Μαρία του Μπόχυν
Η Μαρία του Μπόουαν (Mary de Bohun, 1369 – 4 Ιουνίου 1394) ήταν πρώτη σύζυγος του Ερρίκου Δ΄ της Αγγλίαςαλλά δεν πρόλαβε να γίνει βασίλισσα επειδή απεβίωσε πριν ανέλθει ο σύζυγός της στον θρόνο. Η Μαρία ήταν κόρη του Χάμφρεϋ ντε Μπόουαν, 7ου Κόμη του Χέρφορντ, και της Τζόαν Φιτζάλαν, κόρης του Ρίτσαρντ Φιτζάλαν, 10ου Κόμη του Αράντελ.[6] Μέσω της μητέρας της η Μαρία καταγόταν από τον Λιουέλιν τον Μεγάλο.
| Μαρία του Μπόουαν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mary de Bohun (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 1369 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 4 Ιουλίου 1394[2] Κάστρο του Πίτερμπρο |
| Αιτία θανάτου | τοκετός |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Αγγλία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Αγγλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | companion |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Δ' της Αγγλίας (1381–1394)[3][4] |
| Τέκνα | Ερρίκος Ε' της Αγγλίας[3] Ιωάννης του Λάνκαστερ Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ[3] Λευκή της Αγγλίας[3][5] Φιλίππη της Αγγλίας, βασίλισσα της Δανίας[5] Edward Plantagenet[5] Θωμάς του Κλάρενς[5][3] |
| Γονείς | Χάμφρεϋ του Μπόχυν, 7ος κόμης του Χέρεφορντ[3] και Τζόαν ντε Μπόχυν, κόμισσα του Χέρεφορντ[3] |
| Αδέλφια | Eleanor de Bohun[3] |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή της, Έλενορ ντε Μπόουαν, ήταν κληρονόμοι της πατρικής περιουσίας, η Έλενορ έγινε σύζυγος του Θωμά του Γούντστοκ, μικρότερου γιου του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας. Η αδελφή της Έλενορ, προκειμένου να κληρονομήσει την πατρική περιουσία η ίδια μαζί με τον σύζυγό της, προσπάθησε να πείσει την Μαρία να γίνει μοναχή. Με τη σύμφωνη γνώμη του Ιωάννη της Γάνδης, η θεία της την μετέφερε βίαια από το κάστρο του Θωμά στο Πλέσεϋ πίσω στο Αράντελ. Εκεί ο Ιωάννης της Γάνδης πάντρεψε τη Μαρία με τον μεγαλύτερο γιο του Χένρυ Μπόλινγκμπροουκ, μελλοντικό Ερρίκο Δ΄ της Αγγλίας. [7] Ο γάμος του νέου ζεύγους έγινε στις 27 Ιουλίου 1380 στο Κάστρο του Αράντελ· η Μαρία ήταν τότε μόνο 12 ετών. Ο Ιωάννης της Γάνδης ζήτησε από το νεαρό ζευγάρι να μην έχει ερωτική επαφή, μέχρι να φτάσει η Μαρία 16 ετών· το ζευγάρι δεν υπάκουσε και η Μαρία σε ηλικία 14 ετών γέννησε πρόωρα έναν γιο, τον Εδουάρδο, που έζησε μόνο λίγες ημέρες.[8]
Η Μαρία έζησε τα επόμενα χρόνια στο Κάστρο του Μόνμουθ μαζί με τον σύζυγο της· εκεί γέννησε τους επόμενους δυο γιους της. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Ερρίκος, αργότερα έγινε πρίγκιπας της Ουαλίας (1399)· στην συνέχεια διαδέχθηκε τον πατέρα του (1413) και έγινε ένας από τους ενδοξότερους βασιλείς στην αγγλική ιστορία.
Η Μαρία απεβίωσε στο κάστρο του Πίτερμπρο λόγω επιπλοκών από τη γέννα του μικρότερου παιδιού της, της Φιλίππης. Τάφηκε στη Εκκλησία της Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Λέστερ. [9]
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε το 1381 τον Ερρίκο Δ΄ της Αγγλίας και είχε τέκνα:
- Ερρίκος Ε΄ (1385 - 1422), Βασιλιάς της Αγγλίας.
- Θωμάς (1387 - 1421), 1ος Δούκας του Κλάρενς.
- Ιωάννης (1389 - 1435), 1ος Δούκας του Μπέντφορντ.
- Χάμφρεϋ (1390 - 1447), Δούκας του Γκλώστερ.
- Λευκή (1392 - 1409), παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Γ΄ του Παλατινάτου.
- Φιλίππη (1394 - 1430), παντρεύτηκε τον Έρικ της Πομερανίας, Βασιλιά της Δανίας, Νορβηγίας & Σουηδίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 8081106. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 «Kindred Britain»
- ↑ p10187.htm#i101864. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Women of the English Nobility and Gentry, 1066-1500, transl. & ed. Jennifer C. Ward, (Manchester University Press, 1995), 21.
- ↑ Anthony Goodman, John of Gaunt: The Exercise of Princely Power in Fourteenth-Century Europe, (Routledge, 2013), 276.
- ↑ Jennifer Ward, Women in England in the Middle Ages, (Hambledon Continuum, 2006), 49.
- ↑ Charles J. Billson, Mediaeval Leicester, (Leicester, 1920)
Πηγές Επεξεργασία
- Alison Weir: Britain's Royal Families: The Complete Genealogy (London, U.K.: The Bodley Head, 1999)
- Anthony Goodman: John of Gaunt: The Exercise of Princely Power in Fourteenth-Century Europe, (Routledge, 2013)
- Charles J. Billson: Mediaeval Leicester, (Leicester, 1920)
- Jennifer Ward: Women in England in the Middle Ages, (Hambledon Continuum, 2006)
- Women of the English Nobility and Gentry, 1066-1500, transl. & ed. Jennifer C. Ward, (Manchester University Press, 1995)