Βικιπαίδεια

Νεφτ Ντασλάρι

οικισμός του Αζερμπαϊτζάν
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό.
Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα.

Το Νεφτ Ντασλάρι (αζερικά: Neft Daşları‎‎, ρωσικά: Нефтяные Камни‎‎, επίσης γνωστό ως Πέτρες Πετρελαίου) είναι ένας βιομηχανικός οικισμός στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Ο οικισμός αποτελεί τμήμα του δήμου Τσίλοφ-Νεφτ Ντασλάρι στο Πιραλαχί.[1] Βρίσκεται σε απόσταση 100 χλμ. (62 μιλίων) από την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν Μπακού, και 55 χλμ. από την πλησιέστερη ακτή της Κασπίας Θάλασσας. Ένας οικισμός δίπλα στη ακτή της Κασπίας, το Νεφτ Ντασλάρι φιλοξένησε την πρώτη πλατφόρμα γεώτρησης πετρελαίου στο Αζερμπαϊτζάν που ήταν ταυτόχρονα και η πρώτη υπεράκτια πλατφόρμα γεώτρησης πετρελαίου στον κόσμο. Το Νεφτ Ντασλάρι έχει καταχωρηθεί στο Βιβλίο Γκίνες ως η πρώτη υπεράκτια πλατφόρμα γεώτρησης πετρελαίου σε παγκόσμιο επίπεδο.[2]

Νεφτ Ντάσλαρι
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νεφτ Ντάσλαρι
40°14′10″N 50°51′30″E
ΧώραΑζερμπαϊτζάν
Διοικητική υπαγωγήΤσίλοφ-Νεφτ Ντασλάρι
Ίδρυση1949
Υψόμετρο0 μέτρο
Πληθυσμός2.000
Ζώνη ώραςUTC+04:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο οικισμός ξεκίνησε από ένα μονοπάτι έξω δίπλα στο νερό και με τον καιρό εξελίχθηκε σε ένα σύστημα μονοπατιών και πλατφορμών που χτίστηκαν στο πίσω μέρος των πλοίων τα οποία βυθίστηκαν για να λειτουργήσουν ως τα θεμέλια του Νεφτ Ντασλάρι.[3] Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του Νεφτ Ντασλάρι είναι ότι είναι μια πραγματικά λειτουργική πόλη με πληθυσμό περίπου 2.000 κατοίκων και με περισσότερα από 300 χλμ. (190 μίλια) δρόμων που είναι κατασκευασμένοι πάνω σε σωρούς από χώμα και χώρους ταφής απορριμμάτων.[4]

Ετυμολογία Επεξεργασία

Ο οικισμός αρχικά ονομάστηκε Τσέρνιε Κάμνι (Μαύρες Πέτρες), αλλά αργότερα μετονομάστηκε σε Νεφτ Ντασλάρι (Πέτρες Πετρελαίου), αντικαθιστώντας την υπαινιγμό του μαύρος χρώματος του πετρελαίου με την αναφορά στην ίδια την ουσία.[5][6]

Ιστορία Επεξεργασία

Κατασκευή του οικισμού Επεξεργασία

 
Σοβιετικό γραμματόσημο του 1971, με αναφορά στις Πέτρες Πετρελαίου

Η πρώτη μεγάλη γεωλογική μελέτη της περιοχής πραγματοποιήθηκε μεταξύ των ετών 1945-1948.[7] Ο οικισμός του Νεφτ Ντασλάρι χτίστηκε αφού ανακαλύφθηκε εκεί το πετρέλαιο στις 7 Νοεμβρίου 1949,[8] στα 1.100 μέτρα (3.600 πόδια) κάτω από την Κασπία Θάλασσα και έγινε η πρώτη υπεράκτια πλατφόρμα γεώτρησης πετρελαίου στον κόσμο.[9][10]

Μέχρι το 1951, το Νεφτ Ντασλάρι ήταν έτοιμο για παραγωγή, εξοπλισμένο με όλες τις απαραίτητες υποδομές εκείνης της εποχής. Στην περιοχή τοποθετήθηκαν πλατφόρμες γεώτρησης, εγκαταστάθηκαν δεξαμενές πετρελαίου και κατασκευάστηκαν αποβάθρες με χώρο για τα πλοία. Το πρώτο πετρέλαιο που εξορύχθηκε από το Νεφτ Ντασλάρι φορτώθηκε σε δεξαμενόπλοιο την ίδια χρονιά.[11]

Το 1952, άρχισε η συστηματική κατασκευή γεφυρών που συνδέουν τον οικισμό με τα τεχνητά νησιά. Ορισμένα σοβιετικά εργοστάσια δημιούργησαν συγκροτήματα γερανών ειδικά για χρήση στο Νεφτ Ντασλάρι, μαζί με μια φορτηγίδα που θα μπορούσε να μεταφέρει έως και 100 τόνους πετρελαίου.[11]

