Η Ναυπλιακή Επανάσταση ή Ναυπλιακά ήταν στρατιωτικό κίνημα το οποίο έλαβε χώρα την 1η Φεβρουαρίου 1862 με στόχο την ανατροπή του βασιλιά Όθωνα. Ο Όθωνας είχε νωρίτερα διαλύσει την εκλεγμένη κυβέρνηση, ενώ παράλληλα είχε εξορίσει πολλούς αντιφρονούντες στο Ναύπλιο. Σε αυτές τις συνθήκες εκδηλώθηκε επανάσταση στο Ναύπλιο την 1η Φεβρουαρίου, με επικεφαλής τον Δημήτριο Γρίβα, τον Πέτρο Α. Μαυρομιχάλη και τον Δημήτριο Μπότσαρη,[1] η οποία αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση και τον βασιλιά με οργάνωση στρατοπέδου στην Κόρινθο, υπό την αρχηγία του υποστράτηγου Χαν. Την 1η Μαρτίου οι κυβερνητικές δυνάμεις με οργανωμένη επίθεση κατάφεραν να καταλάβουν τις θέσεις των επαναστατών και τελικά στις 24 Μαρτίου έγινε συνθηκολόγηση με χορήγηση γενικής αμνηστίας από την οποία , όμως, εξαιρούνταν 19 άτομα, τα οποία έπειτα από αίτηση στην κυβέρνηση έφυγαν από την Ελλάδα με δύο ξένα πλοία.[2] Δυναμικά αντιμετωπίστηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις και η επανάσταση που ξέσπασε την ίδια περίοδο στη Σύρο, όπου, επίσης, είχαν οξυνθεί τα αντιδυναστικά αισθήματα, καθώς και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Τελικά, στις 30 Απριλίου, ο βασιλιάς έδωσε γενική αμνηστία στους επαναστάτες με εξαίρεση τρεις. Ο αντιδυναστικός αγώνας όμως συνεχίστηκε και τελικά, στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ο Όθωνας εξαναγκάστηκε σε έξωση.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Driault and Lhéritier, 1926, p. 473-474
  2. Ιστορία Ελληνικού Έθνους. τόμος ΙΓ'. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών ΑΕ. 1977. σελίδες 192–193.