Μύρκινος Σερρών

οικισμός της Ελλάδας
(Ανακατεύθυνση από Μύρκινος)

Συντεταγμένες: 40°54′04.61″N 23°49′07.92″E / 40.9012806°N 23.8188667°E / 40.9012806; 23.8188667

Ο Μύρκινος (γνωστός και ως η Μύρκινος, το Μύρκινος, αλλά και ως το Δοξόμπος) (Βυζαντινά Ελληνικά: Δοξόμπους) είναι πεδινό χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών με υψόμετρο 90 μέτρα[1].

Μύρκινος
Μύρκινος is located in Greece
Μύρκινος
Μύρκινος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΝέας Ζίχνης
Δημοτική ΕνότηταΝέας Ζίχνης
Δημοτική ΚοινότηταΜύρκινου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
Υψόμετρο10
Έκταση8,9
Πληθυσμός
Μόνιμος124
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΔοξόμπος
Ταχ. κώδικας62052
Τηλ. κωδικός+30 2324

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Ο Μύρκινος βρίσκεται στα νότια του κάμπου των Σερρών, περίπου 500 μ ανατολικά από τις όχθες του ποταμού Στρυμόνα στο σημείο που καταλήγει ο παραπόταμός του Αγγίτης. Απέχει 21 χλμ. Ν. από τη Νέα Ζίχνη και 49 χλμ. ΝΑ. από τις Σέρρες. Στα βορειοανατολικά και σε απόσταση περίπου 300 μέτρα ανατολικά του ποταμού Αγγίτη έχει εντοπιστεί αρχαίο νεκροταφείο[2]. Η πλειοψηφία των κατοίκων του ασχολούνται με την γεωργία - κυρίως βαμβακοκαλλιέργειες, αλλά και σιτηρά.

Η Μύρκινος ήταν αξιόλογη θρακική πόλη, πρωτεύουσα των Ηδωνών (από τον 8ο έως τον 5ο π.Χ. αιώνα), που η θέση της ταυτίζεται με το σημερινό ομώνυμο χωριό, όπου αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίας πόλης.[3] Λιγο πριν την εποχή της εκστρατείας του Δαρείου κατά των Ελλήνων, το 513 π.Χ. ο Δαρείος δώρισε την πόλη στον Ιστιαίο τον Μιλήσιο, σαν ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του και να φυλάττει την γέφυρα του Στρυμόνα.[1]

Αργότερα ο Αρισταγόρας επιχείρησε να δημιουργήσει αποικία στην πόλη, αλλά αυτή ανακαταλήφθηκε από τους Ηδωνούς και έγινε πρωτεύουσά τους. Έναν χρόνο αργότερα, το 497 π.Χ., ο Αρισταγόρας ο Μιλήσιος επιχείρησε και πάλι να πάρει την πόλη και έπεσε πολεμώντας στα τείχη της, ενώ ο στρατός του καταστράφηκε. Στη συνέχεια, και μετά τον φόνο του Ηδωνού βασιλιά Πιττακού από την γυναίκα του Βραυρού και τον γιο του Γοαξό, η πόλη έμεινε ελεύθερη ως το 424 π.Χ. οπότε παραδόθηκε στον Σπαρτιάτη στρατηγό Βρασίδα[1].

Όπως μαρτυρεί η μνεία της από τον Αππιανό και το Διόδωρο, καθώς και η ανεύρεση τριών επιγραφών,[4] η Μύρκινος επέζησε ως τη ρωμαϊκή (αυτοκρατορική) εποχή.[5] Στα Βυζαντινά χρόνια αναφέρεται με το όνομα Δοξόμπος ή Δοξόμπους και πιθανολογείται ως ένας από τους παράλιους οικισμούς της αρχαίας Κερκινίτιδας λίμνης (σήμερα αποξηραμένης λίμνης Αχινού).

Το χωριό έγινε πανελλήνια γνωστό το 1988 μέσα από την ταινία Δοξόμπους, η οποία υποτίθεται ότι διαδραματίζεται στον Μύρκινο του 14ου αιώνα.[6]

Στον οικισμό λειτουργούσε παλαιότερα ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Μυρκίνου.

Ονομασία - Διοικητικά

Επεξεργασία

Το χωριό αναφέρεται επίσημα μετά την απελευθέρωση ως Δοξόμπος το 1920 στο ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Κοτσακίου (Μυρρίνης). Το 1927 με το ΦΕΚ 76Α - 02/05/1927 μετονομάστηκε σε Μύρκινος και το 1946 με το ΦΕΚ 373Α - 31/12/1946 συστάθηκε κοινότητα Μυρκίνου με έδρα τον οικισμό[7]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Μυρκίνου που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Νέας Ζίχνης του Δήμου Νέας Ζίχνης και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 199 κατοίκους[8].

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 273, τομ. 23. 
  2. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019. 
  3. [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 140. ISBN 960-7265-16-5.
  4. D. C. Samsaris, La vallée du Bas-Strymon á l’ époque impériale (Contribution épigraphique á la topographie, l’ onomastique, l’ histoire et aux cultes de la province romaine de Macédoine), Δωδώνη 18(1989), τεύχ. 1, σ. 293-294, αρ. 150-152 = The Packard Humanities Institute (Samsaris, Bas-Strymon 150, # PH150791) The Packard Humanities Institute (Samsaris, Bas-Strymon 151, # PH150792)The Packard Humanities Institute (Samsaris, Bas-Strymon 152, # PH150793)
  5. [2] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, σ. 141. ISBN 960-7265-16-5.
  6. «ΔΟΞΟΜΠΟΥΣ - Φιλμογραφία - Φιλμογραφία | Ταινιοθήκη Της Ελλάδος». tainiothiki.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020. 
  7. «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019. 
  8. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10531 (σελ. 57 του pdf)