Νινό, Πριγκίπισσα της Μιγνκρελίας
Η Νινό (γεωργιανά: ნინო, 15 Απριλίου 1772 - 30 Μαΐου 1847) ήταν κόρη του βασιλιά της Γεωργίας Γεωργίου ΧΙΙΙ και κατ'επέκταση πριγκίπισσα της Γεωργίας. Ήταν, επίσης, σύζυγος του Γκριγκόλ Νταντιάνι.
| Νινό | |
|---|---|
 Η Νινό σε πορτραίτο | |
| Περίοδος | 1991/94 - 1802 1802-1804 |
| Γέννηση | 15 Απριλίου 1772 Τυφλίδα |
| Θάνατος | 30 Μαΐου 1847 Αγία Πετρούπολη |
| Σύζυγος | Γκριγκόλ Νταντιάνι |
| Οίκος | Μπαγκρατιόνι |
| Πατέρας | Γεώργιος ΧΙΙΙ της Γεωργίας |
| Μητέρα | Κετεβάν Αντρονικασβίλι |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Τυφλίδα, και ήταν ένα από τα έξι παιδιά του Γεωργίου και της πρώτης συζύγου του Κετεβάν Αντρονικασβίλι. Κατά αυτήν την περίοδο, στη Γεωργία, βασίλευε ο παππούς της, Ηράκλειος ΙΙ.[1] Σε ηλικία 19 ετών, παντρεύτηκε τον Γκιγκόλ Ντανιάνι, κι έγινε πριγκίπισσα της Μιγνκρελίας. Ένα από τα πιο γνωστά της επιτεύγματα ήταν η γειτνίαση του Πριγκιπάτου της Μινγκρελίας και του Πριγκιπάτου της Αμπχαζίας.
Στις 23 Οκτωβρίου του 1804, ο πρίγκιπας Γκριγκόλ Ντανιάνι πεθαίνει αιφνιδίως. Έτσι, η Νινό, ασχολήθηκε περισσότερο με την πολιτική και ξεκίνησε να κατηγορεί αντίπαλους ευγενείς ότι τον δηλητηρίασαν. Εν συνεχεία, στις 3 Νοεμβρίου του 1804, η Ρωσική Αυτοκρατορία, την δέχτηκε ως κυβερνήτη της Μινγκρελίας, έως ότου ο πρωτότοκος γιος της, Λεβάν, θα έφτανε την ηλικία των 20. Κατά τα χρόνια που είχε την εξουσία, η Νινό, ακολούθησε την πολιτική του συζύγου της. Το 1811, ο Νινό έφυγε από την εξουσία και η Ρωσική Αυτοκρατορία την τίμησε με το Μεγάλο Σταυρό της Αγίας Αικατερίνης. Το 1811, αφού πλέον είχε αποσυρθεί, εγκαταστάθηκε στην Αγία Πετρούπολη, όπου και απεβίωσε, το 1847, σε ηλικία 75 ετών.
Κατά την περίοδο της εξουσίας της, ενεπλάκη και στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, ακολουθώντας έτσι, όπως προαναφέρθηκε, την πολιτική του συζύγου της. Το μόνο πορτρέτο της που σώζεται έως και σήμερα, το οποίο είναι αγνώστου δημιουργού, αγοράστηκε το 2010, από τον Αυστραλό Βίκτορ Γκρίνουιτς Νταντιάνοβ, απόγονο της δυναστείας των Νταντιάνι. Ο πίνακας είχε αποκτηθεί από μία δημοπρασία που έγινε στην Ευρώπη, και αυτή τη στιγμή βρίσκεται Μουσείο-Παλάτι των Νταντιάνι, στη Γεωργία.[2] Η Νινό, με τον Γκριγκόλ, απέκτησε 6 παιδιά, τέσσερις κόρες και δύο γιους:[3] την Πριγκίπισσα Κετεβάν, τον Πρίγκιπα Λεβάν, τις πριγκίπισσες Μαριάμ, Ελέν και Αικατερίνη και, τέλος, τον Πρίγκιπα Γκιόργκι. Όλες οι κόρες της παντρεύτηκαν ευγενείς, ενώ ο Γκιόργκι υπήρξε στρατηγός της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Montgomery, Hugh, επιμ. (1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2. London: Burke's Peerage. σελ. 68. ISBN 0850110297.
- ↑ Lomidze, Eka (23 August 2010). «დედოფლის დაბრუნება» (στα Georgian). Kviris Palitra. http://www.kvirispalitra.ge/deda-tbilisi/4717-dedoflis-dabruneba.html. Ανακτήθηκε στις 4 May 2013.
- ↑ Dumin, S.V., επιμ. (1996). Дворянские роды Российской империи. Том 3. Князья [Noble families of the Russian Empire. Volume 3: Princes] (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελ. 54.
Περαιτέρω μελέτη Επεξεργασία
- მ. დუმბაძე, დასავლეთ საქართველო XIX საუკუნის პირველ ნახევარში, თბილისი, 1957
- მ. ბერძენიშვილი, მასალები XIX საუკუნის პირველი ნახევრის ქართული საზოგადოებრიობის ისტორიისათვის, ტომი II, თბილისი, 1983
- მ. რეხვიაშვილი, იმერეთი XVIII საუკუნეში, თბილისი, 1982
- თამარ პაპავა, დიდი სახეები პატარა ჩარჩოებში, თბილისი, 1990
- Акты, собранные Кавказской Археографической Комиссией, ред. Ад. Берже, т.I, Тифлис, 1866
- Акты, собранные Кавказской Археографической Комиссией, ред. Ад. Берже, т.III, Тифлис, 1869
- Акты, собранные Кавказской Археографической Комиссией, ред. Ад. Берже, т.IV, Тифлис, 1870