Η Μαρία Πία της Σαβοΐας (ιταλ. Maria Pia di Savoia, 14 Φεβρουαρίου 1847 - 5 Ιουλίου 1911) υπήρξε βασίλισσα της Πορτογαλίας ως σύζυγος του Λουδοβίκου Α΄.[1]

Μαρία Πία
Βασίλισσα της Πορτογαλίας
Γέννηση14 Φεβρουαρίου 1847
Τορίνο, Βασίλειο της Σαρδηνίας
Θάνατος5 Ιουλίου 1911 (64 ετών)
Νικελίνο, Βασίλειο της Ιταλίας
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σουπέργκα, Τορίνο
ΣύζυγοςΛουδοβίκος Α΄ της Πορτογαλίας
ΕπίγονοιΚάρολος
Αλφόνσος
ΟίκοςΣαβοΐας
ΠατέραςΒίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Ιταλίας
ΜητέραΑδελαΐδα της Αυστρίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολικισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Μαρία Πία ήταν η κόρη του Βίκτωρος Εμμανουήλ Β΄ της Ιταλίας και της συζύγου του Αδελαΐδας των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρης του Ράινερ Ιωσήφ, Αρχιδούκα της Αυστρίας.[1] Την ημέρα της βάπτισης της, ο Πάπας Πίος Θ΄, ως ανάδοχός της, της χάρισε ένα Χρυσό Τριαντάφυλλο.[1] Υπήρξε μεγάλη διδάσκαλος του Τάγματος της Αγίας Ισαβέλλας.

Ο γάμος της με τον Λουδοβίκο του Οίκου της Μπραγκάνσα έγινε στις 6 Οκτωβρίου 1862 στη Λισαβόνα.[1] Ως βασίλισσα, η Μαρία Πία θεωρήθηκε από κάποιους ως πολυδάπανη, όμως τα φιλανθρωπικά της έργα δεν αμφισβητούνται από κανένα.[1] Έμεινε γνωστή στο λαό ως «άγγελος της φιλανθρωπίας» και «μητέρα των φτωχών», εξαιτίας της συμπόνιας και της αρωγής της σε κοινωνικούς σκοπούς. Εκείνη ήταν σε μεγάλο βαθμό η υπεύθυνη για το εσωτερικό του Βασιλικού Παλατιού Αζούντα στη Λισαβόνα, όπου ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται για δεξιώσεις κατά τη διάρκεια επισκέψεων ξένων αρχηγών κρατών.[2]

Παρότι ο σύζυγός της απεβίωσε στις 19 Οκτωβρίου 1889, η Μαρία Πία παρέμεινε πολύ δραστήρια και συνέχισε τα κοινωνικά της έργα, κατέχοντας ταυτόχρονα δεσπόζουσα θέση στην Αυλή.[1] Κατά την απουσία του νέου Βασιλιά και της Βασίλισσας στο εξωτερικό, εκείνη αναλάμβανε τα καθήκοντά τους.[1] Κατά τα τελευταία της χρόνια στην Πορτογαλία, είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή, ειδικά μετά της δολοφονία του γιου της Καρόλου Α΄. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα, μαζί με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια, τον Οκτώβριο του 1910, έπειτα από στρατιωτικό κίνημα (5 Οκτωβρίου) που εκθρόνισε τον εγγονό της Εμμανουήλ Β΄ κατάργησε τη μοναρχία.[3] Η ίδια απεβίωσε στην Ιταλία στις 5 Ιουλίου 1911 και ενταφιάστηκε στο Βασιλικό Μαυσωλείο της Βασιλικής της Σουπέργκα στο Τορίνο.[1]

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το Λουδοβίκο Α΄ της Πορτογαλίας και απέκτησε 2 παιδιά:

Παραπομπές Επεξεργασία