Βικιπαίδεια

Μαργαρίτα Ντάγκλας

Η Μάργκαρετ Ντάγκλας (αγγλ. Margaret Douglas, 8 Οκτωβρίου 1515 - 7 Μαρτίου 1578) ήταν κόρη της Μαργαρίτας της Αγγλίας, Χήρας Βασίλισσας της Σκωτίας, και του Άρτσιμπαλντ Ντάγκλας, 6ου Κόμη του Άνγκους, και με ο γάμο της έγινε κόμισσα του Λένοξ.

Μάργκαρετ Ντάγκλας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Οκτωβρίου 1515
Νορθάμπερλαντ
Θάνατος7  Μαρτίου 1578
Χάκνεϊ
Τόπος ταφήςΑββαείο του Ουέστμινστερ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚυρία επί των τιμών[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜατθαίος Στιούαρτ, 4ος κόμης του Λέννοξ (από 1544)[2][3]
Lord Thomas Howard[3]
ΤέκναΕρρίκος Στιούαρτ, 1ος δούκας του Όλμπανυ[2]
Henry Stuart[4]
Κάρολος Στιούαρτ, 1ος κόμης του Λέννοξ[4][2]
ΓονείςArchibald Douglas, 6th Earl of Angus[2] και Μαργαρίτα Τυδώρ[2]
ΑδέλφιαΙάκωβος Ε΄ της Σκωτίας
Arthur Stewart, Duke of Rothesay
James, Duke of Rothesay
Alexander Stewart, Duke of Ross
ΟικογένειαClan Douglas
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Στην νεότητα της ήταν ευνοούμενη του θείου της, Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας, αλλά προκάλεσε δυο φορές την οργή του Βασιλιά. Την πρώτη φορά λόγω της παράνομης σχέσης της με τον λόρδο Τόμας Χάουαρντ που πέθανε στον Πύργο του Λονδίνου (1537), την δεύτερη με τον ανιψιό του Τόμας, Τσαρλς Χάουαρντ, τον αδελφό της συζύγου του Ερρίκου Η΄, Κάθριν Χάουαρντ (1540). Η Μάργκαρετ Ντάγκλας παντρεύτηκε στις 6 Ιουλίου 1544 το Μάθιου Στιούαρτ, 4ο Κόμη του Λέννοξ, έναν σημαντικό Σκωτσέζο ευγενή από τον Οίκο των Στιούαρτ. Ο γιος τους Χένρυ Στιούαρτ, 1ος Δούκας του Όλμπανυ θα παντρευτεί την Μαρία Α΄ της Σκωτίας και θα είναι ο πατέρας του Ιακώβου Α΄ της Αγγλίας του πρώτου βασιλιά που θα ενώσει τα στέμματα των δυο χωρών.

Βιογραφία

Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Η Μάργκαρετ γεννήθηκε στο Κάστρο του Αρμπότλ στην Νορθουμβρία. Η μητέρα της δραπέτευσε από την Σκωτία, όταν ο πατέρας της αντιμετώπιζε δυσκολίες στην χώρα. Ο Άνγκους απειλήθηκε από τον Ιάκωβο Ε΄ της Σκωτίας τον Οκτώβριο του 1528 και έστειλε την Μάργκαρετ να διασχίσει τον ποταμό Τουίντ για να καταλήξει στο αγγλικό Κάστρο του Νόραμ.[5] Μετά από μια στάση στο Κάστρο του Μπέρικ ενώθηκε με τη γκουβερνάντα της, Ίζομπελ Χόππαρ, και κατέληξε στο νοικοκυριό του νονού της, καρδιναλίου Τόμας Γούλσεϋ (1473 - 1530).[6] Μετά τον θάνατο του Γούλσεϋ (1530), η Μάργκαρετ προσκλήθηκε στα Βασιλικά Ανάκτορα του Μπωλιέ που ήταν η κατοικία της πριγκίπισσας Μαρίας.[7] Λόγω της μεγάλης συγγένειας που είχε με το αγγλικό Στέμμα η Μάργκαρετ ανατράφηκε κρυφά στην αγγλική Αυλή και είχε στενές σχέσεις με την ξαδέλφη της, Μαρία- η φιλία θα τις ακολουθήσει μέχρι το τέλος.[8] Τα Χριστούγεννα του 1530, του 1531, και του 1532 στα Ανάκτορα του Γκρίνουιτς ο Ερρίκος Η΄ έδωσε στην Μάργκαρετ το ποσό των 10 μάρκων.[9]

