Μόντε Πισίς

βουνό στην Αργεντινή

Συντεταγμένες: 27°45′16.6588″S 68°47′55.8749″W / 27.754627444°S 68.798854139°W / -27.754627444; -68.798854139

Το Μόντε Πισίς (ισπανικά: Monte Pissis‎‎) είναι ανενεργό ηφαίστειο στα σύνορα των επαρχιών Λα Ριόχα και Καταμάρκα της Αργεντινής, 25 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Χιλή. Το βουνό είναι το τρίτο υψηλότερο στο δυτικό ημισφαίριο και βρίσκεται περίπου 550 χιλιόμετρα βόρεια του Ακονκάγκουα. Το Μόντε Πισίς πήρε το όνομά του από τον Πέδρο Χοσέ Αμαντέο Πισίς, έναν Γάλλο γεωλόγο που εργαζόταν για την κυβέρνηση της Χιλής. Λόγω της θέσης του στην έρημο Ατακάμα, στο βουνό επικρατούν πολύ ξηρές συνθήκες, αλλά υπάρχει ένας εκτεταμένος παγετώνας.

Μόντε Πισίς
Το Μόντε Πισίς από τα βορειοανατολικά
Χάρτης
Ύψος6.795 μέτρα
ΟροσειράΆνδεις
ΉπειροςΝότια Αμερική και Αμερική
ΧώρεςΑργεντινή

Υψόμετρο Επεξεργασία

Μια αποστολή της Αργεντινής το 1994 ισχυρίστηκε -χρησιμοποιώντας την τεχνολογία GPS που ήταν διαθέσιμη εκείνη την εποχή- ότι το υψόμετρο του Μόντε Πισίς ήταν 6.882 μέτρα, υψηλότερο από το Όχος ντελ Σαλάδο. Δέκα χρόνια αργότερα, με τη χρήση συστημάτων υψηλότερης ακρίβειας, αρκετές άλλες έρευνες απέδειξαν ότι οι μετρήσεις αυτές ήταν ανακριβείς: το 2005, μια αυστριακή ομάδα πραγματοποίησε έρευνα DGPS στην κορυφή του Πισίς και διαπίστωσε ότι το υψόμετρο ήταν 6.793 μέτρα. Το 2006 μια διεθνής αποστολή πραγματοποίησε έρευνα για το ύψος της κορυφής και βρήκε αποτελέσματα που συμφωνούσαν με ένα υψόμετρο γύρω στα 6.800 μέτρα. Αυτό επιβεβαιώθηκε αργότερα από μια χιλιανο-αργεντινο-ευρωπαϊκή αποστολή του 2007, η οποία ερεύνησε τόσο το Όχος ντελ Σαλάδο όσο και το Μόντε Πισίς και διαπίστωσε προσωρινά ότι το πρώτο είναι 6.891 μέτρα και το δεύτερο 6.793 μέτρα.[1][2]

Γεωλογία Επεξεργασία

Το Μόντε Πισίς είναι μεγάλο ανδεσιτικό-δακιτικό ηφαιστειακό κέντρο. Σχηματίστηκε πριν από 6,6 έως 6,2 εκατομμύρια χρόνια. Όπως και το Σέρο Μπονέτε Τσίκο είναι ένα από τα μεγάλα ηφαιστειακά συγκροτήματα που σχηματίστηκαν εκείνη την εποχή πάνω από μια παραμορφωμένη πλάκα Νάζκα.[3] Η ηφαιστειότητα στην περιοχή σταμάτησε πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια.[4]

Το Μόντε Πισίς, το Σέρο Μπονέτε Τσίκο και το Ινκαπίγιο σχηματίζουν ένα μεγάλο ηφαιστειακό σύμπλεγμα που συγκαταλέγεται μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο.[5] Το Ινκαπίγιο σχηματίστηκε μετά το τέλος των εκρήξεων του Μόντε Πισίς και η υδροθερμική δραστηριότητα στο Ινκαπίγιο μπορεί να συνεχίζεται μέχρι σήμερα.[6]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Ojos del Salado, el volcán más Alto del Mundo» (στα Ισπανικά). Desnivel. 22 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  2. «Phillipe Reuter: "El Ojos del Salado es 100 metros más alto que el Pissis"». andesinternacional. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2023. 
  3. Kay, Suzanne Mahlburg; Mpodozis, Constantino; Gardeweg, Moyra (2014-01-01). «Magma sources and tectonic setting of Central Andean andesites (25.5–28°S) related to crustal thickening, forearc subduction erosion and delamination» (στα αγγλικά). Geological Society, London, Special Publications 385 (1): 303–334. doi:10.1144/SP385.11. ISSN 0305-8719. Bibcode2014GSLSP.385..303K. http://sp.lyellcollection.org/content/385/1/303. 
  4. Mahlburg Kay, Suzanne; Mpodozis, Constantino (2002-04-01). «Magmatism as a probe to the Neogene shallowing of the Nazca plate beneath the modern Chilean flat-slab». Journal of South American Earth Sciences. Flat-Slab Subduction in the Andes 15 (1): 52. doi:10.1016/S0895-9811(02)00005-6. Bibcode2002JSAES..15...39M. 
  5. Goss, A. R.; Kay, S. M. (2003-12-01). «Termination of a Central Andean arc: The Chemical Evolution of the Bonete-Incapillo Volcanic Complex, Argentina». AGU Fall Meeting Abstracts 41: S41D–0123. Bibcode2003AGUFM.S41D0123G. 
  6. Goss, A. R.; Kay, S. M.; Mpodozis, C.; Singer, B. S. (2009-07-20). «The Incapillo Caldera and Dome Complex (∼ 28° S, Central Andes): A stranded magma chamber over a dying arc». Journal of Volcanology and Geothermal Research 184 (3–4): 389–404. doi:10.1016/j.jvolgeores.2009.05.005. Bibcode2009JVGR..184..389G. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία