρσκα, της ακτογραμμής μήκους 60 χιλιομέτρων ανάμεσα στις πόλεις Μπρέλα και Γκράντατς.

Ιστορία

Στην περιοχή υπήρχε οικισμός των Ιλλυριών, οι οποίοι είχαν συνασπιστεί υπό την καθοδήγηση των Αρδιαίων. Η συμμαχία αυτή έλεγχε την έκταση από τις εκβολές του Τσέτινα, στο σημερινό Όμιτς, μέχρι τις εκβολές του Αώου. Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή το 228 π.Χ. Μετά τη διάσπαση της Αυτοκρατορίας το 395, η περιοχή βρέθηκε υπό την κυριαρχία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Λόγω των συχνών επιδρομών, οι κάτοικοι της περιοχής μετακινήθηκαν στο Μούκκουρουμ, ένα μεγάλο οικισμό κτισμένο πάνω στο Βιόκοβο. Το Μούκουρουμ αναφέρεται στον χάρτη του Πόιτινγκερ και στα έγγραφα του συνόδου της Σαλώνας, της 4ης Μαΐου 533, με την οποία το Μούκουρουμ έγινε έδρα επισκοπής. Στη συνέχεια, το Μούκουρουμ καταστράφηκε από επιδρομές διάφορων λαών, όπως οι Οστρογότθοι. Κατά τον Μεσαίωνα, η κομητεία Μόκρο ήταν τμήμα του δουκάτου Νέρετβα και ήταν καταφύγιο πειρατών. Οι Ενετοί θέλησαν να καταστείλουν τις πειρατικές δραστηριότητες του στόλου της πόλης, αλλά ηττήθηκαν σε ναυμαχία στις 2 Σεπτεμβρίου 877 και αναγκάστηκαν να πληρώνουν φόρο για το δικαίωμα της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Η περιοχή τον 12ο αιώνα πέρασε στην κατοχή του βασιλείου των Κροατών και ένα αιώνα αργότερα των Ενετών και την περίοδο 1324-6 την κατέλαβαν οι Βόσνιοι μέχρι που προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τον 15ο αιώνα.

Η πρώτη αναφορά της πόλης με το σημερινό της όνομα έγινε το 1502. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η πόλη οχυρώθηκε με τρία φρούρια, ενώ ένα ακόμη κτίστηκε το 1568 για την εναντίον των Ενετών άμυνα. Κατά τη διάρκεια του Κρητικού πολέμου, το 1646, οι Ενετοί κατέλαβαν την ακτογραμμή, για να περάσει αργότερα πάλι στην κατοχή των Τούρκων, μέχρι το 1684 και τη συνθήκη του Κάρλοβιτς το 1699. Μετά την πτώση της Δημοκρατίας της Βενετίας το 1797, η Μακάρσκα με τη συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο δόθηκε στην Αυστρία. Η πόλη πέρασε στην κατοχή της Γαλλίας του Ναπολέοντα στις 8 Μαρτίου 1806 και παρέμεινε υπό γαλλική κατοχή μέχρι το 1813. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πόλη αναπτύχθηκε πολιτιστικά και οικονομικά. Ο πληθυσμός της Μακάρσκα υπολογίστηκε εκείνη την εποχή σε 1.580 κατοίκους. Μετά το 1813, η περιοχή πέρασε πάλι στην κατοχή των Αυστριακών και η οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξή της συνεχίστηκε. Το πρώτο ξενοδοχείο στην πόλη κατασκευάστηκε το 1914. Κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ, η πόλη ήταν η έδρα της Κεντρικής Διοίκησης του στόλου της Αδριατικής, μέχρι που αυτή μεταφέρθηκε στο Σπλιτ.

Αξιοθέατα

Στην πόλη λειτουργούν τρία μουσεία:

• Το μουσείο της πόλης Μακάρσκα, το οποίο στεγάζεται στη Βίλα Τονόλι.
• Το μαλακιολογικό μουσείο, το οποίο στεγάζεται σε Φραγκισκανικό μοναστήρι του 16ου αιώνα. Το μουσείο ιδρύθηκε από τον μοναχό Γιούρε Ράντιτς (1920-1990) και στα εκθέματά του περιλαμβάνονται 3.000 όστρακα και απολιθώματα ασπόνδυλων.
• Το Μουσείο Ψαριών, Καβουριών και Οστράκων.