Όταν εγκαταστάθηκε η Αυλή της Ανν Μπολέυν, η Μάργκαρετ διορίστηκε κυρία επί των τιμών συνάντησε τον Τόμας Χάουαρντ και ξεκίνησε η παράνομη σχέση τους. Ο Τόμας Χάουαρντ ήταν γιος του Τόμας Χάουαρντ, 2ου Δούκα του Νόρφοκ, και της δεύτερης συζύγου του, Άγκνες Τίλνεϋ.[10][11][12] Στα τέλη του 1535 ο Τόμας και η Μάργκαρετ έπεσαν σε σφοδρό έρωτα και αρραβωνιάστηκαν μυστικά.[13]

Ο Ερρίκος Η΄ στράφηκε τον Μάιο του 1536 εναντίον της Ανν Μπολέυν, στις αρχές του Ιουλίου όταν έμαθε την παράνομη σχέση της Μάργκαρετ με τον Χάουαρντ εξοργίστηκε. Ο Ερρίκος Η΄ κήρυξε τις κόρες του, Μαρία και Ελισάβετ, νόθες αφήνοντας την Μάργκαρετ πολύ ψηλά στην σειρά διαδοχής αλλά ήταν πολιτικά εξοργιστικό να προχωρήσει σε γάμο με έναν ισχυρό ευγενή συγγενή της πρώην βασίλισσας. Το Κοινοβούλιο στις 18 Ιουλίου 1536 καταδίκασε σε θάνατο τον Τόμας Χάουαρντ και απαγόρευσε τον γάμο οποιουδήποτε μέλους της βασιλικής οικογένειας χωρίς την άδεια του βασιλιά.[13] Ο Τόμας δεν εκτελέστηκε, αλλά παρέμεινε αιχμάλωτος στον Πύργο του Λονδίνου, αφού αναγκάστηκε να διακόψει την σχέση του με την Μάργκαρετ. Πέθανε εκεί στις 31 Οκτωβρίου 1537. Η Μάργκαρετ αρρώστησε στον Πύργο και ο Βασιλιάς της έδωσε την άδεια να πάει στο Αββαείο της Σάιον, υπό την επίβλεψη της ηγουμένης. Ελευθερώθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1537.[7][13]

 
Ο τάφος της Μάργκαρετ Ντάγκλας στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.

Το 1539 η Μαρία και η νύφη του Βασιλιά, Δούκισσα του Ρίτσμοντ[14], προσκλήθηκαν να χαιρετήσουν τη νέα σύζυγο του Ερρίκου Η΄, Άννα της Κλέβης, στα Ανάκτορα του Γκρίνουϊτς και να την μεταφέρουν στον Βασιλιά, αλλά ο Ερρίκος το αρνήθηκε και προτίμησε να την συναντήσει στο Ρότσεστερ.[15] Η Μάργκαρετ για δεύτερη φορά προκάλεσε την οργή του Βασιλιά (1540) με νέα παράνομη σχέση με τον Τσαρλς Χάουαρντ, ετεροθαλή ανιψιό του προηγούμενου ερωμένου της Τόμας και αδελφό της πέμπτης συζύγου του Ερρίκου Η΄, Κάθριν Χάουαρντ.[7][16] Η Μάργκαρετ ήταν μια από τις μάρτυρες του τελευταίου γάμου του Ερρίκου Η΄ με την Κάθριν Παρ στο Χάμπτον Κωρτ (1543) και έγινε μια από τις συνοδούς της.[17] Η Κάθριν και η Μάργκαρετ ήταν συνδεδεμένες με στενή φιλία και ήταν μαζί στην Αυλή από την δεκαετία του 1520.[18]

