Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας
Ο Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ (Maximilian I. Joseph, 27 Μαΐου 1756 - 13 Οκτωβρίου 1825) του Οίκου του Βίττελσμπαχ, από τον κλάδο Παλατινάτου-Μπίρκενφελντ, ήταν Βασιλιάς της Βαυαρίας (1806-1825), Εκλέκτωρ της Βαυαρίας ως Μαξιμιλιανός Δ΄ (1799-1805) και Δούκας του Τσβάιμπρυκεν (1795-1799).
| Μαξιμιλιανός Α' Ιωσήφ | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 1 Ιανουαρίου 1806 - 13 Οκτωβρίου 1825 |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος Α΄ |
Δούκας (εκλέκτωρ) της Βαυαρίας, παλατινός κόμης του Ρήνου | |
| Περίοδος | 1799 - 1806 |
| Προκάτοχος | Κάρολος Θεόδωρος |
| Γέννηση | 27 Μαΐου 1756 Σβέτσινγκεν, Μπάντεν |
| Θάνατος | 13 Οκτωβρίου, 1825 Μόναχο, Βαυαρία |
| Τόπος ταφής | Τεατίνερκιρχε, Μόναχο |
| Σύζυγος | Αυγούστα Βιλελμίνη της Έσσης-Ντάρμστατ Καρολίνα της Βάδης |
| Επίγονοι | Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας Αυγούστα Καρολίνα Αυγούστα Κάρολος Θεόδωρος Ελισάβετ Λουδοβίκα Αμαλία Αυγούστα Σοφία Μαρία Άννα Λουδοβίκα |
| Οίκος | Οίκος του Βίττελσμπαχ |
| Πατέρας | Φρειδερίκος Μιχαήλ του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν |
| Μητέρα | Μαρία Φραγκίσκη του Παλατινάτου-Ζούλτσμπαχ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Φρειδερίκου Μιχαήλ του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν-Μπίρκενφελντ και της Μαρίας Φραγκίσκης του Βίττελσμπαχ, κόρης του Ιωσήφ Καρόλου του Παλατινάτου-Ζούλτσμπαχ.
Η εποχή τουΕπεξεργασία
Ο Μαξιμιλιανός Μαρία Μιχαήλ Ιωάννης Βαπτιστής Φραγκίσκος ντε Παόυλα Ιωσήφ Γασπάρ Ιγνάτιος Νέπομουκ γεννήθηκε στο Σβέτσινγκεν και είχε επιμελημένη μόρφωση υπό την επίβλεψη του θείου του, Χριστιανού Δ΄ του Τσβάιμπρυκεν, που του έδωσε τον τίτλο του Κόμη του Ράπολτσταϊν και τον εγκατέστησε στο Μέγαρο των Δύο Γεφυρών στο Στρασβούργο. Ενόσω σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο, φιλοξένησε για λίγο τον Κλέμενς φον Μέττερνιχ, μέλλοντα καγκελάριο της Αυστρίας. Ανέλαβε συνταγματάρχης του Γαλλικού στρατού και γρήγορα προήχθη σε υποστράτηγο, αλλά όταν ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση μεταπήδησε στον Αυστριακό στρατό και έλαβε μέρος στις πρώτες εκστρατείες.
Το 1795 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του Κάρολος Β΄ Αύγουστος και τον διαδέχθηκε ο Μαξιμιλιανός ως Δούκας του Τσβάιμπρυκεν. Το 1799 απεβίωσε ο μακρινός εξάδελφός του Κάρολος Δ΄, τελευταίος του κλάδου του Ζούλτσμπαχ και τον διαδέχθηκε και αυτόν ως Εκλέκτωρ της Βαυαρίας, Παλατινός Κόμης του Ρήνου και Δούκας του Μπεργκ.
