Μαργαρίτα Σκούλεσντατερ

Η Μαργαρίτα Σκούλεσντατερ, νορβηγ.: Margaret Skulesdatter, Παλαια Νορβηγικά: Margrét Skúladóttir, (1208–1270) ήταν Νορβηγή βασίλισσα, ως σύζυγος του βασιλιά Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας και βασιλική σύζυγος της Νορβηγίας από το 1225 έως το 1263.

Μαργαρίτα Σκούλεσνταττερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Margrét Skúladóttir (Νορβηγικά)
Γέννηση	1210 Rissa Municipality
Θάνατος	1270 Rein Abbey
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας (από 1225)
Τέκνα	Χάακον ο Νέος Χριστίνα της Νορβηγίας (1234-1262) Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας Olav Haakonsson
Γονείς	Skule Bårdsson και Ragnhild (?)
Οικογένεια	Οίκος του Γκίλλε
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν κόρη του κόμη (jarl) Σκούλε Μπόρντσον και της Ράγκνχιλντ. Ο γάμος κανονίστηκε ως μέρος μίας προσπάθειας να συμφιλιώσει τον πατέρα της με τον βασιλιά Χάακον Δ΄ Χάακονσον της Νορβηγίας. Ο κύριος λόγος ήταν να εμποδίσει τον πατέρα της να επιβάλει την αξίωσή του για τον θρόνο, από την οποία είχε παραιτηθεί μετά την εκλογή του Χάακον Δ΄ το 1217. Ο αρραβώνας εορτάστηκε στη βασιλική κατοικία στο Μπέργκεν το 1219 και ο γάμος έγινε εκεί στις 25 Μαΐου 1225.

Ωστόσο το 1239 η σύγκρουση μεταξύ του πατέρα και του συζύγου της εξελίχθηκε σε ανοιχτό πόλεμο, όταν ο Σκούλε είχε ανακηρυχθεί βασιλιάς στο Nίνταρος. Η εξέγερση έληξε το 1240, όταν ο Σκούλε θανατώθηκε. Σύμφωνα με τη Σάγκα του Χάακον (Codex Frisianus), η Μαργαρίτα ξέσπασε σε κλάματα, όταν πληροφορήθηκε την εξέγερση του πατέρα της και θρήνησε πολύ το τέλος του. Είναι αβέβαιο αν ο σύζυγός της, τής επέτρεψε να κληρονομήσει τον πατέρα της, του οποίου η περιουσία είχε δημευτεί μετά την εξέγερσή του. Ωστόσο είναι γνωστό ότι η Μαργαρίτα ζήτησε από τον πάπα να πάρει μερικά κτήματα υπό την προστασία της, κτήματα που ο Χάακον Δ΄ είχε παραχωρήσει στη Μαργαρίτα μετά τη στέψη του το 1247. Είναι πιθανό αυτά τα κτήματα να ανήκαν προηγουμένως στον πατέρα της και να ήταν η κληρονομιά της.

Η βασίλισσα Μαργαρίτα δεν περιγράφεται λεπτομερειακά ως άτομο και δεν φαίνεται να συμμετείχε στην πολιτική, αν και προφανώς προστάτευε τα οικονομικά της δικαιώματα. Φαίνεται ότι συνόδευε τον σύζυγό της στα ταξίδια του στη χώρα, και ότι έπαιξε ενεργό ρόλο ως βασίλισσα. Το 1238 και το 1240 της δόθηκε ως επίσημο δώρο ένα κόκκινο ύφασμα από τον Ερρίκο Γ' της Αγγλίας, και είναι πιθανό ότι το εικονογραφημένο αγγλικό βιβλίο ψαλμών, που βρέθηκε στη Νορβηγία από αυτήν την εποχή, ήταν δώρο σε αυτήν. Η Μαργαρίτα φαίνεται να έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πόλη Στάβανγκερ: είχε εμπλακεί σε μία σύγκρουση με τον επίσκοπο του Στάβανγκερ, μία σύγκρουση που επιλύθηκε από τον καρδινάλιο Γουλιέλμο της Σαμπίνα, ο οποίος της παραχώρησε τα δικαιώματα προστασίας σε τρία παρεκκλήσια στο Στάβανγκερ, ένα από αυτά πιθανώς στο Πέτερσκιρκεν (1247). Η Mαργαρίτα ήταν επίσης, σε άγνωστη ημερομηνία πριν από το 1245, η πρώτη μάρτυρας της επίσημης επιβεβαίωσης από τον Χάακον Δ΄ για την εξουσία της εκκλησίας και του στέμματος επάνω στο Στάβανγκερ.

Έμεινε χήρα το 1263. Το φθινόπωρο του 1264 συνόδευσε τον γιο της Μάγκνους ΣΤ΄ σε μία επίσκεψη στο αβαείο Ρίσα στο Tρέντελαγκ, το οποίο ιδρύθηκε από τον πατέρα της, και όπου πιθανότατα πέρασε τα τελευταία της χρόνια από το 1267.

Οικογένεια

• Όλαφ (Óláfr) γενν. 1226, απεβίωσε σε βρεφική ηλικία.
• Χάακον (Hákon) ο Νέος (1232–1257). Νυμφεύτηκε τη Ρίκιτσα Μπίργιερσντοτιρ, κόρη του σουηδού κόμη (jarl)Μπίργιερ. Διορίστηκε συμβασιλιάς από τον πατέρα του το 1239, αλλά απεβίωσε πριν από τον πατέρα του.
• Χριστίνα (Kristín) (1234-1262). Παντρεύτηκε τον Φίλιππο των Ιβρέα πρίγκιπα της Καστίλης, αδελφό του βασιλιά Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης το 1258. Απεβίωσε άτεκνη.
• Μάγκνους ΣΤ΄ (Magnús VI) (1238–1280). Διορίστηκε συμβασιλιάς μετά το τέλος του Χάακον του Νέου. Στέφθηκε βασιλιάς το 1261 με την ευκαιρία του γάμου του με τη Δανή πριγκίπισσα Ίνγκεμποργκ.

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Helle, Knut (13 Φεβρουαρίου 2009). «Margrete Skulesdatter». Norsk biografisk leksikon (στα Norwegian). 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Margrete Skulesdatter στο Wikimedia Commons