Ο Μιέσκο Α΄ (πολων.: Mieszko I, π. 930 - 25 Μαΐου 992) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν ο πρώτος χριστιανός δούκας της Πολωνίας (π. 960-992).

Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Mieszko I (Πολωνικά)
Προφορά
Βάπτιση966
Θάνατος25  Μαΐου 992
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός Αγίων Πέτρου και Παύλου στο Πόζναν
Θρησκείασλαβικός παγανισμός (έως 966)
Καθολικισμός (από 966)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
μονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΌντα του Χάλντενσλεμπεν (979–992)
Ντουμπράβκα της Βοημίας (965–977)[1]
ΤέκναΜπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος
Σίγκριντ η Υψηλή
Μιέσκο Μιεσκόβιτς
Σβιεντόπελκ Μιεσκόβιτς
Λάμμπερτ Μιεσκόβιτς
Γκούνχιλντ του Βέντεν[2]
ΓονείςΣιεμόμυσλ και Gorka[2]
ΑδέλφιαΣτσίμπορ
Adelaide of Poland, the White[3]
ΟικογένειαΟίκος των Πιάστ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαDuke of Poland (από 960, Τσίβιτας Σκινέσγκε)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν γιος τού θρυλικού Σιεμόμυσλ και εγγονός τού Λέστεκ. Ο γιος του Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος στέφθηκε πρώτος βασιλιάς της Πολωνίας και η κόρη του Γκούνχιλντ τού Βένντεν (ή η Ζίγκριτ η Αγέρωχη) παντρεύτηκε τον Σβεν Α΄ της Δανίας.

Ως ο πρώτος χριστιανός ηγεμών των περιοχών που μετά αποκλήθηκαν όλες μαζί Πολωνία, ο Μιέσκο Α΄ θεωρείται ο ιδρυτής της χώρας. Συνέχισε την πολιτική τού πατέρα του και τού πάππου του, οι οποίοι ήταν ηγεμόνες των παγανιστικών φυλών, που βρισκόταν στη θέση της σημερινής Μεγάλης Πολωνίας. Με συμμαχίες και με στρατιωτική δύναμη ο Μιέσκο Α΄ συνέχισε την επέκταση της Πολωνίας, κατακτώντας την Κουγιάβια, το Γκντανσκ της Πομερανίας και τη Μαζοβία. Στο μεγαλύτερο διάστημα της βασιλείας του, ο Μιέσκο Α΄ ήταν σε πόλεμο για τον έλεγχο της δυτικής Πομερανίας και την κατέκτησε ως τον ποταμό Όντερ. Κατά τα τελευταία έτη της ζωής του πολέμησε τη Βοημία, κερδίζοντας τη Σιλεσία και μάλλον και τη Μικρή Πολωνία.

Η συμμαχία του με τον Μπολέσλαο Α΄ τον ωμό πρίγκιπα των Τσέχων ενδυναμώθηκε με τον γάμο του με την κόρη εκείνου Ντουμπράβκα. Το βάπτισμά του το 966 έθεσε αυτόν και τη χώρα του στη σφαίρα επιρροής τού Δυτικού Χριστιανισμού. Εκτός από τη μεγάλη κατάκτηση που πραγματοποίησε, η οποία αποδείχθηκε θεμελιώδης για το μέλλον της χώρας, ο Μιέσκο Α΄ έμεινε διάσημος για τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις· σκοπός τους ήταν η επέκταση και βελτίωση του αποκαλούμενου συστήματος μαχητικής μοναρχίας.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πηγές, ο Μιέσκο Α΄ ήταν σοφός πολιτικός, ταλαντούχος στρατιωτικός αρχηγός και χαρισματικός κυβερνήτης. Χρησιμοποίησε επιτυχώς τη διπλωματία, συμμαχώντας πρώτα με τη Βοημία, μετά με τη Σουηδία και έπειτα με τη Γερμανία. Στην εξωτερική πολιτική έθετε πάνω από όλα τα συμφέροντα της χώρας του, συμμαχώντας -όταν αυτό τα εξυπηρετούσε- ακόμη και με πρώην εχθρούς του. Με τον θάνατό του άφησε στους γιους του μία χώρα πολύ επεκταμένη εδαφικά και με αξιόλογη θέση στην Ευρώπη.

Το έγγραφο Dagome iudex του 1085 αφιερώνει τη γη τού Μιέσκο Α΄ στον πάπα. Το iudex σημαίνει κριτής (πρίγκιπας) και ο Dagome είναι ο Μιέσκο Α΄ (ίσως βαπτίστηκε Dagobert). Ωστόσο το έγγραφο φτιάχτηκε έναν αιώνα αργότερα. Η Πολωνία επέστρεψε χονδρικά στα σύνορα τού Μιέσκο Α΄ το 1945.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Κατά τον Γάλλο τον Ανώνυμο ο Μιέσκο Α΄ είχε επτά παγανιστικές συζύγους, που όταν βαπτίστηκε κράτησε μόνο την Ντουμπράβκα. Δεν γνωρίζουμε τα παιδιά του από τις άλλες. Πριν βαπτιστεί λοιπόν, νυμφεύτηκε το 965 τη Ντουμπράβκα των Πρεμυσλιδών, κόρη τού Μπολεσλάου Α΄ δούκα της Βοημίας και είχε τέκνα:

  • Μπολέσλαφ Α΄ 967-1025, δούκας, μετά βασιλιάς της Πολωνίας.
  • Σβιετοσλάβα/Ζίγκριτ η Αγέρωχη, παντρεύτηκε πρώτα τον Έρικ ΣΤ΄ των Μούνσο τον Νικηφόρο βασιλιά της Σουηδίας και μετά τον Σβεν Α΄ των Κνύτλινγκα τον Διχαλογένιο της Δανίας. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι το όνομά της ήταν Γούνχιλντ τού Βένντεν και ήταν κόρη τού Μιέσκο Α΄ από τη 2η σύζυγό του Όντα. Από τον Σβεν Α΄ είχε γιο:

Σύμφωνα με μία εκδοχή ο Μιέσκο Α΄ είχε ακόμη:

  • (μία κόρη), παντρεύτηκε έναν πρίγκιπα της Πομερανίας.

Επίσης δικός του γιος, σύμφωνα με μία θεωρία που την αποδέχονται οι Βοημοί ιστορικοί, ήταν ο:

Το 977 απεβίωσε η Ντουμπράβκα και ο Μιέσκο Α΄ έκανε δεύτερο γάμο με την Όντα του Χάλντενσλεμπεν, κόρη τού Ντήτριχ μαργράβου τού Νόρτμαρκ και είχε τέκνα:

  • Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Warszawa-Wrocław (1992), p. 54–70.
  • Labuda G., Mieszko I, (in) Polski Słownik Biograficzny, vol. 21, 1976.
  • Labuda G., Mieszko I, Wyd. Ossolineum, Wrocław 2002, ISBN 83-04-04619-9
  • Labuda G., Pierwsze państwo polskie, Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1989, ISBN 83-03-02969-X
  • Philip Earl Steele Nawrócenie i Chrzest Mieszka I 2005, ISBN 83-922344-8-0
  • Szczur S., Historia Polski średniowiecze, chap. 2.2.1 Państwo gnieźnieńskie Mieszka I (p. 47–57) i 2.4.1 Drużyna książęca (p. 83–84), Wydawnictwo Literackie 2002, ISBN 83-08-03272-9