Μπιτόντο
Συντεταγμένες: 41°6′30″N 16°41′30″E / 41.10833°N 16.69167°E
Το Μπιτόντο (ιταλικά: Bitonto) είναι πόλη και δήμος στην επαρχία Μπάρι, Απουλία, στη νότια Ιταλία. Το 2021 είχε 53.226 κατοίκους. Βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Μπάρι. Είναι έδρα ρωμαϊοκαθολικής επισκοπής.[1]
| Μπιτόντο Comune | |
|---|---|
| Comune di Bitonto | |
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Απουλία |
| Επαρχία | Μπάρι |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 118 μ. |
| Έκταση | 174,3 χλμ² |
| Πληθυσμός | 53.226 (31/10/2021) |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 70032 |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
.svg) | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
Κατά την αρχαιότητα ήταν πόλη των Πευκετίων, η οποία τον 3ο αιώνα π.Χ. έκοβε δικό της νόμισμα με την επιγραφή BYTON TINΩN.[2] Ήταν δήμος κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους,[3] επί της Τραϊανής οδού. Μετά την πτώση της Ρώμης το 476 μ.Χ. κατακτήθηκε από τους Βυζαντινούς, υπό την κυριαρχία των οποίων παρέμεινε μέχρι τον 11ο αιώνα, όταν κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς. Ο Φρειδερίκος Β΄ έδωσε στην πόλη ειδικό καθεστώς και υπαγόταν απευθείας στο στέμμα.[4] Η πόλη άκμασε χάρις στο εμπόριο ελαιολάδου.[5] Το 1412 έγινε φέουδο του δούκα του Μπάρι. Απέκτησε πάλι το προηγούμενο καθεστώς της το 1551. Τις 25 Μαΐου 1734, στην πόλη δόθηκε μάχη μετά των Αυστριακών και των Βουρβόνων, η οποία οδήγησε στη δημιουργία του βασιλείου της Νάπολης ως ανεξάρτητο κράτος.
Είναι έδρα της πρώτης εθνικής πινακοθήκης στην Απουλία,[6] ενώ ο καθεδρικός της αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα ρωμανικής αρχιτεκτονικής της Απουλίας, καθώς δεν φέρει μεταγενέστερες προσθήκες.[1] Επίσης διαθέτει το μεγαλύτερο εκκλησιαστικό μουσείο στην περιοχή. Αναγνωρίστηκε ως πόλη των τεχνών το 2004. Το παλάτι των Σύλος-Λαμπίνι διαθέτει αναγεννησιακή αυλή του 1502.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1
Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Bitonto» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 4 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 13
- ↑ Ada Riccardi, Maria Rosaria Depalo, Gli antichi Peucezi a Bitonto, Bari, Edipuglia, 2003, (ISBN 88-7228-370-1) pp. 35-36
- ↑ Riccardi, Depalo, p. 19
- ↑ Felice Moretti, Cultura e società in Puglia in età sveva e angioina, Bitonto, Centro ricerche di Storia e Arte, 1989. σελ. 265, 298
- ↑ Vito Sciancalepore, L’olio vergine di oliva – Alimenti e alimentazione, Hoepli, 2002, (ISBN 88-203-3076-8), σελ. 154-155
- ↑ «Home». www.gallerianazionalepuglia.beniculturali.it. 5 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ιταλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |