Βικιπαίδεια

Μπίτομ

Συντεταγμένες: 50°20′49″N 18°55′23″E / 50.34694°N 18.92306°E / 50.34694; 18.92306

Το Μπίτομ (πολωνικά: Bytom, σιλεσικά: Bytom, Bytōń, γερμανικά: Beuthen O.S.) είναι πόλη με δικαιώματα ποβιάτ στο Βοεβοδάτο Σιλεσίας στη νότια Πολωνία.

Μπίτομ

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Μπίτομ
50°20′49″N 18°55′23″E
ΧώραΠολωνία[1]
Διοικητική υπαγωγήΒοεβοδάτο Σιλεσίας
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςDamian Bartyla (από 2012)
Έκταση69,44 km²
Υψόμετρο330 μέτρα
Πληθυσμός153.274 (31  Μαρτίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.41-900–41-936
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις της Άνω Σιλεσίας, και η πρώην έδρα των δούκων του Οίκου των Πιάστ-Σιλεσίας του Δουκάτου του Μπίτομ. Μέχρι το 1532, ήταν στα χέρια του Οίκου των Πιάστ και στη συνέχεια ανήκε στον Οίκο των Χοεντσόλερν. Μετά το 1623 ήταν μια κρατική χώρα στα χέρια της οικογένειας Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ. Από το 1742 έως το 1945, η πόλη βρισκόταν εντός των συνόρων της Πρωσίας και της Γερμανίας και έπαιξε σημαντικό ρόλο ως οικονομικό και διοικητικό κέντρο της τοπικής βιομηχανικής περιοχής. Μέχρι το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν το κύριο κέντρο εθνικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και εκδοτικών οργανώσεων που αγωνίζονταν για τη διατήρηση της πολωνικής ταυτότητας στην Άνω Σιλεσία. Κατά τη μεσολαβή και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ντόπιοι Πολωνοί και Εβραίοι αντιμετώπισαν διωγμούς από τη Γερμανία.

Μετά τον πόλεμο, οι δεκαετίες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας χαρακτηρίστηκαν από μια συνεχή έμφαση στην ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, η οποία μόλυνε σημαντικά και υποβάθμισε το Μπίτομ. Μετά το 1989, η πόλη γνώρισε κοινωνικοοικονομική παρακμή. Ο πληθυσμός μειώθηκε ραγδαία από το 1999, οδηγώντας σε ορισμένους ντόπιους να περιγράφουν την πόλη ως πόλη-φάντασμα. Η φτώχεια παραμένει έντονη στο Μπίτομ. Ωστόσο, είναι ένα σημαντικό μέρος στον πολιτιστικό, ψυχαγωγικό και βιομηχανικό χάρτη της περιοχής.

Γεωλογία Επεξεργασία

Το υπόστρωμα του υψίπεδου του Μιεχοβίτσε αποτελείται κυρίως από ψαμμίτες και πλάκες. Τα πετρώματα είναι διάτρητα με άφθονους φυσικούς πόρους άνθρακα και σιδηρομεταλλεύματος από την ανθρακούχο περίοδο. Στο βόρειο τμήμα της ορεινής περιοχής, στη λεκάνη Μπίτομ βρίσκεται το ευρύ φάσμα των τριασικών πετρωμάτων, από ψαμμίτη έως ασβεστόλιθους, με πλούσια αποθέματα μεταλλεύματος, ψευδαργύρου και μολύβδου. Το ανώτερο στρώμα αποτελείται από πηλό, άμμο και χαλίκι.

Οικόσημο Επεξεργασία

Το ήμισυ του οικόσημου Μπίτομ απεικονίζει ένα ανθρακωρυχείο εξόρυξης άνθρακα, ενώ το άλλο μισό παρουσιάζει έναν κίτρινο αετό στο μπλε πεδίο - το σύμβολο της Άνω Σιλεσίας.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Η Πλατεία Κοστσιούσκο τη δεκαετία του 1890.