Γάμος

Επεξεργασία

Η Μάργκαρετ Στιούαρτ παντρεύτηκε τον εξόριστο Σκωτσέζο ευγενή Μάθιου Στιούαρτ, 4ο Κόμη του Λέννοξ, που έγινε αργότερα αντιβασιλέας της Σκωτίας (1570 - 1571). Απέκτησαν οκτώ ή εννέα παιδιά: τέσσερεις γιους και τέσσερεις κόρες. Από αυτά επέζησαν δυο γιοι: ο Χένρυ, Λόρδος Ντάρνλεϋ, που παντρεύτηκε την Μαρία της Σκωτίας, κόρη του Ιακώβου Ε΄, και ο Τσαρλς, 1ος Κόμης του Λέννοξ, που παντρεύτηκε (1574) την Ελίζαμπεθ Κάβεντις, κόρη του σερ Ουίλλιαμ Κάβεντις και της Ελίζαμπεθ Κάβεντις (γνωστής ως "Μπες του Χάρντγουικ"). Τα εγγόνια της Μάργκαρετ και του Μάθιου ήταν ο Ιάκωβος ΣΤ΄ της Σκωτίας και η λαίδη Αρμπέλλα Στιούαρτ.

Τον Ιούνιο του 1548 στην διάρκεια του πολέμου η Μάργκαρετ δέχτηκε γράμμα από τον πατέρα της ότι ο θείος της, Τζωρτζ Ντάγκλας, και άλλα μέλη της οικογένειας αιχμαλωτίστηκαν στα Ανάκτορα του Νταλκήθ. Ο Άνγκους είχε την ελπίδα ότι η κόρη του και ο σύζυγος της θα μεσολαβήσουν για να έχουν ευνοϊκή μεταχείριση οι αιχμάλωτοι. Ο Κόμης του Λέννοξ μεταβίβασε το γράμμα στον αντιβασιλέα της Αγγλίας, Δούκα του Σόμερσετ, προκειμένου να παραχωρήσει την απαιτούμενη βοήθεια. Η Μάργκαρετ έγραψε γράμμα στον πατέρα της τον Μάρτιο του 1549 και παραπονέθηκε ότι ο σύζυγος της απέφευγε να την συναντήσει και του ζητούσε να μεσολαβήσει σε μια πιο ειλικρινή σχέση μεταξύ τους.[19] Την εποχή της Μαρίας Α΄ της Αγγλίας, η λαίδη Μάργκαρετ είχε δωμάτια στα Ανάκτορα του Ουέστμινστερ. Τον Νοέμβριο του 1553 η Βασίλισσα είπε στον πρέσβη της Σιμόν Ρενάρ (1513 - 1573) ότι η Μάργκαρετ θα ήταν μια καλή επιλογή για να την διαδεχτεί.[20] Η Μάργκαρετ θρήνησε έντονα την Μαρία στην ταφική της πομπή τον Δεκέμβριο του 1558.[21] Με την άνοδο στον θρόνο της Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας, η Μάργκαρετ μετακινήθηκε στο Γιόρκσιρ μετατρέποντας την οικία της σε Καθολικό κέντρο, αργότερα πάντρεψε τον μεγαλύτερο γιο της με την Μαρία της Σκωτίας αποκτώντας δικαιώματα στον αγγλικό θρόνο. Η βασίλισσα Ελισάβετ έντονα δυσαρεστημένη από τον γάμο έστειλε την Μάργκαρετ στον Πύργο του Λονδίνου (1566), αλλά μετά τον φόνο του Ντάρνλεϋ ελευθερώθηκε (1567). Η Μάργκαρετ αρχικά αποκήρυξε την νύφη της Μαρία της Σκωτίας, αλλά αργότερα συμφιλιώθηκε μαζί της. Ο σύζυγος της έγινε αντιβασιλέας της Σκωτίας, αλλά δολοφονήθηκε το 1571 από τους υποστηρικτές της βασίλισσας Μαρίας. Το 1574 προκάλεσε ξανά την οργή της Ελισάβετ όταν αποφάσισε να παντρέψει τον μικρότερο γιο της, Τσαρλς, με την Ελίζαμπεθ Κάβεντις, θετή κόρη του Κόμη του Σρούσμπερυ. Αιχμαλωτίστηκε ξανά στον Πύργο του Λονδίνου, αλλά συγχωρέθηκε με τον θανάτου του Τσαρλς (1576). Η πολιτική της Μάργκαρετ είχε σημαντική συμβολή στην άνοδο του εγγονού της αργότερα στον θρόνο της Αγγλίας.