Βασιλιάς της ΒαυαρίαςΕπεξεργασία
Ο νέος βασιλιάς της Βαυαρίας ήταν ο σημαντικότερος από τους πρίγκιπες της Συνομοσπονδίας του Ρήνου και παρέμεινε σύμμαχος του Ναπολέοντα μέχρι την παραμονή της Μάχης της Λειψίας, όταν με τη Συνθήκη του Ριντ (8 Οκτωβρίου 1813) έλαβε την εγγύηση για την ακεραιότητα του βασιλείου του με την προσχώρησή του στους Συμμάχους.[1][2] Στις 14 Οκτωβρίου η Βαυαρία κήρυξε επίσημα τον πόλεμο στη Ναπολεόντεια Γαλλία. Η συνθήκη υποστηρίχθηκε με πάθος από τον διάδοχο του θρόνου Λουδοβίκο και τον στρατάρχη Καρλ Φίλιπ φον Βρέντε.[3]
Με την πρώτη Συνθήκη των Παρισίων (3 Ιουνίου 1814) ωστόσο, δέχτηκε να παραχωρήσει το Τυρόλο στην Αυστρία με αντάλλαγμα το πρώην Μεγάλο Δουκάτο του Βύρτσμπουργκ.[4][5] Στο Συνέδριο της Βιέννης, στο οποίο συμμετείχε αυτοπροσώπως, ο Μαξιμιλιανός αναγκάστηκε να προβεί σε περαιτέρω παραχωρήσεις προς την Αυστρία, εκχωρώντας το Σάλτσμπουργκ και τις περιφέρειες Ίνφιρτελ και Χάουσρουκφιρτελ με αντάλλαγμα το δυτικό τμήμα του παλιού Παλατινάτου. Ο βασιλιάς πολέμησε σκληρά για να διατηρήσει τη σταθερότητα των βαυαρικών εδαφών, όπως κατοχυρώθηκε στο Ριντ, αλλά το μόνο κέρδος όπου μπορούσε να ελπίζει ήταν μια διαβεβαίωση από τον Μέττερνιχ σχετικά με τη διαδοχή του Μπάντεν, η οποία ήταν επίσης καταδικασμένη να μην εκτελεστεί.[6][3][7]
Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βιέννης, καθώς και μετέπειτα, ο Μαξιμιλιανός αντιτάχθηκε σταθερά σε κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της Γερμανίας που θα έθετε σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της Βαυαρίας, ενώ με την επιμονή του για την αρχή της πλήρους κυριαρχίας προς τους Γερμανούς πρίγκιπες συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη χαλαρή και αδύναμη οργάνωση της νέας Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα της Γερμανίας (8 Ιουνίου 1815), που αποφασίστηκε στο Συνέδριο της Βιέννης διακηρύχθηκε στη Βαυαρία, όχι ως νόμος αλλά ως διεθνής συνθήκη. Ο Μαξιμιλιανός επιθυμούσε εν μέρει να εξασφαλίσει λαϊκή υποστήριξη στην πρόθεσή του να αντισταθεί σε οποιεσδήποτε παρεμβάσεις της ομοσπονδιακής δίαιτας (Βουλής) στις εσωτερικές υποθέσεις της Βαυαρίας και να δώσει ενότητα στα κάπως ετερογενή εδάφη του. Γι' αυτό το λόγο, στις 26 Μαΐου 1818, παραχώρησε ένα φιλελεύθερο σύνταγμα προς τον λαό του. Ο Μαξιμίλιαν φον Μονζελά, ο οποίος είχε αντιταχθεί στην παραχώρηση αυτή, είχε καθαιρεθεί κατά το προηγούμενο έτος, ενώ ο Μαξιμιλιανός είχε επίσης αναστρέψει την εκκλησιαστική πολιτική του, υπογράφοντας στις 24 Οκτωβρίου 1817 μια συμφωνία με τη Ρώμη, με την οποία αποκαταστάθηκαν οι εξουσίες του κλήρου, που περιορίστηκαν σε μεγάλο βαθμό υπό τη διοίκηση του Μονζελά.[3][8]