Το Μπίτομ είναι μια από τις παλαιότερες πόλεις της Άνω Σιλεσίας, που αρχικά καταγράφηκε ως Bitom το 1136, όταν ήταν μέρος του Μεσαιωνικού Βασιλείου της Πολωνίας. Αρχαιολογικές ανακαλύψεις έδειξαν ότι υπήρχε οχυρωμένος οικισμός (γκορντ) εδώ, που πιθανώς ιδρύθηκε από τον Πολωνό Βασιλιά Μπολέσλαφ Α΄ τον Γενναίο στις αρχές του 11ου αιώνα.[3]

Μετά τον κατακερματισμό της Πολωνίας το 1138, το Μπίτομ έγινε μέρος της επαρχίας Σενιοράτε, καθώς θεωρήθηκε ακόμη μέρος της ιστορικής Ελάσσονος Πολωνίας. Το 1177 έγινε μέρος της σιλεσικής επαρχίας της Πολωνίας και έκτοτε παρέμεινε στην ιστορική Σιλεσία.[4] Το Μπίτομ έλαβε προνόμια πόλης από τον Πρίγκιπα Βλαντίσλαφ του Σάλτσμπουργκ το 1254 με την πρώτη κεντρική πλατεία της αγοράς. Η πόλη του Μπίτομ επωφελήθηκε οικονομικά από τη θέση της σε μια εμπορική διαδρομή που συνέδεε την Κρακοβία με τη Σιλεσία από ανατολικά προς δυτικά, και την Ουγγαρία με τη Μοραβία και την Μείζων Πολωνία από βορρά προς νότο. Η πρώτη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Παναγίας χτίστηκε το 1231. Το 1259, το Μπίτομ δέχθηκε επιδρομές από τους Μογγόλους. Το Δουκάτο του Οπόλε χωρίστηκε και το 1281 το Μπίτομ έγινε ξεχωριστό δουκάτο, από το 1289 υπό την κυριαρχία και τη διοίκηση του Βασιλείου της Βοημίας. Υπήρχε μέχρι το 1498, όταν επανενσωματώθηκε με το Δουκάτο του Οπόλε υπό την κυριαρχία των Πιάστ. Λόγω του ότι οι Γερμανοί έποικοι έφτασαν στην περιοχή, η πόλη γερμανοποιήθηκε.

Ήταν υπό τον έλεγχο της Μοναρχίας των Αψβούργων το 1526, η οποία αύξησε την επιρροή της γερμανικής γλώσσας. Το 1683, ο Πολωνός Βασιλιάς Γιαν Γ΄ Σομπιέσκι και η σύζυγός του, Βασίλισσα Μαρία Καζιμίρα, επισκέφτηκαν την πόλη, καλωσορίστηκαν από τους κατοίκους της πόλης και τους κληρικούς, στο δρόμο του βασιλιά προς τη Μάχη της Βιέννης.[5] Η πόλη έγινε μέρος του Βασιλείου της Πρωσίας το 1742 κατά τη διάρκεια των Σιλεσιανών Πολέμων και μέρος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871. Τον 19ο και το πρώτο μέρος του 20ού αιώνα, η πόλη αναπτύχθηκε και βιομηχανοποιήθηκε γρήγορα.

 
Πολωνικό Γυμνάσιο στο Μπίτομ τη δεκαετία του 1930.
 
Ο Κοιμώμενος Λέων στην Πλατεία Αγοράς του Μπίτομ.

