Μονοεθνικός συντηρητισμός
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο μονοεθνικός συντηρητισμός (αγγλ: One-nation Conservatism), είναι μια μορφή του βρετανικού συντηρητισμού. Υποστηρίζει τη διατήρηση των κοινωνικών, θρησκευτικών και εθνικών αξιών και παραδόσεων σε συνδυασμό με κοινωνικά οικονομικά προγράμματα. Σύμφωνα με αυτή την πολιτική φιλοσοφία, θα πρέπει να επιτρέπεται στην κοινωνία να αναπτύσσεται με έναν οργανικό τρόπο. Υποστηρίζει ότι τα μέλη της κοινωνίας έχουν υποχρεώσεις μεταξύ τους και τονίζει ιδιαιτέρως τον πατερναλισμό, που σημαίνει ότι όσοι είναι προνομιούχοι και πλούσιοι μετακυλύουν τα οφέλη τους. Υποστηρίζει ότι αυτή ελίτ πρέπει να συμβάλλει στην εξάλειψη της φτώχειας, με οποιονδήποτε τρόπο. Επίσης είναι υπέρ του να παρεμβαίνει το κράτος και να ρυθμίζει την οικονομία.
Ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι (1804-1881), έγινε πρωθυπουργός τον Φεβρουάριο του 1868 του Ηνωμένου Βασιλείου και θεωρείται πατέρας της θεωρίας αυτής. Απηύθυνε έκκληση στους εργαζόμενους, να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους από τους εργοστασιάρχες, εφήρμοσε πολιτικές που κατέστη δυνατή η πρόσβαση των φτωχών στα νοσοκομεία και πήρε μέτρα προστασίας τους. Οι πολιτικές του κατακρίθηκαν έντονα κατά τη διάρκεια της θητείας του, κατά τη διάρκεια της οποίας εγκρίθηκαν σημαντικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις από το βρετανικό κοινοβούλιο. Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, το Συντηρητικό Κόμμα απομακρύνθηκε από τον πατερναλισμό και στράφηκε στον καπιταλισμό και την ελεύθερη αγορά. Το Συντηρητικό Κόμμα εξακολούθησε να υιοθετεί τη φιλοσοφία μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.
Τον 21ο αιώνα, οι ηγέτες του Συντηρητικού Κόμματος έχουν στραφεί προς αυτές τις πολιτικές όπως π.χ. ο Ντέιβιντ Κάμερον, επικεφαλής του Συντηρητικού Κόμματος από το 2005 έως το 2016, που εξέφρασε δημοσίως τη γνώμη του πως ο Μπέντζαμιν Ντισραέλι είναι ο αγαπημένος συντηρητικός ηγέτης. Το 2016, η διάδοχός του Τερέζα Μέι αναφέρθηκε στον εαυτό της ως Μονοεθνική συντηρητικό στην πρώτη της ομιλία ως Πρωθυπουργός.