Μουσείο Παλαιόπολης Κέρκυρας

έπαυλη στο νησί της Κέρκυρας, στην Ελλάδα
(Ανακατεύθυνση από Μον Ρεπό)

Συντεταγμένες: 39°36′23″N 19°55′34″E / 39.60639°N 19.92611°E / 39.60639; 19.92611

Το αρχαιολογικό Μουσείο Παλαιόπολης Κέρκυρας βρίσκεται μέσα στο πάρκο του ανακτόρου Μον Ρεπό (Mon Repos), το οποίο αποτελεί πηγή φυσικής ομορφιάς από μόνο του, καθώς φιλοξενεί σπάνια είδη φυτών και ζώων.

Μον Ρεπό
Χάρτης
Είδοςέπαυλη, μουσείο και κτήριο
Αρχιτεκτονικήνεοκλασσικισμός
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°36′23″N 19°55′34″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων
ΧώραΕλλάδα
Έναρξη κατασκευής1828
Χρήσημουσείο
Προστασίαδιατηρητέο κτήριο στην Ελλάδα
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ιστορικά στοιχεία[1]

Επεξεργασία

Το κτήριο, στο οποίο στεγάζεται το μουσείο, βρίσκεται σε περίοπτη θέση και αποτελεί διαχρονικό σύμβολο για το νησί της Κέρκυρας, καθώς στεγάζει σπάνια ευρήματα αλλά και κουβαλάει μια μεγάλη ιστορία. Ανήκει στη δικαιοδοσία της Η΄ Ε.Π.Κ.Α. και πρώτο μέλημα της ίδρυσης του μουσείου ήταν η διαφύλαξη και παρουσίαση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Παλαιόπολης (το κέντρο της αρχαίας Κέρκυρας).

Το οίκημα ξεκίνησε να κτίζεται το 1828 κατά τα πρότυπα του νεοκλασικισμού, με σχέδια και επίβλεψη του Άγγλου αρχιτέκτονα σερ Γεωργίου Ουίτμορ (Sir George Whitmore), ο οποίος ήταν ο αρχιτέκτονας των ανακτόρων των αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου στην μεγάλη πλατεία της Κέρκυρας, την Σπιανάδα, καθώς και του πολιτικού μηχανικού J. Harper. Παραδόθηκε το 1831 ως θερινή έπαυλη στον δεύτερο Άγγλο Ύπατο Αρμοστή των Ιονίων Νήσων σερ Φρειδερίκο Άνταμς (sir Frederic Adams) και στη Κερκυραία σύζυγό του Νίνα Παλατιανού.[2]

 
Εξωτερική άποψη του Μουσείου

Η οικογένεια Άνταμς το χρησιμοποίησε ως το 1832, οπότε και αποχώρησαν οι Άνταμς για το Μαδράς της Ινδίας.

Το 1833 μεταφέρθηκε στην Έπαυλη η Σχολή Καλών Τεχνών με διευθυντή τον Κερκυραίο γλύπτη Παύλο Προσαλέντη και το 1834 στο αγρόκτημα της έπαυλης λειτούργησαν δημόσιοι κήποι. Το 1840 επί αρμοστείας του λόρδου Howard Duglas μεταφέρθηκε εκεί το Ιεροσπουδαστήριο, όπου και έμεινε δύο χρόνια.

 
Κεντρική υπόστυλη αίθουσα κτηρίου

Στην Έπαυλη φιλοξενήθηκε το 1863 και αρκετές φορές μετά η αυτοκράτειρα της Αυστρίας Ελισάβετ, η οποία αργότερα έκτισε στο χωριό Γαστούρι δική της έπαυλη, γνωστή και ως Αχίλλειο.[3]Την 1 -6-1864 η έπαυλη και οι κήποι δωρίστηκαν από το Επαρχιακό Συμβούλιο της Κέρκυρας στον βασιλιά Γεώργιο Α΄, ο οποίος ονόμασε το κτήμα Mon Repos (Μον Ρεπό), δηλαδή «η ανάπαυσή μου». Μέχρι και το 1967 το Μον Ρεπό χρησιμοποιήθηκε από την βασιλική οικογένεια της Ελλάδας.

Επίσης, φιλοξενήθηκαν στο Μον Ρεπό πρωθυπουργοί, βασιλείς και πρίγκιπες από την Ισπανία και την Αγγλία. Λέγεται μάλιστα πως ο ξενώνας, ο οποίος αποτελεί ένα δεύτερο κτήριο δίπλα στην κεντρική έπαυλη πήρε το όνομα «Τίτο» από τον ηγέτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας.[4]

 
Κεντρική αίθουσα δευτέρου ορόφου

Στο Μον Ρεπό γεννήθηκε ο Φίλιππος, Δούκας του Εδιμβούργου, σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β' της Αγγλίας.

Το 1967 το κτήμα επανήλθε στα χέρια του Δήμου Κερκυραίων, ο οποίος στη συνέχεια, το 1995, το παραχώρησε στο Υπουργείο Πολιτισμού για την στέγαση του Μουσείου Παλαιόπολης, το οποίο άνοιξε το 2000.

Στο ισόγειο, ο επισκέπτης μπορεί να μεταφερθεί στο κλίμα, που επικρατούσε κατά τον 19ο αιώνα, καθώς εκτίθενται πορτραίτα, έπιπλα, καθώς και ένα φόρεμα της πρώτης ενοίκου του ανακτόρου Διαμαντίνας - Νίνας Παλατιανού -λαίδης Άνταμς και αντικείμενα της (δωρεά της οικογένειας Παλατιανού στο Μουσείο). Μέσω αυτών μπορεί ο επισκέπτης να σχηματίσει μια εικόνα του ύφους και ήθους των ανθρώπων των πρώτων δεκαετιών του 19ου αιώνα..