Το Μπίτομ ήταν ένα από τα κύρια κέντρα της πολωνικής αντίστασης κατά της γερμανοποίηση στην Άνω Σιλεσία τον 19ο αιώνα, μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα. Εδώ δημιουργήθηκαν και λειτούργησαν πολωνικοί κοινωνικοί, πολιτικοί και πολιτιστικοί οργανισμοί. Από το 1848, εδώ δημοσιεύθηκε η εφημερίδα Dziennik Górnośląski. Οι Πολωνοί μετέφεραν λαθραία μεγάλες ποσότητες πυρίτιδας μέσω της πόλης στη Ρωσική Διχοτόμηση της Πολωνίας κατά τη διάρκεια της Ιανουαριανής Εξέγερσης το 1863.[6] Σύμφωνα με την πρωσική απογραφή του 1905, η πόλη του Μπόιτεν (γερμανικά: Beuthen) είχε πληθυσμό 60.273 κατοίκων, εκ των οποίων το 59% μιλούσε γερμανικά, το 38% μιλούσε πολωνικά και το 3% ήταν δίγλωσσο.[7] Το 1895, ιδρύθηκε η Πολωνική Γυμναστική Εταιρεία «Σόκουου» και, κατά τη διάρκεια των Σιλεσικών εξεγέρσεων, το 1919-1920, ιδρύθηκαν οι πολωνικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι Πονιατόφσκι Σομπιέρκι και Πολόνια Μπίτομ, οι οποίοι αργότερα, στην Πολωνία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κέρδισαν και οι δύο το εθνικό πρωτάθλημα. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο δημοψήφισμα της Άνω Σιλεσίας του 1921, το 74,7% των ψήφων στην πόλη Μπόιτεν ήταν για τη Γερμανία και το 25,3% για την Πολωνία, λόγω της οποίας παρέμεινε στη Γερμανία, ως τμήμα της επαρχίας της Άνω Σιλεσίας.[8] Κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, το Μπίτομ ήταν μία από τις δύο πόλεις (παράλληλα με το Κφίτζιν) στη Γερμανία, όπου επιτράπηκε να λειτουργήσει ένα πολωνικό γυμνάσιο. Το 1923, ιδρύθηκε ένα παράρτημα της Ένωσης Πολωνών στη Γερμανία στο Μπίτομ. Υπήρχε επίσης ένας πολωνικός παιδικός σταθμός,[9] δύο στρατεύματα προσκόπων και μια πολωνική τράπεζα.[10] Σε μια μυστική έκθεση της Sicherheitsdienst από το 1934, το Μπίτομ ανακηρύχθηκε ένα από τα κύρια κέντρα του πολωνικού κινήματος στη δυτική Άνω Σιλεσία.[11] Πολωνοί ακτιβιστές ξεκίνησαν να διώκονται από το 1937.[12] Η Συναγωγή του Μπίτομ κάηκε από Ναζιστές στρατιώτες της Σούτσσταφφελ και της Sturmabteilung κατά τη διάρκεια της Νύχτα των Κρυστάλλων στις 9-10 Νοεμβρίου 1938. Πριν από το 1939, η πόλη, μαζί με τον Γκλάιβιτς (τώρα Γκλιβίτσε), βρισκόταν στο νοτιοανατολικό άκρο της γερμανικής Σιλεσίας.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και μεταπολεμική περίοδος Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία, η οποία πυροδότησε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί πραγματοποίησαν μαζικές συλλήψεις ντόπιων Πολωνών. Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, την ημέρα του ξεσπάσματος του πολέμου, ο Άνταμ Μπόζεκ, πρόεδρος της περιοχής της Άνω Σιλεσίας της Ένωσης Πολωνών στη Γερμανία, συνελήφθη στο Μπίτομ και στη συνέχεια απελάθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου.[13] Οι Γερμανοί πραγματοποίησαν αναθεωρήσεις στο γυμνάσιο της Πολωνίας και στο τοπικό κέντρο της Πολωνίας, 20 Πολωνοί ακτιβιστές συνελήφθησαν στις 4 Σεπτεμβρίου 1939, στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι και συνελήφθησαν πάλι λίγες μέρες αργότερα για να απελαθούν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ.[14] Επίσης συνελήφθησαν τρεις Πολωνοί δάσκαλοι, οι οποίοι δεν είχαν φύγει ακόμη, ενώ τα περιουσιακά στοιχεία της πολωνικής τράπεζας κατασχέθηκαν.[15] Το Einsatzgruppe I εισήλθε στην πόλη στις 6 Σεπτεμβρίου 1939, για να διαπράξει κτηνωδίες εναντίον των Πολωνών.[16] Πολλοί Πολωνοί στρατολογήθηκαν στη Βέρμαχτ και πέθαναν σε διάφορα μέτωπα πολέμου, συμπεριλαμβανομένων 92 πρώην μαθητών του πολωνικού γυμνασίου.[17] Η εβραϊκή κοινότητα του Μπόιτεν εκκαθαρίστηκε μέσω της πρώτης μεταφοράς του Ολοκαυτώματος, όπου εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου.

Οι Γερμανοί λειτούργησαν ναζιστική φυλακή στην πόλη με ένα υποστρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη σημερινή συνοικία Καρμπ.[18] Υπήρχαν επίσης πολλαπλά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας εντός των σημερινών ορίων της πόλης, συμπεριλαμβανομένων έξι υποστρατοπέδων του στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου Stalag VIII-B/344.[19]

Το 1945, η πόλη μεταφέρθηκε στην Πολωνία ως αποτέλεσμα της Διάσκεψης του Πότσαδαμ. Ο γερμανικός του πληθυσμός εκδιώχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Σοβιετικό Στρατό και οι υπόλοιποι αυτόχθονες Πολωνοί κάτοικοι ενώθηκαν κυρίως με τους Πολωνούς που επαναπατρίστηκαν από τις ανατολικές επαρχίες που προσαρτήθηκαν από τους Σοβιετικούς.

Το 2017, το Ιστορικό Αργυρορυχείο στο Ταρνόφσκιε Γκούρι και το υπόγειο σύστημα διαχείρισης νερού του, που βρίσκονται κυρίως στη γειτονική πόλη Ταρνόφσκιε Γκούρι, αλλά και εν μέρει στο Μπίτομ, συμπεριλήφθηκαν στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.[20]

 
Περιοχές του Μπίτομ.

