Μαυροβούνι Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°57′00″N 20°36′54″E / 39.95000°N 20.61500°E
Το Μαυροβούνι είναι ορεινό χωριό της Ηπείρου στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.[2] Διοικητικά ανήκε στον Καποδιστριακό Δήμο Καλπακίου και σήμερα ανήκει στον Καλλικρατικό Δήμο Πωγωνίου.[3] Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τα Άνω Ραβένια και σε υψόμετρο 780 μέτρα[4]. Είναι το πιο μικρό χωριό της Δημοτικής Ενότητας Καλπακίου.
| Μαυροβούνι | |
|---|---|
  Μαυροβούνι | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Δήμος | Πωγωνίου |
| Γεωγραφία και Στατιστική | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Έκταση | 6.8 |
| Υψόμετρο | 780 |
| Πληθυσμός | 20[1] (2011) |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κωδικός | 44004 |
| Τηλ. κωδικός | +30 26530 |
Ονομασία Επεξεργασία
Το όνομα του χωριού προέρχεται από την σύνθεση του επιθέτου «μαύρος» και του ουσιαστικού «βουνό» και την πυκνή βλάστηση φυλλοβόλων δέντρων που το περιβάλλει.[5] Αυτό μπορεί επίσης να θεωρηθεί και ως μετάφραση της τουρκικής λέξης Karadag, «kara=μαύρος και dag=βουνό». Παλιότερα ήταν ένα από τα 46 χωριά του Ζαγορίου και στην τωρινή του θέση χτίστηκε μετά το 1706, όταν ο απόγονος του αρνήθρισκου Ισαήμ Αληζότ Πασάς (όπως αναφέρει ο ιστορικός Ιωάννης Λαμπρίδης) "επέρασε δια πυρός και μαχαίρας τους κατοίκους του Μαυροβουνίου, για να αρπάξει την ευφορότατην πεδιάδα...". γεγονός που συμπίπτει και με την προφορική παράδοση.
Ιστορία Επεξεργασία
Αναφέρεται ανάμεσα στα Ζαγοροχώρια και την περίοδο της τουρκοκρατίας στην τουρκική στατιστική (σαλναμές) της Ηπείρου του 1895[6]. Πριν το 1900 το χωριό διατηρούσε σχολείο, όπως και άλλα χωριά της περιοχής. Μετά την απελευθέρωση αναφέρεται το 1919 στο ΦΕΚ 184Α - 19/08/1919 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης κοινότητας.[3] Το 1928 χτίστηκε το σημερινό σχολείο, το οποίο προπολεμικά είχε πάνω από 40 μαθητές. Παλαιότερα και μέχρι το 1970 οι κάτοικοι ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Στον εμφύλιο, λόγω της στρατηγικής θέσης του χωριού, έγιναν σκληρές μάχες τα Χριστούγεννα του 1947 με πολλά θύματα από τον Εθνικό και Δημοκρατικό Στρατό.[7] Μετά την κατοχή οι κάτοικοι μαζικά εγκατέλειψαν τις πατρογονικές τους εστίες παρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα μετανάστευσης. Σήμερα οι κάτοικοι λιγοστεύουν τους χειμερινούς μήνες και αυξάνονται τους καλοκαιρινούς.
Αξιοθέατα Επεξεργασία
Από τον Προφήτη Ηλία, την κεντρική εκκλησία, που χτίστηκε το 1747, αγναντεύεις όλες τις κορυφές της Πίνδου, την θρυλική Γκραμπάλα, το Καλπάκι και τον Κασιδιάρη.
Πηγαίνοντας πάντα βόρεια περνάς μέσα από ένα μεγάλο και πυκνό δάσος βελανιδιάς. Μέσα σε αυτό βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη της άγριας πανίδας της περιοχής όπως λύκοι, αγριογούρουνα, λαγοί, αλεπούδες, κουνάβια, σκίουρος και πολλά είδη πουλιών.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10578 (σελ. 104 του pdf)
- ↑ «Μαυροβούνι Ιωαννίνων». Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 26. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996, σελ. 200.
- ↑ 3,0 3,1 «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Μαυροβούνι ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, Δήμος ΠΩΓΩΝΙΟΥ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ Τουφίδης, Σωτήρης (2012). "Μαυροβούνι - το μπαλκόνι του Δυτ. Ζαγορίου". Ιωάννινα.
- ↑ Κοκολάκης, Μιχάλης. «Η τουρκική στατιστική (σαλναμές) της Ηπείρου του 1895» (PDF). σελ. 23 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «ASKI Digital Archives». 62.103.28.111. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.