Μαργαρίτα ντε Νεϊγύ
Η Μαργαρίτα ντε Νεϊγύ (Marguerite de Nully) ή γνωστή και σαν Μαργαρίτα του Πασσαβά (1220[1] - 1282[2]) ήταν Γαλλικής καταγωγής φεουδάρχης του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ήταν κυρά του Πασσαβά, της Άκοβας και της Μιτόπολης, μέσω γάμων είχε αποκτήσει δικαιώματα στην ηγεμονία της Ευβοίας και στο Δουκάτο των Αθηνών.
Μαργαρίτα ντε Νεϊγύ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1220 |
Θάνατος | 1282 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Περίοδος ακμής | 13ος αιώνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γιλβέρτος ντε Κορ Γουλιέλμος Β΄ ντα Βερόνα Ιωάννης Σαιντ-Ομέρ |
Τέκνα | Μαργαρίτα ντε Κορ Γουλιέλμος ντε Κορ Νικόλαος Γ΄ Σαίντ Ομέρ |
Γονείς | Ιωάννης Β΄ ντε Νεϊγύ και Ιωάννης Α΄ ντε Νεϊγύ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βαρώνος του Πασαβά |
Ήταν κόρη του βαρώνου του Πασσαβά Ιωάννη Β΄ ντε Νεϊγύ. Η μητέρα της, δεν είναι γνωστό το μικρό της όνομα, ήταν από την οικογένεια ντε Ροζιέρ βαρώνων της Άκοβας. Μετά την Μάχη της Πελαγονίας το 1262 στάλθηκε όμηρος στην Κωνσταντινούπολη για να απελευθερωθεί ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος που ήταν και θείος της.
Στην Κωνσταντινούπολη έμεινε 2 χρόνια και 2 ημέρες. Επιστρέφοντας θέλησε να πάρει πίσω τα φέουδα της και την βαρωνία της Άκοβας που είχε κληρονομήσει από τον θείο της Βαλθέρο Ροζιέρο. Ο πρίγκιπας Γουλιέλμος αρνήθηκε να της την δώσει επειδή σύμφωνα με τη κανόνες έπρεπε να είχε αποδεχτεί την κληρονομιά μέσα σε 40 ημέρες. Είχε ήδη χάσει τη Βαρωνία του Πασαβά που είχε δοθεί στους Βυζαντινούς βάσει της συμφωνίας απελευθέρωσης του Γουλιέλμου. Η Μαργαρίτα απευθύνθηκε στο δικαστικό όργανο του πριγκιπάτου , την Κούρτη που δικαίωσε όμως τον Γουλιέλμο. Έπειτα από αυτό ο Γουλιέλμος μοίρασε την βαρωνία της Άκοβας ανάμεσα στην Μαργαρίτα δίνοντας της το ένα τρίτο και την κόρη του Μαργαρίτα Βιλλεαρδουίνου που της έδωσε τα δύο τρίτα.
Παντρεύτηκε σε 1ο γάμο τον Γιλβέρτο ντε Κορ κι απέκτησε μαζί του δύο παιδιά την Μαργαρίτα και τον Γουλιέλμο. Μετά τον θάνατο του Γιλβέρτου παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο της Βερόνας ηγεμόνα της Ευβοίας και σε 3ο γάμο τον ηγεμόνα της Θήβας Ιωάννη Σαιντ Ομέρ και μαζί του απέκτησε τον Νικόλαο.
Πηγές
Επεξεργασία- Latin Lordships in Greece, ανακτήθηκε 4 Μαρτίου 2013
- Το Χρονικόν του Μωρέως
- Juan Fernández de Heredia, Alfred Morel -Fatio, Libro de los fechos et conquistas del principado de la Morea compilado por comandamiento de Don, Imprimerie Jules -Guillaume Fick 1885, (Αραγωνικό Χρονικό)
- Ανδρέας Μερεντίνης, ιστοσελίδα για το Βυζίκι Αρκαδίας, ΆΚΟΒΑ ή και ΑΚΩΒΑ Αρχειοθετήθηκε 2011-08-27 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε 8 Μαρτίου 2013
- Η Γορτυνία / Υπό Τάκη Χ. Κανδηλώρου, Εν Πάτραις: Τυπογραφείον Ανδρέου Β. Πασχά, 1898.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Marguerite De Nully (1220 - Unknown)[νεκρός σύνδεσμος], ανακτήθηκε 8 Μαρτίου 2013
- ↑ Marguerite de NULLY, ανακτήθηκε 8 Μαρτίου 2013