Οι μεγάλης κλίμακας εργασίες κατασκευής στον οικισμό ξεκίνησαν το 1958. Οι εργασίες αυτές περιελάμβαναν την ανέγερση εννιαώροφων ξενώνων, ξενοδοχείων, πολιτιστικών κέντρων, εργοστάσιων αρτοποιίας και εργαστηρίων λεμονάδας.[7] Η μαζική ανάπτυξη του Νεφτ Ντασλάρι συνεχίστηκε κατά την περίοδο μεταξύ 1976-1978 με την κατασκευή ενός πενταόροφου κοιτώνα, την εγκατάσταση μιας μονάδας πόσιμου νερού και την κατασκευή δύο υποβρύχιων αγωγών στον τερματικό σταθμό του Ντουμπεντί, ο καθένας από τους οποίους είχε διάμετρο 350 χιλιοστά (14 ίντσες). Επιπλέον, δημιουργήθηκε μια γέφυρα για την κυκλοφορία των οχημάτων Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, η έκταση του Νεφτ Ντασλάρι αυξήθηκε σε περίπου 7 εκτάρια κατά τη δεκαετία του 1960, με το μήκος των χαλύβδινων γεφυρών να συνδέει τα τεχνητά νησιά που υπερβαίνει τα 200 χλμ (120 μίλια).[11]

Μετά την ανεξαρτησία Επεξεργασία

Τον Νοέμβριο του 2009, ο οικισμός γιόρτασε την 60ή επέτειο από την ίδρυσή του.[12][13] Τα τελευταία 60 χρόνια, οι πετρελαιοπηγές του Νεφτ Ντασλάρι παρήγαγαν περισσότερους από 170 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου και 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.[11] Σύμφωνα με τις σημερινές εκτιμήσεις των γεωλόγων, ο όγκος των ανακτήσιμων αποθεμάτων είναι τόσο υψηλός, ώστε προσεγγίζει τα 30 εκατομμύρια τόνους. Οι πλατφόρμες γεώτρησης πετρελαίου έχουν σταδιακά καταρρεύσει και δεν υπάρχουν σχέδια για την ανακαίνισή τους.[8]

Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο πληθυσμός του Νεφτ Ντασλάρι ποικίλλει από καιρό σε καιρό. Από το 2008, οι πλατφόρμες γεώτρησης έχουν συνολικό πληθυσμό 2.000 περίπου ανδρών και γυναικών, οι οποίοι εργάζονται σε εβδομαδιαίες βάρδιες. Κάποια εποχή, αναφέρεται ότι εργάζονταν εκεί 5.000 άτομα.[14]

Ατυχήματα Επεξεργασία

Στις 4 Δεκεμβρίου του 2015, τρεις εργαζόμενοι της εταιρείας SOCAR χαρακτηρίστηκαν ως αγνοούμενοι, όταν μέρος του πληθυσμού έπεσε στη θάλασσα λόγω μιας ισχυρής καταιγίδας.[15]

Στην ποπ κουλτούρα Επεξεργασία

  • Το 2008, ένα ελβετικό συνεργείο παραγωγής ντοκιμαντέρ με επικεφαλής τον σκηνοθέτη Μαρκ Γουόλφενσμπεργκερ γύρισε την ταινία La Cité du Pétrole / Oil Rocks - City above the Sea στον οικισμό. Το ντοκιμαντέρ κυκλοφόρησε το 2009.[16] Vimeo
  • Το Νεφτ Ντασλάρι εμφανίζεται σε μια σκηνή στην ταινία της σειράς Τζέιμς Μποντ με τίτλο The World Is Not Enough (1999).[17][18]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «Neft Daşları adası» (στα Αζερμπαϊτζανικά). PİRALLAHI RAYON Icra Hakimiyyəti. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019. 
  2. ↑ «Oldest offshore oil platform». Guinness World Records. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2016. 
  3. ↑ Gale, Timothy. «OIL ROCKS: AN INFRASTRUCTURED SOVIET CITY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 
  4. ↑ Theroux, Marcel. «The Rock of Ages». Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 
  5. ↑ Abbasov, Mehti. «НЕФТЯНЫЕ КАМНИ — 60». Bakinskiy Rabochiy Newspaper. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 
  6. ↑ Ibrahimov, Seyyad. «THE EARLY DAYS». Azerbaijan International Magazine. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Baku and Oil. The Soviet Period». window2baku.com. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Frank, Arno. «The Rise and Fall of Stalin's Atlantis». Der Spiegel. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2018. 
  9. ↑ «Oil platforms». Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  10. ↑ Blair, Betty. «Oil Rocks in the Caspian». azer.com. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Igorev, Vladimir. «A MAN-MADE ISLAND OF OIL TREASURES». www.oilru.com. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  12. ↑ «Городу в Каспийском море уже 60 лет». LifeNews|Lifenews.ru. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  13. ↑ «Oil Rocks is essential value for Azerbaijani people: president – update». today.az. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2010. 
  14. ↑ Frank, Arno (14 November 2012). «Forbidden City of Oil Platforms: The Rise and Fall of Stalin's Atlantis». Der Spiegel. http://www.spiegel.de/international/world/exploring-the-crumbling-soviet-oil-platform-city-of-neft-dashlari-a-867055.html. Ανακτήθηκε στις 27 February 2014. 
  15. ↑ «Oil workers 'missing' at Socar platform». Upstream Online (NHST Media Group). 4 December 2015. http://www.upstreamonline.com/live/1418610/oil-workers-missing-at-socar-platform. Ανακτήθηκε στις 5 December 2015. 
  16. ↑ «Oil Rocks: City Above the Sea». IMDb. 
  17. ↑ Turnbull, James. «Oil Rocks». Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 
  18. ↑ Patterson, Jean. «Agent 007 Movie Scenes Shot in Baku». Azerbaijan International Magazine. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νεφτ_Ντασλάρι&oldid=9958795"