Νέο Αγιονέρι Κιλκίς

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°48′30.33″N 22°42′25.98″E / 40.8084250°N 22.7072167°E / 40.8084250; 22.7072167

Το Νέο Αγιονέρι (Μισθιώτικα Καππαδοκικά: Βάρλαντζα), επίσημα Νέον Αγιονέριον, είναι πεδινό χωριό του Κιλκίς σε υψόμετρο 120 μέτρων[1].

Νέο Αγιονέρι
Νέο Αγιονέρι is located in Greece
Νέο Αγιονέρι
Νέο Αγιονέρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρική Μακεδονία
ΔήμοςΚιλκίς
Δημοτική ΕνότηταΠικρολίμνης
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΝομός Κιλκίς
Υψόμετρο120
Πληθυσμός1.014 (2021)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας57011
Τηλ. κωδικός+30 23410

Γεωγραφία - Ιστορία Επεξεργασία

Το Νέο Αγιονέρι βρίσκεται στα όρια του νομού με το νομό Θεσσαλονίκης, ανατολικά του Αξιού ποταμού και νοτιοδυτικά της λίμνης Πικρολίμνης[1]. Απέχει 35,5 χλμ. ΝΔ. της πόλης του Κιλκίς και 35 χλμ. ΒΔ. της Θεσσαλονίκης. Οι κάτοικοί του είναι στην πλειοψηφία τους απόγονοι Ελλήνων προσφύγων από την Καππαδοκία (από περιοχές όπως το Μιστί και το Χαλβάντερε[2]) που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετά την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας - Τουρκίας και ασχολούνται με την κτηνοτροφία και γεωργία (κυρίως καρπούζια[3]).

Στα ανατολικά του χωριού και προς το χείμαρρο Πεντόρεμα βρίσκεται διαμορφωμένος χώρος αναψυχής με χώρους πολλαπλών δραστηριοτήτων, μέσα σε δασύλλιο από λεύκες και άλλα καλλωπιστικά φυτά, συνολικής έκτασης 100 στρεμμάτων. Στον ίδιο χώρο υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο και το παρεκκλήσι της Παναγίας[4]. Στο χωριό λειτουργούν Λύκειο, Γυμνάσιο, Δημοτικά και Νηπιαγωγεία και δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Μιστί"[5].

Διοικητικά Επεξεργασία

Ως οικισμός αναφέρεται το 1928 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Αγιονερίου και το 1947 να ορίζεται έδρα της κοινότητας[6]. Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Νέου Αγιονερίου που ανήκει στη δημοτική ενότητα Πικρολίμνης του δήμου Κιλκίς και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 1.176 κατοίκους.[7]

Από το χωριό Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 111, τομ.24. 
  2. Συμεών Κοιμίσογλου, Καππαδοκία. Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Ελλήνων Ιστορία, Πίστη, Πολιτισμός, ILP Productions, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 417, 445.
  3. Χρυσοχόου, Αφροδίτη (4 Ιουλίου 2016). «Νέο Αγιονέρι: Η πολύχρονη παράδοση στην παραγωγή καρπουζιών». ypaithros.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019. 
  4. Today, Kilkis. «Πρωτομαγιάτικη απόδραση στο Νέο Αγιονέρι Κιλκίς». kilkistoday.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019. 
  5. «Πολιτιστικός Σύλλογος Νέου Αγιονερίου Κιλκίς "Μιστί"». Τόποι και Τρόποι. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019. 
  6. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019. 
  7. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10506 (σελ. 42 του pdf)