Οικονομία Επεξεργασία

 
Εμπορικό κέντρο Agora στο Μπίτομ..

Το εμπόριο είναι ένας από τους κύριους πυλώνες της οικονομίας του Μπίτομ. Όντας μια πόλη με μακρές παραδόσεις εμπορικού εμπορίου, το Μπίτομ εκπληρώνει τον νέο μεταβιομηχανικό ρόλο. Στο κέντρο του Μπίτομ, και κυρίως γύρω από την Οδό Σταθμού και την Πλατεία Αγοράς, βρίσκεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση εγγεγραμμένων εμπόρων στο νομό.

Το 2007, το Μπίτομ και οι συνοικίες του δημιούργησαν την Μητροπολιτική Ένωση Άνω Σιλεσίας, το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Πολωνίας.

Αθλητισμός Επεξεργασία

Το Μπίτομ είναι το σπίτι της Πολόνια Μπίτομ, η οποία έχει ομάδα ποδοσφαίρου και χόκεϊ επί πάγου (ΤΜΧ Πολόνια Μπίτομ). Η ομάδα ποδοσφαίρου της έπαιξε στην Εκστρακλάσα από το 2007 έως το 2011, κερδίζοντας το πρωτάθλημα δύο φορές, το 1954 και το 1962. Η συνοικία Σομπιέρκι φιλοξενεί μία άλλα πρώην πρωταθλήτρια Πολωνίας, τη Σομπιέρκι Μπίτομ, η οποία κέρδισε τον τίτλο το 1980 και είναι ένας από τους παλαιότερους συλλόγους της περιοχής.

Εκπαίδευση Επεξεργασία

 
Οδός Κρασέφσκι στο Μπίτομ.

Αδελφοποιημένες πόλεις Επεξεργασία

Το Μπίτομ είναι αδελφοποιημένο με:[21]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9835. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/012414562011-0938670?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2022.
  3. ↑ Γ. Κράμερ, Chronik der Stadt Beuthen in Ober-Schlesien, Μπίτομ, 1863, σελ. 1
  4. ↑ Ρ¨ομαν Μαγιόρτσικ, Historia górnictwa kruszcowego w rejonie Bytomia, Μπίτομ, 1985, σελ. 9
  5. ↑ Πάβεου Φρόις. «Jan III Sobieski na Śląsku w drodze na odsiecz Wiedniowi roku 1683». Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020. 
  6. ↑ Πάτερ, Μιετσίσουαφ (1963). «Wrocławskie echa powstania styczniowego» (στα πολωνικά). Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka (4): 418. 
  7. ↑ Μπέλζιτ, Λέσεκ (1998). Sprachliche Minderheiten im preussischen Staat: 1815 - 1914 ; die preußische Sprachenstatistik in Bearbeitung und Kommentar. Marburg: Herder-Inst. ISBN 978-3-87969-267-5. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ «Aktuelle News, Schlagzeilen und Berichte aus aller Welt - Arcor.de». www.arcor.de. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020. 
  9. ↑ Ρόζενμπαουμ, Σεμπάστιαν· Βέντσκι, Μιρόσουαφ (2010). Nadzorować, interweniować, karać. Nazistowski obóz władzy wobec Kościoła katolickiego w Zabrzu (1934–1944). Wybór dokumentów (στα Πολωνικά). Κατοβίτσε: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 306. ISBN 978-83-8098-299-4. 
  10. ↑ Cygański, Mirosław (1984). «Hitlerowskie prześladowania przywódców i aktywu Związków Polaków w Niemczech w latach 1939 - 1945» (στα πολωνικά). Przegląd Zachodni (4): 31, 33. 
  11. ↑ Rosenbaum, Węcki, σελ. 60
  12. ↑ Τσιγκάνσκι, σελ. 24
  13. ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 78. 
  14. ↑ Cygański, σελ. 32
  15. ↑ Τσιγκάνσκι, σελ. 33
  16. ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 58. 
  17. ↑ Cygański, σελ. 63
  18. ↑ «Zuchthaus Beuthen». Bundesarchiv.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020. 
  19. ↑ «Working Parties». Stalag VIIIB 344 Lamsdorf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020. 
  20. ↑ «Tarnowskie Góry Lead-Silver-Zinc Mine and its Underground Water Management System». UNESCO. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2019. 
  21. ↑ «Miasta partnerskie». bytom.pl (στα Πολωνικά). Μπίτομ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπίτομ&oldid=10091419"