Θάνατος

Επεξεργασία

Μετά τον πρόωρο θάνατο του μικρότερου γιου της ζήτησε την βοήθεια από την εγγονή της, Αρμπέλλα, αλλά δεν έζησε ακόμα πολύ. Λίγες μέρες πριν τον θάνατο της είχε έναν δείπνο με τον Ρόμπερτ Ντάντλεϋ, 1ο Κόμη του Λέστερ, κυκλοφόρησαν φήμες ότι δηλητηριάστηκε, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις. Η Μάργκαρετ πέθανε πολύ χρεωμένη, αλλά η κηδεία της -με εντολή της Ελισάβετ- ήταν πλούσια. Τάφηκε μαζί με τον γιο της, Τσαρλς, στην νότια πλευρά του παρεκκλησίου του Ερρίκου Ζ΄.[22] Ο εγγονός της οικοδόμησε στην θέση του τάφου της μνημείο, ανέθεσε την κατασκευή του στον πρώην υπηρέτη του, Τόμας Φάουλερ.[23] Το ομοίωμα της κατασκευάστηκε από αλάβαστρο, φορά ένα γαλλικό καπέλο και έναν κόκκινο μανδύα πάνω από ένα φόρεμα σε μπλε και χρυσό. Το "κόσμημα του Λέννοξ" είναι το πιο διάσημο αριστούργημα που κατασκευάστηκε από την Μάργκαρετ την δεκαετία του 1570, αλλά η ακριβής ημερομηνία της κατασκευής είναι άγνωστη και θέμα αμφισβητήσεων.[8][24] Το κόσμημα έφερε η απόγονος της βασίλισσας Βικτωρίας στην συλλογή της, θεωρείται "ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της βασιλικής συλλογής" και βρίσκεται στα Ανάκτορα του Χόλυρουντ.[24]

Απεικόνιση στις τέχνες

Επεξεργασία

Η Μάργκαρετ έμεινε γνωστή σε πολλά ποιήματα που περιγράφουν τις σχέσεις της με τον εραστή της Τόμας Χάουαρντ, τις στενές της φίλες Μαίρυ Σέλτον και Μαίρυ, Δούκισσα του Ρίτσμοντ, και τους ποιητές Χένρυ Χάουαρντ, Κόμη του Σάρρεϋ, και τον Τόμας Ουάιατ. Είναι πρωταγωνίστρια στην σειρά ιστορικών μυθιστορημάτων της Ντόροθυ Ντάννετ (1923 - 2001) "Τα χρονικά του Λύμοντ", εμφανίζεται και σε δυο μυθιστορήματα της Φίλιππα Γκρέγκορυ (γενν. 1954): "Η άλλη ερωμένη του Βασιλιά" (The Other Boleyn Girl) και "H κληρονομιά των Μπολέυν".

