Η Μίλιτσα Χρεμπελιάνοβιτς (σερβικά : Милица Хребељановић) (περίπου το 1335 - 11 Νοεμβρίου 1405) ήταν πριγκίπισσα της Σερβίας η σύζυγος του Σέρβου πρίγκιπα Λάζαρ και αγία της Σερβικής ορθόδοξης εκκλησίας.

Μιλίτσα της Σερβίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Милица Хребељановић (Σερβικά)
Γέννηση1335 (περίπου)
Θάνατος11  Νοεμβρίου 1405
Ljubostinja
Τόπος ταφήςLjubostinja (44°39′5″ s. š., 20°59′51″ v. d.)
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία του Μοράβα
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Eορτασμός αγίου19 Ιουλίου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιήτρια
συγγραφέας
σύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛάζαρος Χρεμπελιάνοβιτς
ΤέκναΓιελένα Λαζάρεβιτς
Ολιβέρα Λαζάρεβιτς
Μάρα Μπράνκοβιτς Λαζάρεβιτς
Βουκ Λαζάρεβιτς
Ντράγκανα Λαζάρεβιτς Σισμάν
Στέφαν Λαζάρεβιτς
Τεοντόρα Λαζάρεβιτς
ΓονείςΒράτκο Νεμάνια
ΟικογένειαΟίκος των Νεμάνια
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααββέσσα
Κατάλογος ηγεμόνων της Βλαχίας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Καταγόταν από την βασιλική οικογένεια των Νεμάνια. Ο πατέρας της ήταν ο πρίγκιπας Βράτκο, γιος του Βουκάν. Η Μιλίτσα γεννήθηκε περίπου το 1335 και το 1353 παντρεύτηκε τον Λάζαρο Χρεμπελιάνοβιτς. Μετά το τέλος του η Μιλίτσα έγινε ηγεμόνας της Σερβίας του Μοράβα με πρωτεύουσα την Κρούσεβατς. Είχαν αποκτήσει επτά παιδιά.

Όταν ο σύζυγός της το 1389 σκοτώθηκε στη Μάχη του Κοσσυφοπεδίου, η Μιλίτσα ανέλαβε το θρόνο, γινόμενη ηγεμόνας, επειδή οι γιοι της ήταν ακόμη παιδιά. Όταν ο μεγαλύτερος γιος της Στέφαν μεγάλωσε, τού έδωσε την εξουσία. Στη συνέχεια πήγε στη μονή Λγιουμποστίνγια, όπου έγινε μοναχή και πήρε το όνομά "Ευγενία". Στη Μονή αυτή απεβίωσε στις 11 Νοέμβριου 1405 και εκεί βρίσκεται θαμμένη.

Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία την εορτάζει σαν αγία στις 19 Ιουλίου στο εορτολόγιο ή 1 Αυγούστου, σύμφωνα με το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Την ίδια ημέρα εορτάζεται με το γιο της, επίσης άγιο, Στέφαν Λαζάρεβιτς.

Η Μιλίτσα ασχολήθηκε με διπλωματική δραστηριότητα: το 1398 πήγε στον σουλτάνο Βαγιαζήτ Α΄ να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα τού γιου της Στέφαν. Με την ευκαιρία αυτή και με τη βοήθεια της κόρη της και συζύγου τού Βαγιαζήτ Α΄, Ολιβέρας μετέφερε το σκήνωμα της Οσίας Παρασκευής της Επιβατινής στο Βελιγράδι. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, γράφοντας δύο έργα: το η προσευχή της μητέρας („Молитва матере“) και το Ο χήρος μου γαμπρός („Удовству мојему женик“).

Οικογένεια

Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τον Λάζαρο πρίγκιπα της Σερβίας και είχαν επιζόντα τέκνα δύο γιους και πέντε κόρες:

Αναφορές

Επεξεργασία