Μετσοβίτικος ποταμός
Ο Μετσοβίτικος ποταμός αποτελεί μία από τις δύο πρωταρχικές κοίτες του Αράχθου. Η ορεινή λεκάνη εντός της οποίας ρέει, διακρίνεται σε δύο υποσυστήματα. Το πρώτο συγκροτεί τη ζώνη των πηγών.
| Μετσοβίτικος ποταμός | |
|---|---|
| Χώρα | Ελλάδα |
| wikidata () | |
Οροθέτηση Επεξεργασία
Εντός ενός κλειστού ορόκυκλου διαμορφώνεται μία επιμήκης χαράδρα, η οποία ορίζεται δυτικά και βόρεια από τις ορεινές απολήξεις του μεγάλου οροπεδίου της Πολιτσιάς, ανατολικά από υψώματα της Κατάρας και του Ζυγού και νότια από το όρος Περιστέρι ( ή Λάκμος).
Υδάτινα ρεύματα Επεξεργασία
Στη λεκάνη που σχηματίζεται από αυτά τα βουνά, απορρέει ένα πλήθος των υδάτινων ρευμάτων που κατέρχεται από τις γύρω πλαγιές. Μεταξύ αυτών διακρίνονται για τον όγκο των υδάτων τους το ποτάμι του Ζυγού, το ποτάμι της Ρόνας και το ποτάμι της Λέσσιντζα(Leʃindzə)[1] ή Λέντζας.
Ένωση με άλλα ποτάμια Επεξεργασία
Στη θέση Τρία Χάνια η ροή του Μετσοβίτικου ποταμού στρίβει νότια και εισέρχεται σε μία δεύτερη πολύ πιο ευρύτερη, πλέον, κοιλάδα, την οποία και διασχίζει κατά μήκος του όρους Περιστέρι (ή Λάκμου) μέχρι την περιοχή τη Μπαλντούμας. Εδώ σμίγει με τον υδάτινο βραχίονα που σχηματίζεται από την ένωση των ποταμών Βάρδα και Ζαγορίτικο που πηγάζουν στο Ανατολικό και Κεντρικό Ζαγόρι αντίστοιχα και συνιστούν τον δεύτερη πρωταρχική κοίτη του Αράχθου.
Διπόταμος Επεξεργασία
Αυτή η διπλή εκπήγαση του Αράχθου, γνωστή από την αρχαιότητα, προσέδωσε στον Άραχθο την λαϊκή του ονομασία Διπόταμος. Η κοιλάδα του Μετσοβίτικου Ποταμού αποτελούσε την βασικότερη δίοδο επικοινωνίας μεταξύ της Ηπείρου και των περιοχών της Μακεδονίας και Θεσσαλίας. Σήμερα διασχίζεται σχεδόν στο σύνολό της από την Εγνατία οδό. Οι οικισμοί που υφίστανται εντός αυτής συγκροτούν τον Δήμο Μετσόβου.
Πηγές Επεξεργασία
- Θ. Δασούλας, Αγροτικές κοινωνίες του ορεινού χώρου κατά οθωμανική περίοδο: ο
γεωργικός κόσμος της "Χώρας Μετζόβου" (18ος-19ος αι.),εκδ. ΕΑΔΔ (Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών, http://hdl.handle.net/10442/hedi/17726) 2009, σελ. 121-125, 162-192.
- Β. Νιτσιάκος, Νομός Ιωαννίνων, Σύγχρονη πολιτισμική
γεωγραφία», με τη συνεργασία των Μ. Αράπογλου και Κ. Καρανάτση, Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων. Ιωάννινα 1998, σελ. 417-466.
- Κ. Θεσπρωτός-Α. Ψαλίδας, Γεωγραφία Αλβανίας και Ηπείρου, εκδ.
ΕΗΜ, Ιωάννινα 1964, σελ. 56.
- Φ. Δασούλας, «Πίνδος, οι
γεωγραφικές και ιστορικές διαστάσεις ενός ονόματος», Ηπειρωτικό Ημερολόγιο 21(1912), σελ. 13-15
- Η. Ηοlland., Ταξίδι στη Μακεδονία και Θεσσαλία (1812-1813 ), μτφ. Γ. Καραβίτης,
εκδ. Αφοί Τολίδη, Αθήνα 1989, σελ. 39-45.
- Στράβωνος, Γεωγραφικά, Βιβλ. Ζ (7, .6),εκδ. Πάπυρος,σελ. 930.
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Στην παρένθεση καταχωρείται η ακριβής φωνητική απόδοση του τοπωνυμίου βάση των γραφημάτων του διεθνούς φωνητικού αλφαβήτου.