Στο Μουσείο ο επισκέπτης μπορεί να δει στον 1ο όροφο την έκθεση αρχαιολογικών αντικειμένων, τα οποία έχουν βρεθεί κατά τις ανασκαφές στην περιοχή Παλαιόπολης. Τα αντικείμενα αυτά αποτελούν πηγή έμπνευσης, έρευνας και μελέτης της αρχαίας Κέρκυρας, καθώς προέρχονται από την αρχαϊκή μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή.

Αυστηρή συμμετρία χαρακτηρίζει τη σύνθεση του κτηρίου, το οποίο παρουσιάζεται σε μορφή δύο συμπαγών όγκων. Η έπαυλη, δηλαδή ο κύριος όγκος, αποτελεί ένα τριώροφο πολυτελές κτίσμα, το οποίο είναι κτισμένο με τον αρχιτεκτονικό νεοκλασικό ρυθμό, που επικρατούσε κατά την αγγλική Αντιβασιλεία. Στο κτήριο επικρατούν απλές γραμμές με μεγάλα ανοίγματα, κατατάσσοντάς το έτσι στα πρώιμα νεοκλασικά κτήρια της Ελλάδας.[5]

 
Εκθεσιακός χώρος

Εκθεσιακός χώρος

Επεξεργασία

Μπαίνοντας κανείς από την κεντρική πόρτα του κτηρίου παρατηρεί την υπόστυλη αίθουσα, η οποία οδηγεί στις υπόλοιπες αίθουσες και με ωραίο κλιμακοστάσιο στον δεύτερο όροφο. Ο επισκέπτης μπορεί να βρει το εκδοτήριο εισιτηρίων στα δεξιά της κύριας αίθουσας και κατόπιν να συνεχίσει την εξερεύνηση του χώρου. Οι υπόλοιπες αίθουσες αποτελούν εκθεσιακούς χώρους και αξίζει να επισκεφθεί κάποιος το εσωτερικό αίθριο, το οποίο βρίσκεται στην πίσω πλευρά του κτηρίου και υποκαθιστά ως ένα σημείο (το) φυσικό περιβάλλον, εντύπωση η οποία υποστηρίζεται και από τον υφιστάμενο εικαστικό φυτικό διάκοσμο.[6]

 
Εσωτερικό αίθριο

Στο ισόγειο εκτίθενται αντικείμενα, που έχουν σχέση με την ζωή και την παλαιότερη χρήση του κτηρίου. Συμπεριλαμβάνονται σπάνια έγγραφα, πίνακες, έπιπλα και ευρήματα, που αφορούν το κτήριο, όπως συλλογές έργων τέχνης του 19ου αιώνα, όπως προαναφέρθηκε σε αδρές γραμμές.

Τέλος ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει την έκθεση φωτογραφίας, η οποία περιλαμβάνει εικόνες από τις ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Κέρκυρας. Το υλικό αυτό σχετίζεται με το εμπόριο, την καθημερινή ζωή και τις λατρείες του Κερκυραϊκού λαού κατά την αρχαιότητα.[7]

Ανεβαίνοντας από την κεντρική υπόστυλη αίθουσα στο δεύτερο όροφο εντύπωση προκαλεί η ξύλινη στρογγυλή σκάλα του κλιμακοστασίου. Στον όροφο αυτό στεγάζονται κι άλλες εκθέσεις με νεότερη θεματολογία. Ακόμη στον χώρο αυτό οργανώνονται περιοδικές εκθέσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα.

Στο δεύτερο κτήριο, το οποίο χρησίμευε ως ξενώνας και φέρει το όνομα του «Τίτο» στεγάζονται τα εργαστήρια συντήρησης των αρχαιολογικών ευρημάτων. Ακόμη υπάρχει μία μικρή αποθήκη, η οποία περιλαμβάνει σπάνια αντικείμενα, που εκτίθενται κατά περιόδους.

Θέση και πρόσβαση

Επεξεργασία

Οδηγίες πρόσβασης: Ξεκινώντας από την πλατεία Σπιανάδα / Εσπιανάδα, από το μέσον της πλατείας αυτής ο επισκέπτης μπορεί να πάρει το λεωφορείο /ταξί ή άμαξα (μόνιππο) και να κατεβεί στη στάση "Μον Ρεπό". Το μουσείο βρίσκεται εντός των κήπων του Μον Ρεπό. Η είσοδος του Μον Ρεπό βρίσκεται ακριβώς απέναντι κοιτώντας προς τα νοτιο-ανατολικά. [8]

Πληροφορίες για το λεωφορείο: Είναι η μοναδική γραμμή, που ξεκινάει από την συγκεκριμένη στάση, με την ονομασία "ΠΛΑΤΕΙΑ-ΚΑΝΟΝΙ" και τα δρομολόγια της γραμμής είναι κάθε 20 λεπτά από τις 7:00 το πρωί ως τις 20:00 το βράδυ.

Πηγές - Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  1. Mon - Repos, Οι αρχαιότητες, η έπαυλη, ο κήπος, Δέσποινα Ζερνιώτη - Βεργή, Απόστροφος, 2002
  2. http://www.digitalcorfu.com/content.aspx?id=17&section=roots&lang=gr
  3. http://www.kerkyrainfo.gr/nomoskerkyras/monrepo/index.html
  4. http://www.odysseushotel.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=69&lang=el
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2012. 
  6. Κέρκυρα - Αχίλλειο - Μουσεία - Αξιοθέατα, Συγγραφείς:Συλλογικό, Εκδότης: Χαϊτάλης Δημήτρης
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2012. 
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2012.