Το νέο κοινοβούλιο αποδείχθηκε πιο ανεξάρτητο από ότι ανέμενε και το 1819 ο Μαξιμιλιανός προσπάθησε να προσφύγει σε δυνάμεις που θα κατέστειλαν το δικό του δημιούργημα. Όμως ο κομματικός λαϊκισμός του και οι γνήσιες λαϊκές συμπάθειες προς αυτό, εμπόδισαν το βασιλιά να επιτρέψει την αυστηρή εφαρμογή των Διαταγμάτων του Κάρλσμπαντ μέσα στα εδάφη του.[3]
Ο Μαξιμιλιανός πέθανε στο Παλάτι του Νύμφενμπουργκ στο Μόναχο στις 13 Οκτωβρίου 1825 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος Α΄.[3] Ο Μαξιμιλιανός είναι θαμμένος στην κρύπτη της Εκκλησία των Θεατίνων στο Μόναχο.[9]
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Με την πρώτη του σύζυγο Αυγούστα Βιλελμίνη, κόρη του Γεωργίου Γουλιέλμου της Έσσης-Ντάρμστατ, είχε πέντε τέκνα:
- Λουδοβίκος Α΄ (1786 - 1868), Βασιλιάς της Βαυαρίας.
- Αυγούστα (1788 - 1851), παντρεύτηκε τον Ευγένιο ντε Μπωαρναί, Δούκα του Λόιχτενμπεργκ.
- Αμαλία Μαρία Αυγούστα (1790 - 1794).
- Καρολίνα Αυγούστα (1792 - 1873), παντρεύτηκε πρώτα τον Γουλιέλμο Α΄ της Βυρτεμβέργης και έπειτα τον Φραγκίσκο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
- Κάρολος Θεόδωρος Μαξιμιλιανός (1795 - 1875), Πρίγκιπας της Βαυαρίας.
Με τη δεύτερη σύζυγό του Καρολίνα, κόρη του Καρόλου Λουδοβίκου της Βάδης, είχε οκτώ τέκνα:
- θνησιγενής γιος (5 Σεπτεμβρίου 1799).
- Μαξιμιλιανός Ιωσήφ Κάρολος Φρειδερίκος (1800 - 1803).
- Ελισάβετ Λουδοβίκα (1801 - 1873), παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο Δ΄ της Πρωσίας.
- Αμαλία Αυγούστα (1801 - 1877), παντρεύτηκε τον Ιωάννη της Σαξονίας.
- Μαρία Άννα Λεοπολδίνα (1805 - 1877), παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Αύγουστο Β΄ της Σαξονίας (αδελφό του Ιωάννη).
- Σοφία Φρειδερίκη Δωροθέα (1805 - 1872), παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Κάρολο, Αρχιδούκα της Αυστρίας.
- Λουδοβίκα Βιλελμίνη (1808 - 1892), παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό Ιωσήφ, Δούκα εν Βαυαρία.
- Μαξιμιλιανή Ιωσηφίνα Καρολίνα (1810 - 1821).
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ https://www.historyrhymes.info/2013/01/26/kings-of-bavaria-king-maximilian-i-joseph/
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 https://www.britannica.com/biography/Maximilian-I-king-of-Bavaria
- ↑ https://www.history.com/topics/american-revolution/treaty-of-paris
- ↑ https://www.britannica.com/event/Treaties-of-Paris-1814-1815
- ↑ Chisholm 1911, σελ. 291 cites Baden History, iii, 506.
- ↑ https://www.britannica.com/event/Congress-of-Vienna
- ↑ http://www.hlrn.org/img/documents/final_congress_viennageneral_treaty1815.pdf
- ↑ https://www.gpsmycity.com/attractions/theatine-church-13897.html Theatine Church, Munich
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "article name needed". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
- Palmer, Alan (1972). Metternich: Councillor of Europe (1997 reprint ed.). London: Orion. ISBN 978-1-85799-868-9.