Νικόλαος Λεβίδης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Νικόλαος Λεβίδης (Κέρκυρα, 25 Αυγούστου 1868 – Αθήνα, 1942) ήταν Έλληνας νομικός και πολιτικός.
| Νικόλαος Λεβίδης | |
|---|---|
 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 25 Αυγούστου 1868, Κέρκυρα |
| Θάνατος | 1942[1] Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Επάγγελμα | αθλητής σκοποβολής πολιτικός |
| Αξίωμα | Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας, Υπουργός Ναυτικών της Ελλάδας, Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας και μέλος της Βουλής των Ελλήνων |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Εκλέχθηκε επανειλημμένως βουλευτής Αττικής από το 1881 έως το 1920. Για τη ρητορική του δεινότητα τον αποκάλεσαν «αηδόνι της Βουλής». Διετέλεσε υπουργός των Ναυτικών (1895), υπουργός Δικαιοσύνης (Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη του 1903), και υπουργός Εσωτερικών (1908). Δυο φορές, επίσης, διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής. Δώρισε την προσωπική του βιβλιοθήκη στον Σύλλογο «Παρνασσός», ο οποίος κατήρτησε ιδιαίτερη αίθουσα για την τοποθέτηση των βιβλίων, μεταξύ άλλων, πλήρεις προϋπολογισμούς και απολογισμούς του ελληνικού κράτους μιας ολόκληρης εκατονταετίας, όλους τους τόμους της εφημερίδας της κυβερνήσεως, όλες τις συζητήσεις των νομοθετικών σωμάτων από ίδρυση του Ελληνικού κράτους, φακέλους όλων των μεγάλων ζητημάτων του Ελληνικού κράτους, καθώς και όλα τα έργα που δημοσίευσε ο Λεβίδης σε τόμους, περιοδικά και εφημερίδες. Η αίθουσα αυτή ονομάστηκε «αίθουσα Νικόλαου Λεβίδη».
Έργο του Επεξεργασία
Ως συγγραφέας ο Ν. Λεβίδης υπήρξε πληθωρικός. Έγραψε πολλά άρθρα και μελέτες από τις οποίες οι πιο αξιόλογες είναι: «Τα μοναστηριακά κτήματα» (1892) και «Βασιλεία συνταγματική μετά κοινοβουλευτισμού» (1934). Τη σημαντική βιβλιοθήκη του την κληροδότησε στον Φ. Σ. «Παρνασσός», του οποίου ήταν ιδρυτικό μέλος.
Πηγές Επεξεργασία
- Π. Δρανδάκη, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια
- Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ηλίου» κ.ά.
- Νέοι Δρόμοι, 1939, τεύχος 13ο, σελ. 5.