Οικογένεια

Επεξεργασία

Απέκτησε οκτώ ή εννέα παιδιά:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 «Kindred Britain»
  3. ↑ 3,0 3,1 p10208.htm#i102073. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. ↑ State Papers Henry Eighth, vol.4 part 4 (1836), 510, 518 Northumberland to Wolsey, 9 October 1529.
  6. ↑ State Papers Henry Eighth, vol.4 (1836), p.509-510, 539–40, 567: Letters & Papers Henry VIII, vol.4 (1875), no.4709: Cameron, Jamie, James V, (1998) p.36-7 & fn.24
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Marshall, Rosalind K. (2006). Douglas, Lady Margaret, countess of Lennox (1515–1578), noblewoman
  8. ↑ 8,0 8,1 Stedall, Robert (March 14, 2014). "Lady Margaret Douglas and the Lennox Jewel". MaryQueenofScots.net.
  9. ↑ Nicolas, Nicholas Harris, ed., Privy Purse Expences of Henry VIII, 1529–1532, London (1827), p. 98, 183, 281. It may have been stakes for her to play card games; or for her to give as alms.
  10. ↑ Head, David M. (2008). Howard, Thomas, second duke of Norfolk (1443–1524), magnate and soldier.
  11. ↑ Davies, Catherine (2008). Howard [née Tilney], Agnes, duchess of Norfolk (b. in or before 1477, d. 1545), noblewoman
  12. ↑ Richardson 2004, pp. 236–237
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Riordan, Michael (2004). Howard, Lord Thomas (c.1512–1537), courtier.
  14. ↑ Η Μαίρυ Χάουαρντ, κόρη του Τόμας Χάουαρντ, 3ου Κόμη του Νόρφοκ, ήταν σύζυγος του νόθου γιου του Ερρρίκου Η΄, Χένρυ ΦιτςΡόυ, Δούκα του Ρίτσμοντ και του Σόμερσετ.
  15. ↑ Nichols, John Gough, ed. (1846). The Chronicle of Calais in the Reigns of Henry VII and Henry VIII.
  16. ↑ Weir, Alison (1991). The Six Wives of Henry VIII. New York: Grove Weidenfeld. p. 437.
  17. ↑ Linda Porter. Katherine the Queen: The Remarkable Life of Katherine Parr, the Last Wife of Henry VIII, Macmillan, 2010. pg 207-8.
  18. ↑ Kimberly Schutte. A Biography of Margaret Douglas, Countess of Lennox, 1515–1578, Edwin Mellen Press, 2002.
  19. ↑ Calendar State Papers Scotland, vol.1 (1898), 127–8, 172–3
  20. ↑ Calendar of State Papers Spanish. 11. London: Her Majesty's Stationery Office. 1916.
  21. ↑ Rev. Joseph Stevenson M.A., ed. (1865), "Appendix to Preface", Calendar of State Papers, Foreign Series, of the Reign of Elizabeth. 1559-1560. Preserved in the State Paper Department of Her Majesty’s Public Record Office., London: Longman, Green, Longman, Roberts & Green, pp. cxviii, cxix, cxxii
  22. ↑ http://www.westminster-abbey.org/our-history/people/margaret-douglas,-countess-of-lennox
  23. ↑ Kent, Francis W.; Zika, Charles, eds. (2005). Rituals, Images, and Words: The Varieties of Cultural Expression In Late Medieval And Early Modern Europe. Brepols. p. 190. the tomb was inscribed, "This work was completed at the charge of Thomas Fowler, the executor of this lady, 24 Oct 1578"
  24. ↑ 24,0 24,1 https://www.royalcollection.org.uk/collection/themes/trails/the-art-of-monarchy/the-darnley-jewel-or-lennox-jewel

Πηγές

Επεξεργασία
  • de Lisle, Leanda (2012). Tudor: The Family Story. Chatto & Windus.
  • de Lisle, Leanda (August 2013). "King Henry's Niece". History Today. 63 (8).
  • de Lisle, Leanda (2013). Tudor: Passion. Manipulation. Murder. The Story of England's Most Notorious Royal Family. PublicAffairs.
  • Denny, Joanna (2005). Katherine Howard: A Tudor Conspiracy. Portrait. p. 8.
  • Stevenson, Jane (2001). Early Modern Women Poets (1520–1700): An Anthology. London: Oxford University Press.
  • Weir, Alison (2001). Henry VIII: The King and His Court. New York: Ballantine Books.
  • Weir, Alison (2015). The Lost Tudor Princess: A life of Margaret Douglas, Countess of Lennox. New York, NY: Ballantine Books.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαργαρίτα_Ντάγκλας&oldid=10862035"